جایگاه عقل عملی در استکمال عقل نظری از منظر ابن‌سینا و ملاصدرا
الموضوعات :
محمداسلم رئیسی
1
,
مرتضی کشاورز
2
,
محمدعلی اخگر
3
1 - دانشجوی دکتری فلسفه و کلام اسلامی، واحد فسا، دانشگاه آزاد اسلامی، فسا، ایران.
2 - استادیار گروه معارف، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی ،ارسنجان، ایران
3 - استادیار گروه فلسفه، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
الکلمات المفتاحية: عقل نظری, عقل عملی, کمال انسان, عقل فعال, ابن‌سینا, ملاصدرا,
ملخص المقالة :
در این تحقیق با بررسی آراء ابن‌سینا و ملاصدرا نقش عمل در استکمال عقل نظری در دو مکتب عمده فلسفه اسلامی یعنی حکمت مشاء و متعالیه توجه شده است. اهمیت این موضوع به سبب تبیین ارتباط میان علم و عمل در آراء این دو مکتب و سیر تکامل این بحث از فلسفه مشاء به حکمت متعالیه است. این مهم ضمن مباحث مابعدالطبیعی و اخلاقی در ارتباط با شکاف نظر و عمل مطرح است. هدف تحقیق بررسی ارتباط عقل عملی - امور جزئی نظیر اخلاق و شریعت- و سعادت دنیوی انسان و همراستایی آن با کمال عقل نظری است. نتایج تحقیق نشان می دهد که نزد ابن‌سینا استکمال قوه عقل انسانی از هیولانی تا مستفاد بواسطه عقل فعال است اما پس از آنکه عقل انسان فعلیت یافت، برای اتصال در شدت و مراتب والاتر نیاز به اعمالی دارد که بواسطه آن از امور مادی و جسمانی فارغ شده و قابل دریافت و اتحاد با صور کلی شود که استکمال عقل نظری است. این نظریه در آراء ملاصدرا، از این رو که نفس را جسمانیة الحدوث می داند، در مراتب عقل بالقوه تا مستفاد نیز ساری است یعنی رابطه ای دوسویه میان نظر و عمل در مراتب نفس در عالم جسمانی، مثالی و عقلانی هست. تبیین نظرات ابن‌سینا و ملاصدرا در حوزه فلسفه اسلامی نوع تکامل و رویکرد این نظریه را با وضوح بیشتری نمایان می‌کند که در این تحقیق بر اساس روش گفتگو میان آراء ایشان تحلیل می شود.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1331)، رساله نفس، مقدمه وحواشي و تصحيح موسي عميد، تهران، انجمن آثار ملي.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1352)، روانشناسی شفا، ترجمه اکبر داناسرشت، انتشارات ابن‌سینا.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1363)، المبدأ و المعاد، به اهتمام عبد الله نوري، تهران، مؤسسه مطالعات اسلامي دانشگاه مک گيل با همکاري دانشگاه تهران.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1364)، النجاه من الغرق في بحر الضلالات، ويرايش و ديباچه محمد تقي دانش پژوه، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (۱۳۷۱)، احوال النفس و رساله في النفس و بقائها و معادها، حققه و قدم له احمد فؤاد الاهواني، مصر، دار احياء الکتب العربيه.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1371)، المباحثات، تحقيق و تعليقه محسن بيدار فر، قم، انتشارات بيدار.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1371)، رساله في معرفه النفس و احوالها، مندرج در احوال النفس، حققه و قدم له احمد فؤاد الاهواني، مصر، طبع بدار احياء الکتب العربيه.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1371)، رساله مبحث عن القوي النفسانيه، مندرج در احوال النفس، حققه و قدم له احمد فؤاد الاهواني، مصر، طبع بدار احياء الکتب العربيه.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1383)، الاشارات و التنبیهات مع شرح الخواجه و مع شرح الشرح القطب، قم: نشر البلاغه.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1383)، طبيعيات دانشنامه علايي، مقدمه وحواشي و تصحيح محمد مشکوه، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگي.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1385)، النفس من الشفاء، تحقيق حسن حسن زاده الآملي، قم، مؤسسه بوستان کتاب.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1391)، برهان شفا، ترجمه قوام صفری، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1391)، التعلیقات، تصحیح حسین موسویان، تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1400)، رساله الحدود، مندرج در رسائل، قم، انتشارات بيدار.
