فهرس المقالات جمهوری آذربایجان

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - عملکرد میانجی¬گری جمهوری اسلامی ایران در بحران ژئوپلیتیک قره¬باغ
  یاشار ذکی احد  پاشالو
  حکومت ـ ملّت ها از زمان شکل گیری با بحران های متعدّد سیاسی و ژئوپلیتیکی روبرو شده اند. در بحران های ژئوپلیتیکی که زمینۀ مناقشه بر سر کنترل و به دست آوردن یک یا چند ارزش جغرافیایی قابل ملاحظه است، باعث دیرپایی بحران و عدم حل وفصل آن می شود؛ زیرا مورد مناقشه در زمرۀ منافع أکثر

  حکومت ـ ملّت ها از زمان شکل گیری با بحران های متعدّد سیاسی و ژئوپلیتیکی روبرو شده اند. در بحران های ژئوپلیتیکی که زمینۀ مناقشه بر سر کنترل و به دست آوردن یک یا چند ارزش جغرافیایی قابل ملاحظه است، باعث دیرپایی بحران و عدم حل وفصل آن می شود؛ زیرا مورد مناقشه در زمرۀ منافع ملّی محسوب می شود که امکان مصالحه بر سر آن برای طرف های درگیر وجود ندارد. جمهوری آذربایجان به عنوان مهم ترین بازیگر در منطقۀ ژئوپلیتیکی قفقاز جنوبی بعد از استقلال به دلیل گسترش طلبی ارضی ارمنستان با بحران ژئوپلیتیکی اشغال سرزمین مواجه شد. بحرانی که بعدها با مداخلۀ برخی قدرت ها جنبۀ بین المللی پیدا کرد. ایران به عنوان مهمّ ترین همسایۀ آذربایجان همواره سعی کرده تا به نحوی با مداخله در این بحران جایگاه خود را در میان بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای حفظ کند. بر این اساس تحقیق حاضر، به روش توصیفی ـ تحلیلی در پی بررسی این سؤال اساسی است که عملکرد ایران برای حل بحران قره باغ چگونه ارزیابی می شود؟ نتایج تحقیق نشان می دهد که بحران قره باغ با توجّه به چندلایه بودن، تداوم و پایداری بحران، تعدّد بازیگران و تعقیب اهداف ژئوپلیتیکی خاص توسط میانجی گران ابعاد پیچیده ای به خود گرفته است. ایران نیز بر اساس ماتریس پیچیدۀ بحران و نیز الزامات ژئوپلیتیکی خاص خود اهداف مختلفی را پیگیری می کند: از تشکیل ائتلاف سه گانه بین آذربایجان، ارمنستان و ترکیه جلوگیری کند، مانع از گسترش بحران به سمت مرزهای خود شود و در نهایت، نقش بازدارنده ای در باب حضور بازیگران فرامنطقه ای مانند اسرائیل و آمریکا در کنار مرزهای خود داشته باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - ارزیابی پیامدهای لغو ویزا با جمهوری آذربایجان بر توسعه¬ پایدار گردشگری شمال‌غرب ایران
  رسول افضلی ابوالقاسم محمودی افسانه بشیری
  بسیاری از کشورهای جهان از سیاست لغو روادید به مثابه یک امتیاز برای جذب گردشگر و توسعه گردشگری پایدار استفاده می کنند. سازمان جهانی جهانگردی از سال 2010 تا به امروز از روند رو به رشد لغو روادید و تسهیلات ورود گردشگر حمایت کرده است. کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نبود أکثر

  بسیاری از کشورهای جهان از سیاست لغو روادید به مثابه یک امتیاز برای جذب گردشگر و توسعه گردشگری پایدار استفاده می کنند. سازمان جهانی جهانگردی از سال 2010 تا به امروز از روند رو به رشد لغو روادید و تسهیلات ورود گردشگر حمایت کرده است. کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و قصد دارد با بهره گیری از سیاست لغو روادید از مزایای آن بهره مند شود، البته به نظر می رسد مزایای سیاسی لغو ویزا برای ایران از اهمیت بیشتری نسبت به منافع آن در زمینه گردشگری برخوردار است. منطقه شمالغرب ایران به واسطه شرایط خاص؛ هم جوار بودن با 4 کشور خارجی، وجود جاذبه های فراوان گردشگری و نیاز داشتن به توسعه بیشتر، برای اجرای سیاست لغو روادید مورد توجه است. از بین چهار کشور هم جوار با منطقه شمالغرب ایران، جمهوری آذربایجان به واسطه قومیت، مذهب و فرهنگ یکسان و همین طور برخی مسائل سیاسی از اهمیت زیادی برخوردار است. لغو روادید با این کشور اثرات مثبت و منفی زیادی بر آمارهای گردشگری منطقه گذاشته است، با این وجود توسعه پایدار گردشگری تأثیر مثبتی از این جریان نگرفته است، بررسی این اثرات و ارائه الگویی برای دیگر مناطق کشور از اهداف اصلی این تحقیق می باشد که با ترکیب روش های کمی و کیفی تحقیق نتیجه به دست آمده حاکی از این است که لغو روادید با جمهوری آذربایجان با نگرش سیاسی انجام شده و تأثیرات مثبت چشم گیری بر شاخص های توسعه پایدار گردشگری در منطقه شمالغرب ایران نداشته است. تفاصيل المقالة