شناسایی و اولویت بندی شاخص های مدیریت استعداد در آستان قدس رضوی با استفاده از رویکرد دلفی فازی
الموضوعات :
حمیده اوجاقی شیرمرد
1
,
شهلا سهرابی
2
,
جعفر بیک زاد
3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب
الکلمات المفتاحية: مدیریت استعداد, آستان قدس, فن دلفی فازی,
ملخص المقالة :
مدیریت استعدادها به بخش مهمی از نیازهای ناگفته تصمیم‌گیران راهبردی سازمان پاسخ داده و مسیرهای توسعه را برای مستعدترین افراد شتاب می‌بخشد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و رتبه-بندی شاخص¬های مدیریت استعداد در آستان قدس رضوی می¬باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نوع¬شناسی پژوهش در زمره پژوهش¬های آمیخته با رویکرد کیفی و کمی در پارادایم استقرایی-قیاسی است. که با بهره¬گیری از روش دلفی فازی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی، خبرگان و اساتید مدیریت دولتی و مدیریت منابع انسانی است که با توجه به هدف پژوهش، با نمونه¬گیری هدفمند از بین آنها 19 نفر شرکت کردند. جامعه آماری بخش کمی، مدیران ارشد و میانی و سرپرستان بخش¬های تابعه آستان قدس که با استفاده از روش نمونه¬گیری غیراحتمالی دردسترس حجم نمونه 83 نفر تعیین شدند. ابزار گردآوري اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه بود که روایی و پایایی با استفاده از شاخص CVR، آزمون کاپاي کوهن و آزمون مجدد تأیید شد. در بخش کیفی، داده¬هاي کیفی بدست آمده از مصاحبه¬ها با استفاده از نرم¬افزار MAXQDA2020 و روش کدگذاري و بخش کمی پژوهش و تحلیل نهایی با استفاده از روش دلفی فازی انجام شد. با استفاده از داده-هاي کیفی به¬دست آمده از مصاحبه¬هاي اکتشافی 24 شاخص مدیریت استعداد مشخص و سپس با استخراج این عوامل، از طریق پژوهش کمی رتبه¬بندي شدند. نتایج پژوهش نشان می¬دهد همسوسازی و نگهداشت استعدادها، مخزن استعداد، انعطاف¬پذیری در فرآیند جذب و نگهداشت و سیاست¬های سازمان مهم¬ترین شاخص¬های مدیریت استعداد می¬باشند.
منابع
احمدی¬مقدم، افسانه و سلیمان¬پورعمران، محبوبه. (1397). «رابطه مدیریت منابع انسانی الکترونیک با مدیریت استعداد و نوآوری سازمانی». فصلنامه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 9(4)، 107-126.
بیک¬زاد، جعفر و اوجاقی¬شیرمرد، حمیده. (1401). «تأثیر مدیریت استعداد و اخلاق کاری اسلامی بر بهره¬وری منابع انسانی: نقش میانجی¬گری سوت¬زنی سازمانی و تعدیل¬گری فراموشی فعال سازمانی». فصلنامه توسعه مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، 17(64)، 1-30.
خلیلی، عبدالجواد. (1400). «شناسایی شاخص¬های بومی بهینه¬سازی فرآیند مدیریت استعداد در ایران (مورد مطالعه: پالایشگاه گاز فجر جم)». فصلنامه مطالعات مدیریت و توسعه پایدار، 1(4)، 105-134.
رنجبریان، رسول و شکری، حسین. (1401). «تأثیر مدیریت استعداد و جانشین¬پروری بر پیشگیری از فساد اداری (مطالعه موردی: دادگستری¬های استان آذربایجان غربی)». فصلنامه تعالی منابع انسانی، 3(1)، 25-43.
ظاهری، رشید؛ موسوی، سیدجعفر و امامی، فرشاد. (1401). «شناسایی عوامل مؤثر بر مدیریت استعداد در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران». فصلنامه رویکردهای نوین در مدیریت ورشی، 10(36)، 163-175.
کوهی¬خور، محمد. (1399). «طراحی و تبیین مدل یکپارچۀ مدیریت استعداد منابع انسانی با رویکرد آینده پژوهی». پایان¬نامه دکتری، دانشگاه سیستان و بلوچستان.
Al Aina, R. A. & Atan, T. (2020). The Impact of Implementing Talent Management Practices on Sustainable Organizational Performance. Sustainability Journal, 12(72), 1-21.
Arocas. R.L., Del Valle. I.D. & Lara. F. j. (2020). Talent management and organizational commitment: the partial mediating role of pay satisfaction. Employee Relations, 42(81), 1-19.
