نقش دانشگاه و صنعت در اکوسیستم نوآوری در راستای تحقق نوآوری پایداری در کشور
الموضوعات :
محمد زرین جویی
1
,
محمدعلی نعمتی
2
,
حمیده رشادت جو
3
1 - گروه مدیریت آموزش عالی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2 - گروه مدیریت آموزش عالی، دانشکده روان شناسی وعلوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
3 - گروه مدیریت آموزش عالی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: اکوسیستم نوآوری, نقش دانشگاه, نقش صنعت, نوآوری پایدار,
ملخص المقالة :
تحقیق حاضر با هدف" بررسی نقش دانشگاه وصنعت دراکوسیستم نوآوری درراستای تحقق نوآوری پایدار" انجام شد. روش پژوهش، آمیخته بود. در بخش کیفی، جامعه آماری شامل کلیه متخصصان حوزه های دانشگاه و صنعت بودند. نمونه آماری برابر20 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردید. در بخش کمی، جامعه آماری شامل مدیران میانی و اجرایی حوزه دانشگاه و صنعت بودند که در تهران بودند. در این بخش، از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده گردید که بدین ترتیب تعداد 205 نفر با این روش انتخاب شدند. داده‌ها با روش مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. برای تحلیل داده‌های کیفی از روش تحلیل مضمون و برای تحلیل داده‌های کمی از روش حداقل مربعات جزئی استفاده گردید. نتایج نشان داد که نقش های دانشگاه و صنعت شامل شش نقش آموزش، پژوهش، خدمات اجتماعی، کمک به توسعه فناوری، کمک به توسعه نوآوری، کمک به توسعه کار آفرینی است که هریک کار کردهای مربوط به خود را دارند. بر اساس یافته های تحقیق حاضر، نقش های دانشگاه، صنعت، بر اساس شاخص نیکویی برازش از برازش بالایی برخوردار بود. در این الگو هر دو نهاد دانشگاه و صنعت، تاثیر معناداری در اکوسیستم داشتند. نهاد صنعت با بار عاملی بیشتر در جایگاه اول اهمیت نقش آن در ایجاد اکوسیستم و نهاد دانشگاه با بار عاملی کمتر در مرتبه بعدی قرار دارد. معیار قدرت پیش بینی مدل حاکی از آن بود که متغیرهای برون زا یعنی نقش های دانشگاه و صنعت از قدرت پیش بینی کنند گی بالایی برای پیش بینی ایجاد اکوسیستم (ارتباط) دانشگاه، صنعت برخوردارند.
داوری، علی و رضازاده، آرش(1392). مدل¬سازی معادلات ساختاری با نرم¬افزار pls، تهران، انتشارات جهاد دانشگاهی.
2. کرسول ،جان دبلیو، ویکی پلانوکلارک (2010). روش¬های تحقیق تلفیقی،ترجمه عباس زارعی و محسن نیازی (1389)، تهران، انتشارات سخنوران.
3. Adams, Richard; Jean Renaud, Sally; Bessant, John; Denyer, David; Overy, Patrick (2016) Sustainability-oriented Innovation: A Systematic Review. International Journal of Management Reviews , Volume:18 . Issue: 2: 180-205.
4. Ayuso S, Rodríguez MA, García-Castro R, Ariño MÁ. (2011). Does stakeholder engagement promote sustainable innovation orientation. Industrial Management and Data Systems 111(9): 1399–1417.
5. Chin, W.W. (1998). The Partial Least Squares Approach to Structural Equation Modeling. Modern Methods for Business Research, 2, 295-336.
6. Creswell, J.W. and Miller, D.L. (2000) Determining Validity in qualitative inquiry. Theory In to Practice, 39 (3), 124-130
7. Ferretti Marco, Adele Parmentola, (2015) The Creation of Local Innovation Systems in Emerging Countries- The Role of Governments, Firms and Universities. Springer.
8. Goodman Jennifer, Angelina Korsunova and Minna Halme(2018). Our Collaborative Future: Activities and Roles of Stakeholders in Sustainability‐Oriented Innovation, Business Strategy and the Environment.
9. Greenwood M. (2007). Stakeholder engagement: beyond the myth of corporate responsibility. Journal of Business Ethics 74(4): 315–327.
10. Henseler, Jorg; Chin, Wynne W. (2010) A Comparison of Approaches for the Analysis of Interaction Effects Between Latent Variables Using Partial Least Squares Path Modeling. Structural Equation Modeling A Multidisciplinary Journal Volume 17 issue 1.
11. Henseler, J., Ringle, C., M. & Sinkovis, R., R. (2009). The use of partial least squares path modeling in international marketing. New challenges to international marketing advances
