بررسی تحلیلی جرم محاربه در حقوق ایران
الموضوعات : Criminal law and criminology
1 - دکتری حقوق جزا و وکیل دادگستری
الکلمات المفتاحية: محاربه, رکن روانی, رکن مادی, سوءنیت خاص, قانون مجازات اسلامی,
ملخص المقالة :
جرم محاربه در فقه اسلامی و قانون مجازات اسلامی ایران بهطور خاص تعریف شده و شامل دو رکن اساسی است: برکشیدن سلاح و قصد ارعاب مردم. بر اساس ماده 183 قانون مجازات اسلامی، برای تحقق محاربه، فرد باید سلاح خود را بهروی دیگران بکشد و قصد ایجاد ترس و تهدید در آنها را داشته باشد. این جرم بهطور خاص با امنیت عمومی مردم ارتباط دارد و از جرم «بغی» که ناظر به مقابله با حکومت است، تفکیک میشود. بر اساس قانون، محاربه یک جرم مقید است که برای تحقق آن، باید نتیجهای ملموس چون ایجاد رعب و هراس در مردم حاصل شود. از لحاظ رکن روانی، فرد مرتکب باید اراده و قصد برای انجام جرم را داشته باشد. این تحقیق به بررسی اجزای رکن مادی و روانی جرم محاربه پرداخته و بر اهمیت تشخیص دقیق قلمرو این جرم تأکید دارد. همچنین، در این مقاله به تحلیل نقش سوءنیت عام و خاص در تحقق محاربه پرداخته شده است.
