تحلیل انتقادی از باورمندی به نحوست و شومی با رویکرد عقلی و نقلی
الموضوعات :
1 - موسسه امام صادق علیه السلام
الکلمات المفتاحية: اختیارمندی انسان, چشم‌زخم, فال‌زدن, طیرة, ساعات نحس, معارف قرآن و حدیث ,
ملخص المقالة :
باور به وجود نحسی و شومی در پدیده‌های پیرامونی، همواره واکنش انسان را برای توجیه و مقابله با آن به دنبال داشته است. گاهی انسان برای توجیه شومی، تا مرز جبرگرایی نیز پیش می‌رود. هرچند قرآن کریم و معصومان^ ضمن تاکید بر اختیارمندی انسان، برخی راهکارهای عملی جهت به آرامش رسیدن وی و دور ساختن نحوست‌های واقعی و مقابله با نحسی‌های خیالی را ارائه کرده‌اند، امّا کنکاش در ادلّه عقلی و نقلی گویای آن است که تبیین عقلی و هستی‌شناسانه برای نحوست و عوامل مؤثر بر ایجاد آن، ممکن به نظر نمی‌رسد. در نوشتار پیش رو بر اساس روش توصیفی- تحلیلی و با نگاه به آیات قرآن و احادیث معصومان^، پس از مفهوم‌شناسی نحوست و شومی، تلاش می‌شود تا جایگاه این مفاهیم در هندسه نظام هستی مشخّص گردد. همچنین، رویکرد آیات قرآن و احادیث معصومان^ در زمینه معرّفی عوامل و زمینه‌های رایج و مرتبط با نحوست و شومی مانند سعد و نحس روزها و هنگامه‌ها، چشم‌زخم، فال‌زدن و طیرة مورد بررسی قرار گرفته است. راهکارهای منطقی و صحیح برای مواجهه با این باور در احادیث معصومان^ نیز بیان شده‌اند.
