-
حرية الوصول المقاله
1 - شناسایی و اولویت بندی عوامل کلیدی موفقیت پارک علم و فناوری خراسان رضوی
آرمان بهاری بهنوش مودی نورمحمد یعقوبی سید حسن علم اهداییپارك هاي علم و فناوري به عنوان يكي از ساختار هاي مؤثر در توسعه فناوري و به تبع آن ، توسعه اقتصاد دانش محور و اشتغال زايي تخصصي ، مورد توجه بسياري از كشورهاي جهان واقع شده است . هدف بسیاری از این ساختارهای نوین، سامان دهی یک محیط فعال برای ایجاد و یا توسعه زنجیره های فنا أکثرپارك هاي علم و فناوري به عنوان يكي از ساختار هاي مؤثر در توسعه فناوري و به تبع آن ، توسعه اقتصاد دانش محور و اشتغال زايي تخصصي ، مورد توجه بسياري از كشورهاي جهان واقع شده است . هدف بسیاری از این ساختارهای نوین، سامان دهی یک محیط فعال برای ایجاد و یا توسعه زنجیره های فناوری به منظور محصول گرایی تحقیقاتی ، ایجاد زمینه های ناشی از کار جمعی و حمایت از فعالیت های هدف دار محققین ، نوآوران و شرکت های فعال در زمینه های برگزیده فناوری می باشد . از طرف دیگر هر سازمانی برای دست یابی به اهداف خود ، نیازمند عواملی است که الزاماً باید آن ها را فراهم سازد . در واقع برای هر سازمانی ، زمینه هایی از فعالیت وجود دارد که باید آنها را به بهترین شکل ممکن انجام دهد ، تا بتواند به اهدافی که برای خود تعریف کرده است ، نائل شود . این عوامل که در ادبیات مدیریت ، عوامل حیاتی موفقیت نامیده می شوند ، اجزا تفکیک ناپذیر توفیق سازمان در دست یابی به اهدافشان هستند. پارک های علم وفناوری نیز مانند هر سازمان و موسسه ی دیگری ، برای دست یابی به اهداف خود نیازمند فراهم کردن این عوامل هستند. هدف این پژوهش شناسایی عوامل کلیدی موفقیت پارک علم و فناوری خراسان رضوی و اولویت بندی این عوامل جهت توسعه پارک های علمی می باشد . برای این منظور عوامل کلیدی موفقیت پارک های علمی از طریق مطالعه ی متون و مصاحبه با خبرگان پارک علمی خراسان رضوی جمع آوری شده و با استفاده از پرسشنامه و آزمون فریدمن این عوامل رتبه بندی شده اند .جامعه آماری این پژوهش، شامل خبرگان پارک های علم و فناوری می باشد و نمونه آماری آن پارک علم و فناوری خراسان رضوی را در بر می گیرد. اولویت بندی این عوامل نشان می دهد که عامل حمایتی از موسسات دانش بنیان در جهت تولید فناوری ، عامل نیروی انسانی ، عوامل توسعه زیرساخت های مرتبط با فناوری ، و عوامل توسعه و ایجاد مراکز مرتبط با فناوری ، به ترتیب از اهمیت ویژه ای در توسعه ی پارک های علمی برخوردارند . اهمیت و اولویت این عوامل کلیدی موفقیت را می توان راهنمایی برای مدیران و موسسان پارک های علم و فناوری در جهت موفقیت در ایجاد و توسعه پارک های علمی دانست . تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
2 - شناسائی و رتبهبندی عوامل اثربخش بر موفقیت نظام جانشینپروری در صنعت بانکداری با استفاده از تکنیک تصمیمگیری چند معیاره (مورد مطالعه: بانک رفاه کارگران)
بهروز قلیچ لی شهرام مشعوفی سعید قهرمانیپژوهش حاضر با هدف شناسائی و رتبهبندی عوامل اثربخش بر موفقیت نظام جانشینپروری در صنعت بانکداری انجام گرفته است که با توجه به هدف، کاربردی و از نظر شیوه های اجرا، توصیفی است و از بین مدیران و کارشناسان خبره بانک رفاه، تعداد 15 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نمون أکثرپژوهش حاضر با هدف شناسائی و رتبهبندی عوامل اثربخش بر موفقیت نظام جانشینپروری در صنعت بانکداری انجام گرفته است که با توجه به هدف، کاربردی و از نظر شیوه های اجرا، توصیفی است و از بین مدیران و کارشناسان خبره بانک رفاه، تعداد 15 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نمونهگیری از طریق مراجعه به آراء خبرگان انجام و نظرات خبرگان به روش دلفی جمعآوری گردید. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته عوامل اثربخش بر موفقیت جانشینپروری بود که داده های آماری با استفاده از نرم افزارهای Spss و Excel مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. در اين پژوهش از روش رتبهبندی تاپسیس فازی که یکی از روشهای تصمیم گیری چندمعیاره میباشد، بهره گرفته شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که عوامل "حمايت و مشارکت مديران ارشد" و "عدالت" به عنوان مهمترین عوامل موفقیت نظامهای جانشینپروری و به ویژه در رویکرد اجرا با کانون ارزیابی و توسعه مطرح هستند. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
