فهرس المقالات Biotite

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - کاربرد زمین فشارسنج بیوتیت-آمفیبول به عنوان نشانگر پتانسیل اکتشافی ذخایر مس-آهن در اسکارن پناه¬کوه، غرب یزد
  اعظم  زاهدی محمد  بومری
  نفوذ استوک گرانودیوریتی-کوارتز دیوریت به درون سازند آهکی- دولومیتی جمال منجر به شکل گیری اسکارن در منطقه پناه کوه گردیده است. اسکارن ها در همبری مستقیم توده های نفوذی در سنگ های کربناتی تشکیل شده اند. سنگ های گرانیتی پناه کوه اساسا متاآلومینوس و کالکوآلکالن بوده و ویژگی أکثر

  نفوذ استوک گرانودیوریتی-کوارتز دیوریت به درون سازند آهکی- دولومیتی جمال منجر به شکل گیری اسکارن در منطقه پناه کوه گردیده است. اسکارن ها در همبری مستقیم توده های نفوذی در سنگ های کربناتی تشکیل شده اند. سنگ های گرانیتی پناه کوه اساسا متاآلومینوس و کالکوآلکالن بوده و ویژگی های گرانیتوئید نوع I را نشان می دهند. درشت بلورهای بیوتیت و آمفیبول فراوان ترین کانی آبدار در گرانیت پناه کوه هستند. تجزیه شیمیایی بیوتیت و آمفیبول در سنگ های گرانیتی پناه کوه نشان داد که مقدار آلومینیم کل در آن ها می تواند به عنوان یک نشانگر مفید برای تمایز بین سنگ های گرانیتی کانه زا و غیر کانه زا به کار رود. تطابق مثبت بین مقدار آلومینیم کل و فشار تشکیل سنگ های گرانیتی با استفاده از زمین فشارسنج های بیوتیت و هورنبلند مشاهده می شود. این واقعیت نشان می دهد که مقدار آلومینیم کل بیوتیت و هورنبلند برای تخمین فشار سنگ شدگی سنگ های گرانیتی می تواند مفید واقع گردد. بر اساس زمین فشارسنج های بیوتیت و آمفیبول به دست آمده می توان تخمین زد که کانسار اسکارنی آهن-مس پناه کوه در فشار 1 تا 2 کیلوبار مشابه دیگر کانسارهای آهن- مس یاکوگی، کامایشی و تانازاوا در ژاپن شکل گرفته است؛ بنابراین زمین فشارسنج های بیوتیت و آمفیبول در سنگ های گرانیتی می تواند به عنوان یک ردیاب مفید در اکتشاف ذخایر اسکارنی وابسته به سنگ های گرانیتی مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - بازسازی شاخص¬های فیزیکوشیمیایی با استفاده از شیمی بیوتیت و کلریت در کانسار مس پورفیری کدر، کمان ماگمایی سنوزوئیک کرمان
  مجید  حیدری علیرضا زراسوندی محسن  رضایی عادل ساکی سینا اسدی
  کانسار مس پورفیری کدر در 14 کیلومتری جنوب باختر دهج در شمال شرق کمان ماگمایی سنوزوئیک کرمان واقع شده و با نفوذی های دیوریت تا کوارتزدیوریت مرتبط می باشد. با توجه به تأثیر مهم شاخص هایی نظیر فوگاسیته اکسیژن، محتوی هالوژنی و تغییرات دمایی توده آذرین در کانه زایی پورفیری، أکثر

