شناسایی مفهوم انصاف در قرآن و دلالت‌های فلسفی و تربیتی آن
الموضوعات :نرگس میرزاده 1 , مختار ذاکری 2
1 - دانشآموخته دکتری علوم قرآن و حدیث، مدرس دانشگاه فرهنگیان هرمزگان، بندرعباس، ایران
2 - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان هرمزگان ، بندرعباس، ایران
الکلمات المفتاحية: انصاف, قرآن, مفهوم پردازی, دلالت‌های فلسفی انصاف, دلالت‌های تربیتی انصاف.,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر قصد دارد به روشن سازی معانی گوناگون مفهوم انصاف که از مفاهیم مهم و بنیادی، اخلاقی و تربیتی قرآن کریم است، بپردازد و سپس دلالت‌های فلسفی و تربیتی آن را استنتاج کند. مسأله اصلی این مطالعه چیستی مفهوم انصاف در قرآن کریم و روایات و دلالت‌های فلسفی و تربیتی آن است. با توجه به مسأله کلی فوق، سؤال‌های پژوهش عبارتند ازانصاف در قرآن بر کدام معانی دلالت دارد؟دلالت‌های فلسفی مفهوم انصاف کدامند؟ دلالت‌های تربیتی مفهوم انصاف کدامند؟ به منظور پاسخگویی به پرسشهای بالا از روش تحلیلی – استنتاجی استفاده شده است. بنابراین، مقالهی حاضر در زمرهی مطالعات فلسفی و با رویکرد بنیادی محسوب میشود. این مطالعه نشان میدهد مفهوم انصاف در قرآن بر معانی متعددی مانند قسط، پایداری بر رعایت حقوق یتیم، اطاعت خداوند، دوری از افراط و تفریط در مناسبات اجتماعی، توجه به حقوق دیگران، رعایت حق و حقوق در گفتار و عملکرد، در رهبری و مدیریت، توجه به علم و آگاهی در نقد افراد، حق گرایی در قضاوت و داوری، انصاف در رعایت حق خداوند و در ارتباط با او دلالت دارد. از سوی دیگر، این تحقیق نشان میدهد که به لحاظ فلسفی افزون بر حیطه ارزششناسی، مفهوم انصاف از دو جنبه انسانشناسی و معرفتشناسی نیز قابل بررسی است. به علاوه، استنتاجهای تربیتی حکایت از آن دارند که مفهوم انصاف را باید هم در اهداف آموزش و پرورش قرار دهیم و هم در دیگر اجزای برنامه ریزی درسی مورد توجه قرار گیرد. همچنین مفهوم انصاف هم در آموزش و پرورش رسمی و هم غیر رسمی کاربرد دارد.
قرآن
نهج البلاغه
ابن بابويه، محمد بن على،(1376)، الأمالي (للصدوق) - تهران، چاپ: ششم.
ابن بابويه، محمد بن على، (1403 ق)، معاني الأخبار - قم
ابن شعبه حرانی، (1404 / 1363 ق)،
ابن بابويه، محمد بن على، (1413 ق)، من لا يحضره الفقيه، ج 2، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم، چاپ: دوم.
ابن فارس، أحمد بن فارس، (1404)، معجم مقاييس اللغة، ج 2، مکتب الأعلام الإسلامی، قم، چاپ: اول.
ابن منظور، محمد بن مكرم، (1414 ق)، لسان العرب، ج13، دارالفکر للطباعه و النشر و التوزیع، بیروت، چاپ: سوم.
امانی پور، مونا، (1389)، انصاف در قرآن و حدیث، پایان نامه کارشناسی ارشد،
تحف العقول،
تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، (1366)، تصنيف غررالحكم و درر الكلم- ايران؛ قم.
دهقانپور، علیرضا؛ ژیلا بخشی، (1393)، معناشناسی احسان در قرآن، پژوهشنامه معارف قرآنی، دوره 5، شماره 17، صفحه 83-61.
راغب اصفهانى، حسين بن محمد،(1374)، ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج 1، مرتضوی، تهران، چاپ: دوم.
حر عاملی، (1409)، وسائل الشيعة، ج15،
خصال،
دشتی،
زمخشری، محمود بن عمر،(1391)، ترجمه تفسیر کشاف، مترجم؛ مسعود انصاری، ج 2، انتشارات ققنوس، ایران، تهران.
ساروخانی، باقر، (1393)، روش‌های تحقیق در علوم اجتماعی، ج 1، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، چاپ هجدهم.
سرخسی،
شمشیری، بابک؛ شیروانی، علی، (1390)، مفهوم صبر در قرآن و دلالت‌های فلسفی و تربیتی آن، دوفصلنا مه تربیت اسلامی، س 6، ش 13، صص 98-79.
شهيد ثانى، (1409 ق).زين الدين بن على، منية المريد، مکتب الأعلام الإسلامی، قم، چاپ: اول.
طباطبایی، محمد حسین،(1374)، ترجمه تفسیر المیزان، جلد:4، 7، 17، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، دفتر انتشارات اسلامى، ايران، قم، چاپ پنجم.
طباطبايى، محمدحسين، (1390 ه.ق).الميزان في تفسير القرآن، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - لبنان - بيروت، چاپ: 2.
-طبرسى، فضل بن حسن، (1372)، مجمع البيان في تفسير القرآن، جلد 1، 2، 6، 9، 12، ناصر خسرو، ايران، تهران، چاپ: 3.
طوسی، التبیان فی تفسر القران، دار احیاء التراث العربی، ج 6،....
طوسى، محمد بن الحسن،(1414 ق)، الأمالي (للطوسي)، ج 2، دارالثقافه، قم.
فخار نوغانی، وحیده، (1393)، معناشناسی واژه احسان در قران، پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن، شماره 5، ص 32-21.
قرائتی، محسن،(1388)، تفسیر نور، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ج 5، ایران، تهران.
قرشی بنایی،
كلينى، محمد بن يعقوب، (1407 ق)، الكافي (ط - الإسلامية)، ج 2، 4، تهران، چاپ: چهارم.
لسانی فشارکی، محمد علی؛ مرادی زنجانی، حسین، (1393)، روش تحقیق موضوعی در قرآن کریم، مؤسسه بوستان کتاب، ایران، قم، چاپ سوم.
لیثی واسطی، علی بن محمد، (1376)، عیون الحکم و المواعظ، ج 1، ص 427، قم، دارالحدیث.
متقی هندی، ج 3، کنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال،
مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، (1403 ق)، بحار الأنوار، ج 72،
مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، (1404 ق)، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج11، دارالکتب الإسلامیه، تهران، چاپ: دوم.
مصطفوی، (1368)، ج 12،
مظاهری، حسین؛ ابراهیم پور سامانی، جمشید؛ رحیمی، سید داریوش؛ مؤلفه و شاخص‌های سبک زندگی اسلامی، (1396)، دوره دوم، شماره 2، ص 39-13.
مغنيه، محمدجواد، (1424)، التفسير الكاشف، جلد 6، دار الكتاب الإسلامي، ايران، قم.
مكارم شيرازى، ناصر، (1371)، تفسير نمونه، جلد 19، دار الكتب الإسلامية - ايران - تهران، چاپ: 10.
هابز
نرم افزار جامع التفاسیر.
نرم افزار جامع الأحادیث.