ابن سينا، حسین بن عبدالله(1400)، رساله السعاده مندرج در رسائل، قم، انتشارات بيدار.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1400)، رساله العشق مندرج در رسائل، قم، انتشارات بيدار.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1400)، رساله الفعل و الانفعال مندرج در رسائل، قم، انتشارات بيدار.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1400)، رساله هديه الرئيس للامير مندرج در رسايل، قم، انتشارات بيدار.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1404)، الشفاء(الإلهيات)، قم، مکتبه آيه الله المرعشي.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (1404)، الشفاء(الطبیعیات)، قم، مکتبه آيه الله المرعشي.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1952)، رساله احوال النفس، قاهره: داراحیاء الکتب العربیه.
ابن سينا، حسین بن عبدالله (۱۳۳۹)، التنبيهات و الاشارات مع لباب الاشارات، به اهتمام محمود شهابي، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
صدرالدین شیرازی، محمد ابراهیم (1375)، مجموعه رسائل فلسفی ملاصدرا، تصحیح حامد تاجی اصفهانی، تهران، انتشارات حکمت.
صدرالدین شیرازی، محمد ابراهیم (1361)، رساله سه اصل، سیدحسین نصر، تهران، دانشکده علوم معقول و منقول.
صدرالدین شیرازی، محمد ابراهیم (1380)، مبدأ و معاد، ترجمه محمد ذبیحی، انتشارات اشراق، چاپ اول.
صدرالدین شیرازی، محمد ابراهیم (1381)، کسر الاصنام الجاهلیه، مقدمه و تصحیح و معلیق دکتر جهانگیری، تهران، بنیاد حکمت اسلامی صدرا، چاپ اول.
صدرالدین شیرازی، محمد ابراهیم (1382)، الشواهد الربوبیه، تصحیح، تحقیق و مقدمه: سیدمصطفی محقق داماد، با اشراف سیدمحمد خامنه ای، ویراستار مقصود محمدی، تهران، انتشارات بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
صدرالدین شیرازی، محمد ابراهیم (1383)، شرح اصول کافی، تصحیح محمد خواجوی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ دوم.
صدرالدین شیرازی، محمد ابراهیم (1386)، مفاتیح الغیب، تصحیح و تعلیق و مقدمه. نجفقلی حبیبی، تهران، انتشارات بنیاد حکمت اسلامی صدرا، جلد دوم، چاپ اول.
صدرالدین شیرازی، محمد ابراهیم (1389)، تفسیر قرآن کریم، قم :انتشارات بیدار.
صدرالدین شیرازی، محمد ابراهیم (1422)، شرح هدایه اثیریه، بیروت: مؤسسة التاريخ العربي.
صدرالدین شیرازی، محمد ابراهیم (1981)، الاسفار الاربعه، بیروت، دار احیاء التراث العربیه.
محقق داماد، مصطفی (1369)، نظریه عقل در فلسفه فارابی، مجله مقالات و بررسی ها، شماره 49 و 50.
مصطفوي، حسن( ۱۳۸۷)، شرح اشارات و تنبيهات(نمط سوم) در باب نفس، تهران، دانشگاه امام صادق(ع).
ملکشاهي، حسن( ۱۳۸۵)، ترجمه و شرح اشارات و تنبيهات ابن سينا، تهران، سروش.
نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (1383)، شرح الاشارات و التنبیهات، تحقیق حسن حسن زاده آملی، قم: بوستان کتاب.
