رويكرد استراتژيك به مديريت پروژه، نگرش جديدي است كه در دهه اخير، بيش از پيش، مورد توجه اندیشمندان کسب وکار قرار گرفته است. داشتن رویکرد استراتژیک در حوزه پروژه های فناوری اطلاعات، مدیران را ملزم می سازد تا در گام نخست مدیریت پروژه ها، به انتخاب استراتژی مناسب با درنظر گ أکثر
رويكرد استراتژيك به مديريت پروژه، نگرش جديدي است كه در دهه اخير، بيش از پيش، مورد توجه اندیشمندان کسب وکار قرار گرفته است. داشتن رویکرد استراتژیک در حوزه پروژه های فناوری اطلاعات، مدیران را ملزم می سازد تا در گام نخست مدیریت پروژه ها، به انتخاب استراتژی مناسب با درنظر گرفتن عوامل متعدد تأثیرگذار بر انتخاب استراتژی مبادرت ورزند. رویکردهای منطقی و تطبیقی دو استراتژی غالب در مدیریت پروژه می باشند که هریک ابزارها، منابع و رویه های متفاوتی را می طلبند. علیرغم افزایش سرمایه گذاری ها در پروژه های فناوری اطلاعات و وابستگی سازمان ها به چنین فناوری هایی، هنوز
مطالعه ای که به مدیران فناوری اطلاعات در انتخاب استراتژی مناسب برای چنین پروژه هایی یاری رساند صورت نپذیرفته است. لذا، هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی رویکرد انتخاب استراتژی مناسب در مدیریت پروژه های فناوری اطلاعات می-باشد. به منظور دستیابی به این هدف در مرحله اول به منظور شناسایی عوامل تأثیرگذار بر انتخاب استراتژی مدیریت پروژه-های فناوری اطلاعات پس از مرور جامع ادبیات در حوزه مربوطه به بهره مندی از نظرات خبرگان در گروه کانونی پرداخته شده است. در مرحله دوم، به منظور اعتبارسنجی عوامل استخراج شده، و در مرحله سوم، به منظور وزن دهی هریک از عوامل در انتخاب دو رویکرد غالب منطقی و تطبیقی، به نظرسنجی از خبرگان با استفاده از روش پیمایش پرداخته شده است. در متدولوژی توسعه یافته عواملی که بر انتخاب استراتژی تأثیر گذارند عبارتند از: عوامل فرایندی، عوامل انسانی، عوامل مرتبط با سیستم و عوامل زمینه ای. استراتژی نهایی مدیریت پروژه های فناوری اطلاعات به صورت طیفی از استراتژی منطقی و استراتژی تطبیقی بدست می آید.
تفاصيل المقالة
شبکه روی تراشه یک زیرسیستم مبتنی بر مسیریاب است که با پیروی از پروتکلهای سادهشدهای از شبکه ارتباطی دادههای عمومی، مسیر حرکت یک بسته هنگام گذر از نقطه مبدأ به سمت مقصد را به کمک الگوریتمهای مسیریابی مشخص میکند. به دلیل ، مشکلات ارتباطی ناشی از خرابی عناصر در شبکه أکثر
شبکه روی تراشه یک زیرسیستم مبتنی بر مسیریاب است که با پیروی از پروتکلهای سادهشدهای از شبکه ارتباطی دادههای عمومی، مسیر حرکت یک بسته هنگام گذر از نقطه مبدأ به سمت مقصد را به کمک الگوریتمهای مسیریابی مشخص میکند. به دلیل ، مشکلات ارتباطی ناشی از خرابی عناصر در شبکه روی تراشه، مانند مسیریاب و پیوندهای معیوب، گاهی امکان ارسال بسته از منبع به مقصد غیر ممکن میشود. در اغلب موارد الگوریتمهای تحملپذیر خطا با به کارگیری معیارهایی محدود، مسیر قابل اطمینان را انتخاب میکنند. به همین منظور در این مقاله به واسطه راهکاری انطباقی، با آگاهی از وضعیت تراکم دریافتی از گرههای مجاور و ترکیب آنها با طول مسیر با استفاده از یک تکنیک تصمیمگیری چندمعیاره، مسیری مطمئن انتخاب میشود که با رتبهبندی مسیرهای مختلف بین گرههای شبکه، با وقوع خرابی، مسیری قابل اطمینان و با ویژگیهای کیفیت سرویس مشابه جایگزین گردد. استراتژی انتخاب مسیر در شبکههای روی تراشه برای شناسایی درگاه خروجی کمینه با به کارگیری راهکار تصمیمگیری چندمعیاره ویکور، در مقایسه با الگوریتم مسیریابی پیشین بهبود در تأخیر و گذردهی دارد. سربار سطح سختافزار الگوریتم دارای هزینه پایین منطقی است که مقیاسپذیری را برای پیادهسازیهای شبکه روی تراشه بزرگ حفظ میکند.
تفاصيل المقالة
رایمگ
يقوم نظام رایمگ بتنفيذ جميع عمليات الاستلام والتقييم والحكم والتحرير وتخطيط الصفحة والنشر الإلكتروني للمجلات العلمية.