نقش واسطه ای بخشش در رابطه بین استادهای رابطه ای و کیفیت زناشویی زنان مواجه با پیمان شکنی همسر
الموضوعات :
طاهره شیری
1
,
محسن رسولی
2
,
کیانوش زهراکار
3
,
اسمعيل اسدپور
4
1 - گروه مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
2 - گروه مشاوره. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه خوارزمی. تهران . ایران
3 - گروه مشاوره. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه خوارزمی. تهران . ایران
4 - دانشجوی دکتری مشاوره. گروه مشاوره. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه خوارزمی. تهران . ایران
الکلمات المفتاحية: بخشش, اسناد رابطه ای, کیفیت زناشویی,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر نقش واسطه ای بخشش در رابطه بین استادهای رابطه ای و کیفیت زناشویی زنان مواجه با پیمان شکنی همسر بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل شامل کلیه زنان مواجه با پیمان شکنی همسر در شهر تهران که در سال 1402 در این شهر مشغول به زندگی با همسر خود بودهاند و طلاق نگرفتهاند و به اینترنت دسترسی داشتند، از این میان تعداد 300 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از مقیاس کیفیت زناشیی برادبور و همکاران، پرسشنامه بخشش ری و همکاران و مقیاس اسنادهای رابطهای فینچام و برادبری استفاده شد. برای بررسی روایی مقیاسها از تحلیل عامل تاییدی و برای پایایی نیز از ضریب آلفای کرانباخ استفاده گردید که نتایج حاکی از مطلوب بودن روایی و پایایی بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها نیز از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معادلات ساختاری استفاده شد. یافتهها نشان داد، اسناد رابطهای تأثیر معناداری بر بخشش دارد. بخشش نیز دارای تأثیر معنادار بر کیفیت زناشویی است. اسناد رابطهای نیز تأثیر معناداری بر کیفیت زناشویی دارد. بررسی روابط غیرمستقیم نیز نشان داد که بخشش در رابطه بین اسناد رابطهای و کیفیت زناشوئی زنان مواجه با پیمان شکنی همسر نقش واسطهای دارد. نتیجهگیری: بهطور کلی میتوان نتیجه گرفت که اسنادا رابطهای و بخشش دو مورد از عوامل اصلی برای پیشایندهای کیفیت زناشویی میباشند.
احمدی اردکانی، زهرا و فاطمی عقدا، نسرین. (1398). رابطه ی سبک های دلبستگی و رضایت زناشویی با میانجی گری بخشش و همدلی: بررسی یک مدل. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، 62(6)، 25-15.
بالاگبری محدثه، السادات حسینی سعیده. (1398). ارائه الگوهای پیش‌بینی کننده طلاق عاطفی در زوجین شهر کرمانشاه. پیشرفت¬های نوین در علوم رفتاری. ۴ (۳۶) :۵۳-۲۹.
رضاپور میرصالح، یاسر. فتوحی اردکانی، زهرا و علیخانی، مهدیه. (1397). ارتباط همدلی و بخشودگی با رضایت زناشویی در بین زوجین در شهرستان یزد. همایش ملی روان¬شناسی و سلامت با محوریت خانواده و زندگی سالم. شیراز.
شقاقی، فاطمه. آقایوسفی، علیرضا. میرزاحسینی، حسن. (1400). تدوین الگوی ساختاری کیفیت خانواده اصلی و گرایش به پیمان شکنی بین همسران با میانجی¬گری تمایزیافتگی خود. مجله علوم روانشناختی. ۲۰ (۱۰۸) :۲۳۴۲-۲۳۲۷.
شهبازی، مسعود، کرایی، امین، و کیانی جم، ناهید. (1396). استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی به عنوان پیش¬بین¬های سازگاری و ناسازگاری زناشویی زنان. روانشناسی خانواده، 4(2 )، 29-42.
کاوه فارسانی، ذبیح الله. (1399). ارزیابی مدل رابطه ی عذرخواهی و کیفیت روابط زناشویی با میانجی گری همدلی زناشویی و بخشش عاطفی. نشریه مشاوره کاربردی، 10(2)، 72-51.
نادری، لیلا، مولوی، حسین، و نوری، ابوالقاسم. (1394). پیش بینی رضایت زناشویی زوجین شهر اصفهان بر اساس همدلی و بخشودن. دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی، 16(4 (پیاپی 62))، 69-75.
