دغدغه شغلي يکي از مهمترين معضلاتي است که همواره، همراه با افراد بوده است. اقتصاد ايران نيز به فراخور سالهاي رونق و رکودي که داشته، همواره با نوساناتي در بيکاري و نرخ اشتغال روبرو بوده است. در سالهاي اخير به واسطه تغييرات اساسي در ساختار اشتغال کشور، و همچنين ورود جمعي أکثر
دغدغه شغلي يکي از مهمترين معضلاتي است که همواره، همراه با افراد بوده است. اقتصاد ايران نيز به فراخور سالهاي رونق و رکودي که داشته، همواره با نوساناتي در بيکاري و نرخ اشتغال روبرو بوده است. در سالهاي اخير به واسطه تغييرات اساسي در ساختار اشتغال کشور، و همچنين ورود جمعيت دهه شصت به بازار کار از يک سو، و کمبود تقاضاي نيروي کار از سوي ديگر، نااطميناني شغلي و انتظار براي يافتن شغل در کشور افزايش يافته است. اين پژوهش با استفاده از روند داده هاي سري زماني مربوط به بازار کار کشور، و شاخصسازي موزون، نااطميناني و ريسک شغلي را براي دسته هاي مختلفي جنسي و جغرافيايي در دوره 1393-1384 اندازهگيري کرده است. با توجه به نتايج در سالهاي اخير نااطميناني شغلي براي اغلب دسته هاي مورد بررسي در سطح پاييني قرار داشته است. به گونهاي که به صورت کلي اطمينان و پايداري شغلي در دوره 1389-1384 روند نزولي شديد و پس از آن نسبتاً روند صعودي را تجربه کرده است. علاوه براين در سالهاي اخير زنان شهري و روستايي سطوح نااطميناني بالاتري از مردان و متوسط کشور را داشته اند، همچنين نااطميناني شغلي در روستاها بيش از شهرها بوده است. بررسي نااطميناني شغلي در استانهاي ايران نيز نشان از آن دارد که مردان در استانهاي آذربايجان شرقي، گلستان و هرمزگان و زنان در استانهاي آذربايجان شرقي، خراسان رضوي و گيلان بالاترين سطح نااطميناني شغلي در دوره 1392-1384 را در مقايسه با ساير استانها داشتهاند
تفاصيل المقالة
رایمگ
يقوم نظام رایمگ بتنفيذ جميع عمليات الاستلام والتقييم والحكم والتحرير وتخطيط الصفحة والنشر الإلكتروني للمجلات العلمية.