  کانسار مس پورفیری کدر در 14 کیلومتری جنوب باختر دهج در شمال شرق کمان ماگمایی سنوزوئیک کرمان واقع شده و با نفوذی های دیوریت تا کوارتزدیوریت مرتبط می باشد. با توجه به تأثیر مهم شاخص هایی نظیر فوگاسیته اکسیژن، محتوی هالوژنی و تغییرات دمایی توده آذرین در کانه زایی پورفیری، هدف از پژوهش حاضر، بررسی این شاخص های فیزیکوشیمیایی در توده ماگمایی و زون پتاسیک کانسار کدر با بهره گیری از شیمی بیوتیت و کلریت های حاصل از دگرسانی است. SiO2، K2O و TiO2 در بیوتیت و Al2O3 در کلریت فراوانی بیشتری دارند. تهی شدگی SiO2 و K2O در کلریت ، به دلیل تشکیل فلدسپارپتاسیم و تا حدودی آدولاریا در خلال تبدیل بیوتیت به کلریت است. شیمی بیوتیت، جایگاه تکتونیکی کالک آلکالن را برای پورفیری کدر نشان می دهد. برمبنای نمودار FeO/FeO+MgO در مقابلMgO، توده نفوذی کدر دارای منشأ گوشته ای با اختلاط اندک مواد پوسته است. بر اساس نمودار Fe2+/Fe2+ +Mg2+ در مقابل Si، کلریت های مطالعه شده در رده کلینوکلر قرار می گیرند. شرایط فوگاسیته اکسیژن در کانسار کدر، در محدوده HM و به میزان اندک NNO قرار دارد. دماسنجی بیوتیت و کلریت در پورفیری کدر به ترتیب کمینه و بیشینه 516 تا 680 درجه سانتی‌گراد و 19/180 تا 87/369 درجه سانتی‌گراد را نشان می دهند. Log fH2O/fHF وLog fH2O/fHCl, در بیوتیت-های کانسار کدر به ترتیب 77/5-57/4 و 62/4-34/4 با میانگین 95/4 و 46/4 می باشد که مبین بالاتر بودن آب نسبت به محتوای هالوژنی است. نمودار XFe و XMg در مقابل XF/XOH و XCl/XOH نشان‌دهنده شرایط فوگاسیته یکسان Cl در کدر است. نهایتاً، براساس نتایج دماسنجی بیوتیت های ماگمایی (با میانگین 1/611 درجه سانتی‌گراد) می توان احتمال داد که غالب ماندن دمای بالا به همراه ثبات شرایط بالای فوگاسیته اکسیژن طی دگرسانی پتاسیک، از عوامل مؤثر در عیار نسبتاً پایین کانسار کدر می باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - شیمی بیوتیت، دما- فشارسنجی و بررسی نقش آلومینیم کل بیوتیت در تشخیص کانی زایی در توده گرانیتوئیدی تویه- دروار، جنوب باختر دامغان، البرز خاوری
  آذین  نادری حبیب‌الله  قاسمی لمبرینی  پاپادوپولو
  توده گرانیتوئیدی تویه- دروار در 50 کیلومتری جنوب باختر دامغان در استان سمنان و در جنوب زون البرز خاوری واقع شده‎ است. این توده در داخل واحدهای سنگی پالئوزوییک پیشین (شامل سازندهای باروت و لالون) نفوذ کرده‎ است. بر اساس شواهد صحرایی و سنگ نگاری، این توده از مونزونیت، کوا أکثر

  توده گرانیتوئیدی تویه- دروار در 50 کیلومتری جنوب باختر دامغان در استان سمنان و در جنوب زون البرز خاوری واقع شده‎ است. این توده در داخل واحدهای سنگی پالئوزوییک پیشین (شامل سازندهای باروت و لالون) نفوذ کرده‎ است. بر اساس شواهد صحرایی و سنگ نگاری، این توده از مونزونیت، کوارتز مونزونیت و مونزودیوریت تشکیل شده ‎است. ترکیب کانیایی توده شامل پلاژیوکلاز، پتاسیم فلدسپار، کوارتز، بیوتیت و آمفیبول است. کانی‎های فرعی آن را ایلمنیت، مگنتیت، زیرکن، آپاتیت، تیتانیت، پیریت و کانی های ثانویه را سریسیت، اپیدوت،کلسیت و کلریت تشکیل می دهند. بیوتیت سرشار از آهن، شاخص‎ترین کانی آهن و منیزیم دار توده ‎است که در محدوده بیوتیت های آلکالن و ناکوهزایی قرار می‎گیرد. میزان آلومینیم کل بیوتیت یک شاخص مهم برای تفکیک توده‎های گرانیتوئیدی بارور از نابارور است. وجود رگه‎های معدنی از اکسید‎ها و هیدروکسید‎های آهن و منگنز، فلوریت، باریت، سرب و روی در سنگ میزبان این توده نیز شاهدی بر راهگشا بودن ترکیب بیوتیت برای استفاده در بررسی توان کانه زایی این توده است. به‌کارگیری دماسنجی با استفاده از تیتانیم موجود در بیوتیت و فشارسنجی براساس آلومینیم کل بیوتیت، به ترتیب دماهای 730-670 درجه سانتی‎گراد و فشارهای کمتر از 1 کیلو بار را برای توقف تبادل و تعادل نهایی این کانی در توده نفوذی تویه-دروار به دست داده‎ است. تفاصيل المقالة