تبیین پارامترهای نظری در جهت ارتقا هویتمندی نمای بناها در منظر خیابان (مورد مطالعاتی: خیابان ولیعصر تهران)
الموضوعات :
مهسا حاج ملکی
1
,
خسرو دانشجو
2
,
آزاده شاهچراغی
3
1 - دانشجوی مقطع دکتری، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
2 - استادیار گروه معماریف دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
3 - دانشیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: هویت مندی کالبدی, خیابان ولیعصر تهران, نماهای شهری, منظر شهری,
ملخص المقالة :
شهرها دچار بحران هویت هستند و مفهوم هویت شهری در فرآیند شناخت و ادراک، پدیدهای چند بعدی و پیچیده را پیش روی ما قرار میدهد. هویت کالبدی شهرها به مقوله ای تاثیرگذار در حیات شهر تبدیل شده است. به همین جهت این پژوهش تلاش دارد به منظور ارتقاء هویت و ایجاد هویتی سازگار با محیط فرهنگی امروز، رابطه موجود در حوزه منظر شهری و نمای بناها را ریشه‌یابی کرده و پس از تحلیل مفاهیم کلیدی برای امکان‌سنجی نزدیک شدن به هویتمندی در این فضا به تدوین مدلی نظری با معیارهای کاربردی جهت هماهنگی منظر شهری تهران و نمای خیابان بپردازد. این پژوهش پیرو این سوالات که چگونه میتوان معیارهای هویتزا در نمای بناها در منظر خیابان ولیعصر تهران را تشخیص داد؟ و درجه تغییر برای هر پارامتر هویتزا در نمای بناها در منظر خیابان چگونه است؟ شکل گرفته است. برای رسیدن به پاسخ ابتدا به تحلیل منابع کتابخانهای و بررسی عوامل موثر در نماهای با هویت پرداخته شد، سپس برای سنجش عوامل بدست آمده به تحلیل بناهای موجود در خیابان ولیعصر پرداخته شد. روش مطالعه موردی کیفی و کمی برای به دست آوردن اطلاعاتی در مورد تغییر شکل نمای بناها در طول زمان انجام شده است. این روش با مطالعه کیفی تصاویر متعدد وپرسشنامه تخصصی به منظور مقایسه و ارائه تعمیم، درک عمیقی از تبیین راهکارهایی برای ارتقا هویت در معماری معاصر تهران ارائه میدهد. در نهایت مقایسه یافته‌های کمی و کیفی، صحت یافته‌ها را تایید کرد و نتایج کیفی سطح شباهت و تنوع نماها را نشان داد و میزان تغییر را برای پارامترهای اصلی مطالعه توضیح داد. در انتها با استفاده از مولفههای هویت ساز که در مدل نظری این تحقیق به آن اشاره شد راهکارهایی جهت هویتبخشی به نماها در منظر شهری پیشنهاد شد
1. ابل، کریس، 1387، معماری و هویت، ترجمه فرح حبیب، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران.
2. جاوید صباغیان، مقداد؛ و سید احمدی زاویه، سید سعید. (1392). درآمدی بر مطالعات تطبیقی هنر در مقام یکی از گونه های مطالعاتی حوه پژوهش هنر. نامه هنرهای تجسمی و کاربردی، 4(12)، 275.
3. لینچ، کوین. (1960). سیمای شهر، ترجمه منوچهر مزینی، انتشارات دانشگاه تهران.
4. لنگ، جان. (1383 ). آفرینتش نظریه معماری . عینی فر علیـرضا . چـاپ دوم . تـهران . موسسـه چـاپ و انتشـارات دانشگاه تهران.
5. برادبنت، جفری. (1388). با برادبنت درباره معماری، ترجمه: رضوی، جورابچی، نوربخش، نشر: دانشگاه شهید بهشتی
6. سلطان زاده، حسین. (1396). هویت معماری، کتاب معماران ایران. جلد 1. تهران: تیس، انجمن مفاخر معماری ایران.
7. کالن، گوردون. (1377). ترجمه: طبیبیان، منوچهر، نشر: دانشگاه تهران
8. فرامپتون، کنت. (1385). منطقه¬گرایی انتقادی معماری مدرن و هویت فرهنگی، ترجمه:رئیسی، ایمان،نشریه معماری و فرهنگ
9. قبادیان، وحید. (1400). سبک¬شناسی و مبانی نظری در معماریمعاصر ایران. چاپ چهارم، تهران: علم معمار.
10. ذشولتز، کریستیننوربرگ (1387) .معماری، حضور، زمان و مکان، ترجمه علیرضا سیداحمدیان، موسسه نشرمعمار، چاپ اول.
11. Abel, C. (1997). Architecture and Identity, Towards Global Eco-Culture (1st ed.). London: Architectural Press.
12. Elkadi, H. (2005). Identity: Glass and Meaningful Place-Making. Journal of UrbanTechnology, 12(3), 89–106.223
13. Elkadi, H., & Küchler, S. (2008). Diversity in the Arts: Perspectives and Challenges of theProduction of Art & Architecture. Fondazione Eni Enrico Mattei Retrieved12,February, 2010, from http://www.ebos.com.cy/susdiv/uploadfiles/SD2008-007.pdf
14. Elsheshtawy, Y. (1997). Urban Complexity: Toward the Measurement of the PhysicalComplexity of Street-Scapes. Journal of Architectural and Planning Research14(4), 301-316.
15. Correa, C. (1983). Quest for Identity. In R. Powell (Ed.), Exploring Architecture in Islamic Culture , Architecture and Identity. Singapore: Concept Media Ltd, Singapore.
16. Dul, J., & Hak., a. T. (2008). Case Study Methodology in Business Research (First editioned.). Oxford: Elsevier Ltd.
17. Rapoport A (1977). Human aspects of urban form: towards a man-environment approach to urban form and design, Oxford, United Kingdom: Pergamon.
18. Rapoport, Amos, (1982), The Meaning of the Built Environment, A Nonverbar communication Approach, SAGE.
19. Lynch K (1960). The Image of the City. Cambridge, MA: MIT Press
Norberg- Schulz, C, (1980), Genius Loci: toward a phenomenology of architecture, Rizzoli, New York.
20. Sekaran R, Lance. C (2003) A Review and Synthesis of the Measurement Invariance Literature Suggestions, Practices, and Recommend dations for Organizational Research. Organizational Research Methods. January 2000,3: pp 4-70.
21. Thiel P. people, path, and purposes: notation for participatory envirotecture. University of Washington press, 1961
22. Wells, J. C. (2009). Attachment to the Physical Age of Urban Residential Neighborhoods:A comparative case study of historic Charleston and I’on. Unpublished Ph.D thesis,the Graduate School of Clemson University, Clemson, South Carolina.
23.Welz, F. (2005). Rethinking Identity: Concepts of Identity and ‘the Other’ in SociologicalPerspective. The Society. An International Journal of Social Sciences, Varanasi,U.P., India, 1, 1-25.
24. Wells, J. C. (2009). Attachment to the Physical Age of Urban Residential Neighborhoods:A comparative case study of historic Charleston and I’on. Unpublished Ph.D thesis,the Graduate School of Clemson University, Clemson, South Carolina