واثقی، بهروز. (1399). دزد جام زرین: مهارت‌های آموزشی: کنترل رفتار و احترام به تصمیم جمعی، بخشش و چشم پوشی از اشتباه دیگرانن. انتشارات ابوعطا.
Baumann, K. (2021). Gerechtigkeit und Wahrheit–Vergebung und Versöhnung: einige caritaswissenschaftliche Überlegungen und Perspektiven. Baumann K., Bendel R., Maruhukiro D.(Hg.), Gerechtigkeit, Wahrheitsfindung, Vergebung und Versöhnung, Ansätze zur Friedenspolitik in Nachkriegsgebiete. Berlin: Lit, 19-28.
Bloch, L., Haase, C. M., & Levenson, R. W. (2014). Emotion regulation predicts marital satisfaction: More than a wives’ tale. Emotion, 14(1), 130.
Bradbury, T., Fincham, F., & Beach, S. (2000). Research on the nature and determinants of marital satisfaction: A decade in review. Journal of Marriage and Family, 62, 964-980.
Chang, E. S. (2016). Kirogi Women،s Psychological Well-Being The Relative Contributions of Marital Quality, Mother-Child Relationship Quality, and Youth،s Educational Adjustment. Jurnal of Family.pp.133-152.
Enright, R. D., & Fitzgibbons, R. P. (2000). Helping clients forgive. Washington, DC: American Psychological Association.
Enright, R. D., Eastin, D. L., Golden, S., Sarinopoulos, I., & Freedman, S. (1991). Interpersonal forgiveness within the helping professions: An attempt to resolve differences of opinion. Counseling and Values, 36(2), 84-103.
Fincham, F. D., & Bradbury, T. N. (1992). Assessing attributions in marriage: the relationship attribution measure. Journal of personality and social psychology, 62(3), 457.
Fincham, F., & Beach, S. R. (2007). Forgiveness and marital quality: Precursor or consequence in well-established relationships?. The Journal of Positive Psychology, 2(4), 260-268.
Goldfarb, M. R., & Trudel, G. (2019). Marital quality and depression: A review. Marriage & Family Review, 55(8), 737-763.
Gottman, J. M. (1998). Psychology and the study of marital processes. Annual review of psychology, 49(1), 169-197.
Greef, A., & bruyne, T. (2000). Conflict management style and marital satisfaction. Journal of Sex and Marital Therapy, 26(3), 21-34.
Hiew, D. N., Halford, W. K., Van de Vijver, F. J., & Liu, S. (2015). Relationship standards and satisfaction in Chinese, Western, and intercultural Chinese–Western couples in Australia. Journal of Cross-Cultural Psychology, 46(5), 684-701.
Hollist. C. S, Miller R. B. (2005). Perceptions of attachment style and marital quality in midlife marriage. Family Relations, 54, 46-58.
Kimmes, J. G., Durtschi, J. A., Clifford, C. E., Knapp, D. J. and Fincham, F. D. (2015). The role of pessimistic attributions in the association between anxious attachment and relationship satisfaction. Family Relations, 64, 547 562.
Lawler, K. A., Younger, J. W., Piferi, R. L., Jobe, R. L., Edmondson, K. A., & Jones, W. H. (2005). The unique effects of forgiveness on health: An exploration of pathways. Journal of behavioral medicine, 28, 157-167.
Reid, N. S. (2022). How Religious Homogamy Influences Marital Quality in Black Couples (Doctoral dissertation, Northcentral University).
Rey, L., & Extremera, N. (2016). Agreeableness and interpersonal forgiveness in young adults: the moderating role of gender. Terapia psicológica, 34(2), 103-110.
Rye, M. S., Loiacono, D. M., Folck, C. D., Olszewski, B. T., Heim, T. A., & Madia, B. P. (2001). Evaluation of the psychometric properties of two forgiveness scales. Current psychology, 20, 260-277.
Sadiq, U., Rana, F., & Munir, M. (2022). Marital quality, self-compassion and psychological distress in women with primary infertility. Sexuality and Disability, 1-11.
Seligman, M. E. (2008). Positive health. Applied psychology, 57, 3-18.
Stöckle, T. (2023). Gesundheit: Über Erkrankung, Schuld und Vergebung. entwurf, 2023(1), 4-5.
Wallach, H. & Sela, T. (2008). The importance of male batters attributions in understanding and preventing domestic violence. Journal of family violence, 23, 655-660.
