تبیین جایگاه راهبردی پارک فناوری پردیس در توسعه اقتصاد دانش‌بنیان کشور
الموضوعات :
یاسین سعیدی
1
(ارتباط با دانشگاه، پارک فناوری پردیس)
رسول رجایی
2
(پژوهشگر فناوری، پارک فناوری پردیس)
الکلمات المفتاحية: اقتصاد دانش‌بنیان, پارک علم و فناوری, زیست‌بوم نوآوری,
ملخص المقالة :
پارک‌های علم و فناوری، به عنوان یک سازمان و با هدف افزایش ثروت در جامعه از طرف متخصصان حرفه‌ای مدیریت می‌شوند تا جریان دانش و فناوری را میان دانشگاه‌ها، مؤسسه‌های تحقیق و توسعه، شرکت‌های خصوصی و بازار به حرکت درآورند. این پارک‌ها از طریق مراکز رشد، سازمان‌های نوآور را تقویت و فرایندهای زایشی را تسهیل می‌کنند و به عنوان محیطی عمل می‌کنند که در آن واحدهای تحقیقاتی مستقل یا وابسته به سازمان‌ها و صنایع، مجتمع شده و زیر پوشش و حمایت قرار گیرند تا به خلاقیت و نوآوری بپردازند. مأموریت نهایی این پارک‌ها هماهنگ کردن نتایج به دست آمده از پژوهش‌های دانشگاهی با نیاز‌های صنعت در جهت پُر کردن خلأ رابطه صنعت و دانشگاه می‌باشد و این امر درنهایت به تجاری‌سازی دانش منجر خواهد شد. بنابراین با توجه به این کارکردها، شکل‌گیری و توسعه بسیاری از پدیده‌های نوظهور فناوری از درون این پارک‌ها به وقوع می‌پیوندند و دولت‌ها می‌کوشند با ایجاد محیطی مناسب، شرایط کار و فعالیت را برای شرکت‌های کوچک و متوسط و جذب شرکت‌های بین‌المللی مبتنی بر فناوری فراهم کنند. در ایران نیز در سال‌های گذشته این پارک‌ها گسترش چشمگیری یافته و در شرایطی که کشور با تحریم‌های یک جانبه مواجه بوده، توانسته‌اند نقش تأثیرگذاری در استفاده از دانش و فناوری بومی ایفا نمایند. در این راستا هدف از مقاله حاضر پرداختن به اهمیت و کارکردهای اصلی پارک‌های علم و فناوری در دنیا و همچنین ایران می‌باشد. در ادامه با توجه به نقش پارک فناوری پردیس به‌عنوان بزرگ‌ترین و مهم‌ترین پارک فناوری کشور در توسعه اقتصاد دانش‌بنیان و همچنین جایگاه راهبردی آن در زیست‌بوم نوآوری، مورد بررسی قرار گرفته است.
1. پارک فناوری پردیس (1388). فصلنامه پارک فناوری پردیس، سال ششم، شماره 20.
2. پارک فناوری پردیس (1395). فصلنامه پارک فناوری پردیس، سال سیزدهم، شماره 45 و 44.
3. پارک فناوری پردیس (1396). فصلنامه پارک فناوری پردیس، سال چهاردهم، شماره 49.
4. پارک فناوری پردیس (1397). فصلنامه پارک فناوری پردیس، سال پانزدهم، شماره 50 و 51.
5. پارک فناوری پردیس (1397). فصلنامه پارک فناوری پردیس، سال چهاردهم، شماره 47 و 48.
6. پارک فناوری پردیس (1397). فصلنامه پارک فناوری پردیس، سال شانزدهم، شماره 52 و 53.
7. پارک فناوری پردیس (1398). فصلنامه پارک فناوری پردیس، سال شانزدهم، شماره 54 و 55.
طالبی، کامبیز، ثنائی پور، هادی، حیدری، ناصر (1390). تبیین نقش پارک‌های علم و فناوری در رشد شرکت‌های فناورانه محور. فصلنامه توسعه کارآفرینی، سال سوم، شماره یازدهم، صص 166-147.
9. نصر، علی، حاجی حسینی، حجت اله (1396). نقش پارک‌های علم و فناوری در توسعه نوآوری و فناوری. فصلنامه رهیافت، شماره 65، صص 50-37.
10. Berbegal-Mirabent, J., Alegre, I. & Guerrero, A. Mission statements and performance: An exploratory study of science parks. Long Range Plann. 101932 (2019) doi:10.1016/j.lrp.2019.101932.
11. Ng, W. K. B., Appel-Meulenbroek, R., Cloodt, M. & Arentze, T. Towards a segmentation of science parks: A typology study on science parks in Europe. Res. Policy 48, 719–732 (2019).
12. Yigitcanlar, T., Adu-McVie, R. & Erol, I. How can contemporary innovation districts be classified? A systematic review of the literature. Land Use Policy 95, 104595 (2020).
13. Schmidt, S., Balestrin, A., Engelman, R. & Bohnenberger, M. C. The influence of innovation environments in R&D results. Rev. Adm. 51, 397–408 (2016).
14. Steruska, J., Simkova, N. & Pitner, T. Do science and technology parks improve technology transfer? Technol. Soc. 59, 101127 (2019).
15. Al-Kfairy, M., Khaddaj, S. & Mellor, R. B. Evaluating the effect of organizational architecture in developing science and technology parks under differing innovation environments. Simul. Model. Pract. Theory 100, 102036 (2020).
16. Henriques, I. C., Sobreiro, V. A. & Kimura, H. Science and technology park: Future challenges. Technol. Soc. 53, 144–160 (2018).
17. Albahari, A., Pérez-Canto, S., Barge-Gil, A. & Modrego, A. Technology Parks versus Science Parks: Does the university make the difference? Technol. Forecast. Soc. Change 116, 13–28 (2017).
18. Guadix, J., Carrillo-Castrillo, J., Onieva, L. & Navascués, J. Success variables in science and technology parks. J. Bus. Res. 69, 4870–4875 (2016).
19. Yang, C.-H., Motohashi, K. & Chen, J.-R. Are new technology-based firms located on science parks really more innovative? Res. Policy 38, 77–85 (2009).
20. Fukugawa, N. Science parks in Japan and their value-added contributions to new technology-based firms. Int. J. Ind. Organ. 24, 381–400 (2006).
21. Koh, F. C. C., Koh, W. T. H. & Tschang, F. T. An analytical framework for science parks and technology districts with an application to Singapore. J. Bus. Ventur. 20, 217–239 (2005).
22. Chan, K. F. & Lau, T. Assessing technology incubator programs in the science park: the good, the bad and the ugly. Technovation 25, 1215–1228 (2005).
23. Löfsten, H. & Lindelöf, P. Science Parks and the growth of new technology-based firms—academic-industry links, innovation and markets. Res. Policy 31, 859–876 (2002).
24. Löfsten, H. & Lindelöf, P. R&D networks and product innovation patterns—academic and non-academic new technology-based firms on Science Parks. Technovation 25, 1025–1037 (2005).
25. Lindelöf, P. & Löfsten, H. Growth, management and financing of new technology-based firms—assessing value-added contributions of firms located on and off Science Parks. Omega 30, 143–154 (2002).
26. Dettwiler, P., Lindelöf, P. & Löfsten, H. Utility of location: A comparative survey between small new technology-based firms located on and off Science Parks—Implications for facilities management. Technovation 26, 506–517 (2006).
27. Rao, (2007), Technology park development Experience and Possible Application to Jordan.
