• فهرس المقالات additive masterbatches

      • حرية الوصول المقاله

        1 - تأثیر افزودنی ها و مستربچ جهت بهبود خواص پلی‌الفین های بازیافت‌شده
        حمیدرضا حیدری مریضیه حسینی
        اگرچه بازیافت محصولات پلیمری برای محیط‌زیست و اقتصاد مفید است، اما هدف اصلی دستیابی به کارایی پلیمرهای خام (دست‌نخورده) در پلیمرهای بازیافت‌شده است. بهترین نوع بازیافت برای داشتن حداکثر کارآمدی انرژی و حداقل پیامدهای زیست‌محیطی، بازیافت از نوع مکانیکی است. با این‌ حال، أکثر
        اگرچه بازیافت محصولات پلیمری برای محیط‌زیست و اقتصاد مفید است، اما هدف اصلی دستیابی به کارایی پلیمرهای خام (دست‌نخورده) در پلیمرهای بازیافت‌شده است. بهترین نوع بازیافت برای داشتن حداکثر کارآمدی انرژی و حداقل پیامدهای زیست‌محیطی، بازیافت از نوع مکانیکی است. با این‌ حال، یک‌سری تفاوت بین پلیمرهای دست‌‌نخورده و بازیافتی وجود دارد. به‌دلیل تغییرات ساختاری و وجود ناخالصی‌ها در پلیمر، رسیدن به یک بازیافت با کیفیت سخت است. اینکه پلیمر بازیافت‌شده برای به‌‌دست‌آوردن کاربردهای جدید مناسب است یا خیر، توسط آزمون‌های مکانیکی (مانند آزمون کشش، ضربه‌‌پذیری) و آزمون‌های فیزیکی (مثل پایداری هیدرولیکی، زبری سطح) و آزمون‌های عملیاتی (اکستروژن و قالب‌‌گیری) در شرایط استاندارد سنجیده می‌‌شود. وقتی آزمون‌های بالا صورت گیرد، اکثر پلیمرهای بازیافتی الزاماتی را که برای کاربردهای مختلف نیاز دارند برآورده نمی‌‌کنند، مگر این‌که از افزودنی‌‌هایی استفاده کنیم که خواص آن‌ها را بهبود ببخشد. این افزودنی‌ها ممکن است شامل عوامل جفت‌کننده، بهبوددهنده‌های ضربه، غیر فعال‌کننده‌های فلزی، تنظیم‌کننده‌های جریان مذاب، آنتی‌اکسیدانت‌ها، مستربچ‌ها و غیره باشند و هر کدام به طریقی موجب بهبود ویژگی‌های خاص پلیمرها استفاده شوند. اگرچه بازیافت محصولات پلیمری برای محیط‌زیست و اقتصاد مفید است، اما هدف اصلی دستیابی به کارایی پلیمرهای خام (دست‌نخورده) در پلیمرهای بازیافت‌شده است. بهترین نوع بازیافت برای داشتن حداکثر کارآمدی انرژی و حداقل پیامدهای زیست‌محیطی، بازیافت از نوع مکانیکی است. تفاصيل المقالة