بررسی مفهوم عاملیت کودک در بستر دو رویکرد کودک به مثابه کنشگر اجتماعی و نظریه انسان عامل و اشارات تربیتی آن برای مربیان اوان کودکی
الموضوعات :
1 - دانشگاه بوعلی سینا
الکلمات المفتاحية: عاملیت در دوران کودکی, مربیان کودکستانها, اوان کودکی,
ملخص المقالة :
طبق تحقيقات انجام گرفته، معلم از با نفوذترين ومحبوبترين افرادي است كه بر روي شاگردانش مي‌تواند تأثير بگذارد و اين تأثيرگذاري در سنين پايين‌تر بویژه در سالهای آغازین بیشتر است. این تأثیرگذاری قبل از هر چیز در گرو نگاه معلم به کودک و اعمال آن نگاه در جزء جزء فرایند تربیت است. یکی از جدیدترین نگاه ها به کودک در تحقیقات تربیتی اوان کودکی، نگاه به کودک به مثابه فرد عامل است. این پژوهش با هدف تبیین مفهوم عاملیت در دوران کودکی و اشارات تربیتی آن برای مربیان کودکستانها انجام شد. برای این منظور، از روش توصیفی-تحلیلی و تحلیلی-استنباطی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که مفهوم عاملیت از منظرهای مختلف فلسفی، جامعه‌شناختی، و روانشناسی دارای معانی متفاوت است. علاوه بر این، عاملیت در دوران کودکی با مفهوم عاملیت در بزرگسالی، متفاوت است. نیز مفهوم عاملیت در کودکی با طیفی از ویژگی‌ها نظیر؛ «آزادی»، «متفکر»، «انجام دهنده»، «مشارکت کننده» بودن مشخص شد. نیز به شنیدن صدای کودک با روش‌های مختلف توسط مربیان، ادراک چشم انداز آنان به محتوا و محیط به‌عنوان پیش‌نیاز یادگیری، اولویت تجربه زیسته کودکان و مشارکت آنان در امور مربوط به خود و تأثیرگذار بر زندگی‌شان، همکاری با مربی و معلم در فرایند تربیت مانند؛ فرایند یاددهی-یادگیری، ارزشیابی، تنظیم و طراحی محیط آموزشی جهت تقویت و پرورش ظرفیت عاملیت کودکان تأکید شد.
- Abebe, T. (2019). Reconceptualising children’s agency as continue and interdependence. Journal of Social Science, 8 (81), 1-16.
- Corsaro, W.A. (2005). Collective action and agency in young children’s peer cultures. In studies in modern childhood: society, agency, culture. J. Qvortup (Ed.). Basingstoke: Palgrave Macmillan.
- Pufall, P. B., & Unsworth, R. P. (2004). The imperative and the process for rethinking childhood. In rethinking childhood. P. B. Pufall & R. P. Unsworth (Eds.). New Brunswick, Canada: Rutgers University Press, 1-21
- O’Connor, T .G., & Scott, S .B.C. (2007). Parenting and outcomes for children. Kings College London.
- Samuelsson Pramling, I., Sheridan, S., & Williams, P. (2006). Five preschool curriculum comparative perspective. International Journal of Early Childhood, 38 (1), 11-30.
- Smith, A. B. (2002). Interpreting and supporting participation rights: contributions from sociocultural theory, International Journal of Children’s Right, 10 (1), 73–88.
- Smith, A. B. (2007a). Children and young people’s participation, rights in education. International Journal of Children’s Rights, 15, 147–164
- Smith, A. B. (2007b). Children as social actors an introduction. International Journal of Children's Rights 15, 1-4
- Smith, A. B. (2007c). Children's rights and early childhood education; Links to theory and advocacy. Ustralian Journal of Early Childhood, 32 (3), 1-8.
- Smith, A. B., Duncan, J., & Marshall, K. (2005). Children’s perspectives on their learning: exploring methods. Journal of Early Child Development and Care. 175 (6), 473–487.
- Sorin, R. (2005). Changing images of childhood- reconceptualising early childhood practice. Australia International Journal of Transitions in Childhood, 1, 12-21.
- Stegelin, D. A. (2003). Application of the Reggio Emilia approach to early childhood science curriculum. Early Childhood Education Journal, 30 (3): 163-169.
- Thomas, N. (2007). Towards a Theory of children’s participation. International Journal of Children’s Rights, 15: 199-218.
- The High Scope preschool curriculum, High Scope educational research foundation, Highscope.org. Retrieved from https://highscope.org/hs-curriculum
- Thulin, S., & Jonsson, A. (2014). Child perspectives and children’s perspectives – a concern for teachers in preschool. Educare, 2, 13-37.
- Vygotsky, L. (1930). Mind in society. Harvard University Press.
