با توجه به شرایط باروری ایران در طول سه دههی گذشته، تدوین و اجرای موفق هرگونه سیاست جمعیتی، متکی به ارتقای شناخت ما از رفتارها، ترجیحات و تمایلات فرزند آوری زوجین، عوامل مؤثر بر تمایلات فرزند آوری آنها، و شناسایی زیرگروههای جمعیتی دارای تمایلات فرزند آوری پایین و بسی أکثر
با توجه به شرایط باروری ایران در طول سه دههی گذشته، تدوین و اجرای موفق هرگونه سیاست جمعیتی، متکی به ارتقای شناخت ما از رفتارها، ترجیحات و تمایلات فرزند آوری زوجین، عوامل مؤثر بر تمایلات فرزند آوری آنها، و شناسایی زیرگروههای جمعیتی دارای تمایلات فرزند آوری پایین و بسیار پایین است. هدف از این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر تمایلات فرزند آوری زنان تحصیلکرده ساکن در شهر یاسوج است. دادهها حاصل پیمایشی است که در زمستان 1401 در میان ۵۰۰ خانوار نمونهی شهر یاسوج صورت گرفته است. روش نمونهگیری روش خوشهای چندمرحلهای است. نتایج نشان داد که ۴۴ درصد از زنان در مقابل ۴۰ درصد زنان تحصیلکرده اظهار داشتهاند که علاوه بر فرزندانی که در زمان تحقیق داشتهاند، تمایل به داشتن فرزند دیگر دارند. از میان زنان تحصیلکرده که تمایل به فرزند آوری داشتند، ۶۲ درصد آنها ۱ فرزند دیگر و تنها۳ درصد از آنها ۳ فرزند دیگر و بیشتر میخواهند. نسبتهای متناظر برای زنان به ترتیب4/66 درصد و8/1درصد میباشد. نتایج تحلیل دومتغیره نشان داد که رابطهی معنیداری بین پایگاه اقتصادی - اجتماعی، استفاده از وسایل ارتباطجمعی، استقلال زنان، سن ازدواج و شمار فرزندان در قید حیات و تمایلات فرزند آوری زنان وجود دارد. نتایج تحلیل چند متغیره بیانگر این واقعیت است که مشخصههای اقتصادی - اجتماعی بهتنهایی نمیتوانند نقش تعیینکنندهای در پیشبینی احتمال تمایل داشتن به فرزند آوری داشته باشند. درواقع ترکیبی از مشخصههای اقتصادی _ اجتماعی، فرهنگی و جمعیتی تبیین بهتری از تمایلات فرزند آوری زنان تحصیلکرده به دست میدهد (59/9درصد در مقابل4/67درصد).
تفاصيل المقالة
ازدواج امر مقدسی است و آثار و پیامد های متفاوتی از آن نا شی می شود. یکی از اهداف افراد از ازدواج و تشکیل خانواده٬ داشتن فرزند است. فرزندی که پدر و مادر او را آینه تمام نمای خود می دانند. اما گاهی زوج با باردار شدن زوجه مخالفت می کند و دلیل قانع کننده ای هم برای این امر أکثر
ازدواج امر مقدسی است و آثار و پیامد های متفاوتی از آن نا شی می شود. یکی از اهداف افراد از ازدواج و تشکیل خانواده٬ داشتن فرزند است. فرزندی که پدر و مادر او را آینه تمام نمای خود می دانند. اما گاهی زوج با باردار شدن زوجه مخالفت می کند و دلیل قانع کننده ای هم برای این امر ندارد. از طرفی مسئله این است که آیا فرزند آوری حق است و اگر اینگونه باشد حق هر دو طرف است یا صرفا حق یکی از زوجین؟ از فحوای کلام فقها استنباط می شود که فرزند آوری جزء حقوق هر دو طرف است نه صرفا حق مرد. به همان اندازه که مرد حق باردار کردن زن را دارد ٬ زن نیز حق بارور شدن دارد. اگر حق زن نادیده گرفته شود و زوج حاضر نباشد که فرزند دار شوند با توجه به قاعده لاضرر و اینکه مرد در روابط زناشویی دچار سوء معاشرت شده است می توان قائل بود که زوجه حق طلاق دارد.
تفاصيل المقالة
رایمگ
يقوم نظام رایمگ بتنفيذ جميع عمليات الاستلام والتقييم والحكم والتحرير وتخطيط الصفحة والنشر الإلكتروني للمجلات العلمية.