3 - شناسایی عوامل کلیدی موثر بر کاربست پیش¬نگری در حوزه سیاست¬گذاری
سحر کوثریسیاست گذاران باید برای آینده های مبهم و نامشخص سیاست گذاری کنند. سیاستگذاران برای آینده مبهم و همراه با عدمقطعیت تصمیم گیری میکنند. اما ایجاد پیوند مناسب بین مفاهیم و روشهای مطالعات آینده با سیاستگذاری از چالشهایی است که پژوهشگران حوزه مطالعات آینده و سیاستگذاری با أکثرسیاست گذاران باید برای آینده های مبهم و نامشخص سیاست گذاری کنند. سیاستگذاران برای آینده مبهم و همراه با عدمقطعیت تصمیم گیری میکنند. اما ایجاد پیوند مناسب بین مفاهیم و روشهای مطالعات آینده با سیاستگذاری از چالشهایی است که پژوهشگران حوزه مطالعات آینده و سیاستگذاری با آن روبهرو هستند.مطالعات آینده می تواند به صورت مستقیم در حوزه سیاست گذاری و یا به صورت غیر مستقیم از طریق تحلیل سیاست مورد استفاده قرار گیرد. سیاست گذاری و تحلیل سیاست در برخی از کشورها از جمله سنگاپور، بریتانیا، ژاپن، فنلاند، فرانسه، آلمان، استرالیا، نیوزیلند و آفریقای جنوبی به پشتوانه مطالعات سیستمایتک مبتنی بر آینده انجام می شود.با توجه به اینکه محققین آینده پژوه نقش مهمی در فرآیند سیاست گذاری دارند اما آینده پژوهی جزئی از سیاست گذاری تلقی نمی شود. هدف این مقاله شناسایی عوامل بهبود دهنده رابطه آینده پژوهی با سیاست گذاری است. شناسایی این عوامل با روش مطالعات کتابخانه ای و گروه کانونی انجام شده است. 70 عاملِ بهبود دهنده ارتباطات بین دو حوزه مطالعات آینده و سیاست گذاری شناسایی شدند که از بین آنها 8 عامل به طور مشخص بهبود دهنده ارتباط بین تحلیل سیاست و مطالعات آینده هستند که ضعیف ترین ارتباط را دارند؛ این عوامل عبارتند از :سطح عدمقطعیت، نوع نگاه و قضاوت ذهنی نسبت به آینده، نوع تحلیل سیاست، شرایط محیط سیاستگذاری نسبت به آینده، رویکرد عاملان نسبت به آینده، درک سیستم در مواجه شدن با موضوعات آینده، شرایط نهادی بازبودن نسبت به آلترناتیوها و چشم انداز زمانی نسبت آینده است. پس از آن بدیلهای هریک از این عوامل به منظور گستردگی بینش نسبت به آینده استخراج شده است. تفاصيل المقالة -
حرية الوصول المقاله
4 - شناسایی عوامل کلیدی مؤثر بر کاربست مطالعات آینده در حوزه سیاستگذاری
سحر کوثریسیاست¬گذاران باید برای آینده¬های مبهم و نامشخص سیاستگذاری کنند. با توجه به اینکه پژوهشگران آینده¬پژوه نقش مهمی در فرایند سیاستگذاری دارند؛ اما همچنان آینده¬پژوهی جزئی از سیاستگذاری تلقی نمی¬شود. هدف این مقاله شناسایی عوامل بهبود¬ دهنده رابطه آینده¬پژوهی و سیاستگذاری أکثرسیاست¬گذاران باید برای آینده¬های مبهم و نامشخص سیاستگذاری کنند. با توجه به اینکه پژوهشگران آینده¬پژوه نقش مهمی در فرایند سیاستگذاری دارند؛ اما همچنان آینده¬پژوهی جزئی از سیاستگذاری تلقی نمی¬شود. هدف این مقاله شناسایی عوامل بهبود¬ دهنده رابطه آینده¬پژوهی و سیاستگذاری است. شناسایی این عوامل با روش مطالعات کتابخانهای و گروه کانونی انجام شده است. 70 عاملِ بهبود دهنده ارتباط بین دو حوزه مطالعات آینده و سیاستگذاری شناسایی شدند که از میان آنها 8 عامل به طور مشخص بهبود دهنده ارتباط بین تحلیل سیاست و مطالعات آینده هستند که ضعیف¬ترین ارتباط را دارند؛ این عوامل عبارتند از: سطح عدمقطعیت، نوع نگاه و قضاوت ذهنی نسبت به آینده، نوع تحلیل سیاست، شرایط محیط سیاستگذاری نسبت به آینده، رویکرد بازیگران نسبت به آینده، درک سیستم در مواجهه با موضوعات آینده، شرایط نهادی بازبودن نسبت به آلترناتیوها و چشم¬انداز زمانی نسبت آینده. پس از آن بدیلهای هریک از این عوامل به¬منظور گستردگی بینش نسبت به آینده استخراج شده است که میتواند مبنای سناریوهای مختلف مدلهای تصمیمگیری پیشنگرانه در پژوهشهای آتی باشد. تفاصيل المقالة