راهکاری نوین برای کمک به محیط زیست در مقابله با سالمونلا
الموضوعات : Environmental impact assessment
علی مداحیان
1
,
رضا ناصری هرسینی
2
,
هوشنگ دهقان زاده
3
,
سید موسی سعادت میرقدیم
4
,
مرضیه علیدوست
5
,
حامد کیومرثی
6
1 - بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
2 - بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
3 - استادیار علوم دامی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان
4 - بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
5 - گروه تحقیقات محصولات باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان،AREEO، رشت، ایران
6 - بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
الکلمات المفتاحية: آلودگی, ایمنی, سالمونلا, محدودیت غذایی,
ملخص المقالة :
باکتری سالمونلا بهطور طبیعی در دستگاه گوارش حیوانات وجود دارد و میتواند از طریق غذا، آب و محیط زیست به انسانها منتقل شود. این مطالعه به بررسی تأثیر محدودیت غذایی و چالش با سالمونلا پرداخته است. به این منظور، 240 قطعه جوجه گوشتی یکروزه سویه راس 308، در 4 تیمار و 6 تکرار در هر تیمار به طور تصادفی تقسیم شدند. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد و تیمارها شامل: 1)تیمار شاهد (C)، 2) محدودیت خوراک (FR)، 3) چالش با سالمونلا بدون محدودیت خوراک (S)، 4) محدودیت خوراک و چالش با سالمونلا (FR+S) بودند. شمار باکتریهای روده کور، عملکرد رشد، ایمنی همورال و ریختشناسی روده مورد بررسی قرار گرفت. برای اعمال محدودیت خوراک، هفته دوم پرورش، خوراک گروههای موردنظر به اندازهی 80% خوراک گروههای تغذیهی آزاد محدود شد. نتایج مطالعه نشان داد که در هفته دوم، گروه تحت محدودیت غذایی و چالش با سالمونلا بهطور معنیداری افزایش وزن کمتری نسبت به گروههای دیگر داشتند (05/0P<). این گروه کاهش در تیتر آنتیبادی و پاسخ ایمنی سلولی را نیز نشان داد که میتواند اثرات مضری بر سلامت پرندگان و بهرهوری کلی داشته باشد (05/0P<). وزن ارگانهای لنفاوی این گروه نیز در پاسخ به تنش مضاعف کاهش یافت (05/0P<). در سن 42 روزگی، گروه چالش داده شده با سالمونلا و محدودیت غذایی بیشترین دفع سالمونلا را نسبت به گروه با چالش سالمونلا و بدون محدودیت غذایی داشتند. این یافتهها نشان میدهد که مدیریت مناسب تغذیه و بهداشت میتواند به کاهش انتشار منابع آلودگی و در نتیجه کاهش اثرات محیط زیستی کمک کند.
