تبیینی از معضلات اجتماعی برآمده ازکاستی های قانون داوری در طلاق
الموضوعات :
1 - استادیار، گروه الهیات، فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: داور, طلاق, خلع و مبارات, شقاق, اصلاح ذات البين, طلاق توافقي.,
ملخص المقالة :
در صورت بروز نشانه¬هاي اختلاف بين زوجين لازم است دولت با تشکيل يک نهاد صلح خانوادگي، ماده نزاع را قلع و بين زوجين صلح ايجاد نماید و در حقوق ايران به اين نهاد، داوري اطلاق مي¬شود. داوری طلاق در ایران، به عنوان یکی از ابزارهای مهم حل و فصل اختلافات زوجین، نقشی حیاتی در کاهش بار دادگاه‌ها و تسهیل روند طلاق ایفا می‌کند.با این حال، فرآیند داوری با چالش‌های متعددی در سطوح قانونی و اخلاقی روبرو است که این امر می‌تواند تاثیر منفی بر عدالت و کارایی این روش بگذارد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نابسامانی‌ها و کاستی‌های موجود در سیستم داوری طلاق از دو بعد قانونی و اخلاقی و ارائه راهکارهای موثر برای بهبود شرایط انجام شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی - تحلیلی است و بر اساس آن مباني داوري، ايرادات قانوني در حقوق ايران در امر داوري طلاق، چالش های اخلاقی داوری بین طرفین طلاق پرداخته شده است. بر اساس یافته های این مطالعه پیشنهاد گردیده قوه قضائيه در كنار دادگاه¬هاي خانواده، به تعداد لازم شعب داوري متشكل از كارشناسان حقوقي و مشاورين خانواده و روان¬شناس براي كمك به دادگاه جهت حل اختلافات خانوادگي تشكيل دهد. علاوه بر این آموزش و توانمندسازی داوران، اجرای مکانیزم‌های نظارتی قوی‌تر، ایجاد شفافیت در فرآیند داوری از دیگر پیشنهادات این پژوهش جهت کاهش چالش هاس قانونی و اخلاقی دواری طلاق در ایران است.
طبرسي، ابن علي الفضل بن الحسن (1995م)، مجمع البيان في تفسير القرآن، چ2، بيروت: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، ج3، ص80.
هدايت¬نيا، فرج الله، (1386)، فلسفة حقوق خانواده، چ1، تهران: روابط عمومي شوراي فرهنگي ـ اجتماعي زنان، ج3، ص233.
نجفي، محمد-حسن (1994م)، جواهر الکلام في شرايع الاسلام، چ2، بيروت: نشر دار احياء تراث العربي، ج31، ص209.
مکارم شيرازي، ناصر و همکاران (1375)، تفسير نمونه، چ3، تهران: دارالکتب الاسلاميه، ج3، ص240.
قرائتي، محسن (1382)، تفسير نور، چ5، تهران: مرکز فرهنگي درسهايي از قرآن، ج2، ص285.
طباطبايي، سيد محمدحسين (1372)، الميزان في تفسير القرآن، چ3، قم: دارالکتب¬الاسلاميه ج3، ص247.
مکارم شيرازي، ناصر و همکاران (1375)، تفسير نمونه، چ3، تهران: دارالکتب الاسلاميه، ج3، ص375.
طبرسي، ابن علي الفضل بن الحسن (1995م)، مجمع البيان في تفسير القرآن، چ2، بيروت: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، ج3، ص81
.ناجي، محسن (1970م)، شرح قانون احوال¬الشخصيه، چ1، بغداد: نشر الرابطه، صص 321ـ 320.
هدايت¬نيا، فرج الله، (1386)، فلسفة حقوق خانواده، چ1، تهران: روابط عمومي شوراي فرهنگي ـ اجتماعي زنان، ج3ص237.
مکارم شيرازي، ناصر و همکاران (1375)، تفسير نمونه، چ3، تهران: دارالکتب الاسلاميه، ج3، ص376.
.عيسي الفقي، عمرو (2005م)، الموسوعه الشامله في احوال الشخصيه، چ1، قاهره: دارالکتب القانونيه، ص113.
استانبولي، اديب (1997م)، الصيغ القانونيه لدعاوي الأحوال¬الشخصيه، چ2، دمشق: نشر المکتبه القانونيه،ص494.