Atan, T. & Stapf, D. (2017). Conceptualizing talent management. International Journal of Economics. Commerce and Management, 7(8), 598-613.
Beamond, M. T., Farndale, E., & Härtel, C. E. (2016). MNE translation of corporate talent management strategies to subsidiaries in emerging economies. Journal of world Business, 51(4), 499-510.
Bostjancic. E. & Slana. Z. (2018). The Role of Talent Management Comparing Medium-Sized and Large Companies – Major Challenges in Attracting and Retaining Talented Employees. frontiers in Psychology, 9(17), 1-10.
Chen, S. Y., Lee, A. Y. P., & Ahlstrom, D. (2019). Strategic talent management systems and employee behaviors: the mediating effect of calling. Asia Pacific Journal of Human Resources, 59(1), 84-108.
Danilina, E. L., Reznikova, O, S., & Verna. V, V., (2017). Prospects for introducing the talent management concept into russian companies, Albina Kazimovna GANIEVA, 38(48), 1-9.
El Dahshan. E., Keshk. L. I. & Dorgham. L. S (2018). Talent Management and Its Effect on Organization Performance among Nurses at Shebin El-Kom Hospitals. International Journal of Nursing, 5(2), 108-123.
Fridayani, J.A. (2022). Happiness at Work Melaui Strategic Talent Relationsip Management. JAMIN: Jurnal Aplikasi Manajemen dan Inovasi Bisnis, 4(2),1-15.
Gallardo. E., Thunnissen. Marian. & Scullion., H. (2020). Talent management: context matters. The International Journal of Human Resource Management, 31(4), 457-473.
Haji nasiri. R., Sohrabi. Sh. & Ttotian esfahani. S. (2021). The effect of social responsibility on the organizational attractiveness of Bank Mellat employees. Iranian Journal of Social Development Studies, 13(4), 178-190.
Kaleem, M. (2019). The Influence of Talent Management on Performance of Employee in Public Sector Institutions of the UAE. Public Administration Research. Published by Canadian Center of Science and Education, 8(2), 8-23.
Kozjek, T., & Franca, V. (2020). Talent management in the public sector. Cent. Eur. Pub. Admin. Rev, 18(2), 53-71.
Kravariti, F., Voutsina, K., Tasoulis, K., Dibia, C., & Johnston, K. (2022). Talent management in hospitality and tourism: a systematic literature review and research agenda. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 34(1), 321-360.
Krishnan, T. & Scullion, H. (2017). Talent management and dynamic view of talent in small and medium enterprises. Human Resource Management Review, 27(3), 431-441.
Ojaghi Shirmard, H., Sohrabi, S., & Beikzad, J. (2024). Application of Meta-Analysis Approach in Determining Talent Management Indicators. International Journal of Innovation Management and Organizational Behavior, 4(1), 28-35.
Pandita, D., & Ray, S. (2018). Talent management and employee engagement–a meta-analysis of their impact on talent retention. Industrial and Commercial Training, 50(4), 185-199.
Rajput, N., Das, G., Shivam, K., Nayak, C. K., Gaurav, K., & Nagpal, P. (2023). An inclusive systematic investigation of human resource management practice in harnessing human capital. Materials Today: Proceedings, 80, 3686-3690.
Rumawas. W. (2021). Talent management practices on employee turnover intention. Journal Management Theory Dan Trepan, 14(3), 248-263.
Saad, H., & Mayouf, M.A. (2018). Talent Management Strategies and Practices in Five Star Hotels: An Exploratory Study. International Journal of Heritage, Tourism and Hospitality, 12(2), 32-49.
Srivastava, R. V., & Tang, T. (2022). The Matthew Effect in talent management strategy: Reducing exhaustion, increasing satisfaction, and inspiring commission among boundary spanning employees. Journal of Business & Industrial Marketing, 37(3), 477-496.
Sohrabi, Sh. & Namazi, S. (2020). Barriers to Productivity in Governmental Organizations (Case Study: Isfahan Samat Organization). Journal of Public Administration, 12 (3), 528 – 549.
Sohrabi, Sh., & Naghavi, M. S. (2015). A Model of Knowledge-Based Human Resource Manangement. Academic Conferences International Limited. 709-716.
Tabatabaei Mozdababdi, S. M., Seyed Ordobadi, S. A. & Ghamari, A. (2020). Providing solutions for recruiting human resources talents in Tehran municipality. Iranian Journal of Social Development Studies,12(4), 26-36
Valverde, M., Gallardo, E., & Trullén, J. (2021). Principles of Talent Management in Small Business Enterprises. In Contemporary Talent Management, 221-243.
