طراحی و تبیین مدل مفهومی آموزش کارکنان زن مدارس در فضای مجازی
الموضوعات :عباداله احمدی 1 , نادر شهامت 2 , مسلم صالحی 3 , حامد خرم شکوه 4
1 - واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران.
2 - واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران.
3 - واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران.
4 - واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران.
الکلمات المفتاحية: آموزش کارکنان زن مدارس, فضای مجازی, روش داده بنیاد.,
ملخص المقالة :
در دنیایی که در آن ارتباطات آنلاین به یکی از محورهای اصلی تبادل اطلاعات و دانش تبدیل شده است، انتقال مداوم و به‌روز دانش به کارکنان زن آموزشی از اهمیت بالایی برخوردار است؛ اما با توجه به چالش‌های فراوانی که در مسیر آموزش مجازی و آنلاین وجود دارد، نیاز به راهبردها و الگوهایی جامع و اثربخش احساس می‌شود. به همین دلیل یک مدل جدید و نوآورانه از آموزش در دوران فعلی پایگاه‌های آموزشی طراحی شد. در مرحله کیفی از بین استراتژی‌های پژوهش کیفی از نظريه داده بنیاد استفاده گردید و به تدوين مدلي جامع كه شامل عوامل علي، عوامل مداخله‌گر، عوامل زمینه‌ای، راهبردهای مدل مفهومی آموزش کارکنان زن مدارس در فضای مجازی است، پرداخته شد. مصاحبه عميق به‌عنوان اصلی‌ترین ابزار جمع‌آوری داده‌ها در این مرحله مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده درمجموع 143 مفهوم و 21 مقوله یا کد باز شناسایی و استخراج و در 6 دسته اصلی داده بنیاد قرار گرفتند. بر اساس نتایج روش کیفیّ پرسشنامه‌ای بر اساس مدل استخراج شده تدوین و در اختیار معلمان زن قرار داده شد. با توجه به نتایج برآورد معادلات ساختاری داده‌های پرسشنامه، روابط علی با بار عاملی 435/0 و آماره تی 624/9 تأثیر مستقیم و معنی‌داری بر مقوله اصلی دارد. مقوله اصلی با بار عاملی 471/0 و آماره تی 734/7 تأثیر مستقیم و معنی‌داری بر راهبردها دارد. راهبردها با بار عاملی 512/0 بر پیامدها تأثیرگذارند. شرایط مداخله‌گر بر پیامدها با بار عاملی 491/0 تأثیر مستقیم و معنی‌دار دارد. درنهایت شرایط بستر با بار عامل 529/0 تأثیر مستقیمی بر پیامدها دارد. درنهایت اعتبار مدل از نظر آماری مورد تائید قرار گرفت.
1- تربتی¬نژاد، حسین؛ شاهورانی، مصطفی؛ و حجگذاری، راحله(1401). بررسی تأثیر آموزش مجازی بر یادگیری با تأکید بر راهکارهای افزایش اثربخشی. پیشرفت‌های نوین در روانشناسی، علوم تربیتی و آموزش و پروش، 46، 1-10.
2- زارع، حسین؛ خانعلی¬زاده اینی، مجتبی؛ و فرخ¬فر، محمدحسین(1400). مروری بر روش‌های یادگیری الکترونیکی و بهره‌گیری آن در شرایط بحران کرونا. پنجمین کنفرانس ملی رویکردهای نوین در آموزش و پژوهش، محمودآباد.
3- زارعی، مائه؛ شمس، غلامرضا؛ رضایی¬زاده، مرتضی؛ و قهرمانی، محمد(1399). تعیین‌کنندگان اثربخشی یادگیری الکترونیکی: مطالعه‌ای کیفی بر مدرس. فصلنامه علمی پژوهشی تدریس پژوهی، 8(2)، 55-79. doi:10.34785/J012.2020.124
4- طرخان، رضا علی؛ و مصطفوی، زینب(1400). ارائه چهارچوب مفهومی برای تسهیل روند تعامل در محیط یادگیری الکترونیکی با استفاده از روش فراترکیب. رویکردهای نوین آموزشی، 15(2)، 113-136. 10.22108/NEA.2021.116797.1365doi:
5- ملایی، لیلا(1399). طراحی آموزشی مبتنی بر شبکة اجتماعی و تأثیر آن بر رویکرد یادگیری و ادراک یادگیرندگان از محیط یادگیری. رویکردهای نوین آموزشی، 13(2)، 57-64. 10.22108/NEA.2019.106518.1133doi:
6- موسوی، سیده یلدا؛ چنانی، فاطمه؛ و درویشی، شهناز(1400). تشابه واژگانی و تمایز مفهومی (بررسی روش‌های تدریس یادگیری مشارکتی و تدریس مشترک). مطالعات روانشناسی و علوم تربیتی، 7(1)، 997-1008.
7- میبودی، حامد؛ سعیدی، علی؛ و وکیلی، جواد؛ و میرسعیدی، حسین(1402). تبیین معیارها و مؤلفه‌های صلاحیت دیجیتال مدرسان در فضای آموزشی مدارس آینده. آموزش‌و پرورش متعالی، 3(3)، 12-1. 10.30495/ee.2023.1995434.1202doi:
8- Afrouz, R., & Crisp, B. R. (2020). Online education in social work, effectiveness, benefits, and challenges: A scoping review. Australian Social Work, 47(1), 1–13. doi:10.1080/0312407X.2020.1808030
9- Aldhafeeri, F. M., & Alotaibi, A. A. (2022). Effectiveness of digital education shifting model on high school students’ engagement. Education and Information Technologies, 27(5), 6869-6891. doi:10.1007/s10639-021-10879-4
10- Chen, C. Y. (2022). Immersive virtual reality to train preservice teachers in managing students' challenging behaviours: A pilot study. British Journal of Educational Technology, 53(4), 998-1024. doi:10.1111/bjet.13181
11- Chen, J., Wang, M., Kirschner, P. A., & Tsai, C. C. (2018). The role of collaboration, computer use, learning environments, and supporting strategies in CSCL: A meta-analysis. Review of Educational Research, 88(6), 799-843. doi:10.3102/0034654318791584
12- Fittipaldi, D. (2020). Managing the dynamics of group projects in higher education: Best practices suggested by empirical research. Universal Journal of Educational Research, 8(5), 1778-1796. doi:10.13189/ujer.2020.080515
13- Gokbulut, B., & Durnali, M. (2023). Professional skills training in developing digital materials through augmented and virtual reality applications. Psychology in the Schools, 60(11), 4267-4292. doi:10.1002/pits.22991
14- Mishra, L., Gupta, T., & Shree, A. (2020). Online teaching-learning in higher education during lockdown period of COVID-19 pandemic. International journal of educational research open, 1, 100012. doi:10.1016/j.ijedro.2020.100012
15- Picciano, A. G. (2017). Theories and frameworks for online education: Seeking an integrated model. Online Learning, 21(3), 166–190.
16- Singh, B., Zamaletdinov, R., Kaur, B., & Singh, J. (2022, May). Virtual professional learning for school teachers to support them in online environment. In Frontiers in Education (Vol. 7, p. 802882). Frontiers. doi:10.3389/feduc.2022.802882
17- Sofi-Karim, M., Bali, A. O., & Rached, K. (2023). Online education via media platforms and applications as an innovative teaching method. Education and Information Technologies, 28(1), 507-523. doi:10.1007/s10639-022-11188-0
