بررسی عوامل مؤثر بر زمینلغزش در حوزه آبخیز ساحلی بهشهر-گلوگاه با استفاده از مکسنت در استان مازندران
الموضوعات : Forests and natural resources
1 - کارشناسی ارشد مهندسی آب-سازه های آبی، اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران، ساری
الکلمات المفتاحية: شیب, فاصله از جاده, جک نایف, حداکثر آنتروپی, اعتبارسنجی,
ملخص المقالة :
مطالعه حاضر بررسی مهمترین عوامل تأثیرگذار بر زمینلغزش درحوزه آبخیز ساحلی بهشهر-گلوگاه است. با پیمایش میدانی در منطقه مورد مطالعه نقاط حضور زمینلغزش با GPS ثبت شد، هفت عامل شیب، فاصله از جاده، فاصله از گسل، زمینشناسی، فاصله از رودخانه، متوسط بارش سالانه و تغییرات کاربری اراضی بهعنوان مهمترین عوامل تأثیرگذار بهعنوان متغیرهای مستقل با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) تهیه و وارد مدل شد. برای مدلسازی و محاسبات از مدل حداکثر آنتروپی در محیط نرمافزار Maxent استفاده شد. نتایج حاصل از نمودار جک نایف نشان داد که 3 عامل شیب، فاصله از جاده و زمینشناسی بیشترین اثر را بر زمینلغزش منطقه مورد مطالعه دارند. بهطوریکه با افزایش شیب (20-40 درصد) زمینلغزش بیشتر میشود همچنین زمینلغزش با فاصله از جاده رابطه عکس داشتند در عامل زمینشناسی نیز درون واحدهای PZq.d و Qra، بیشترین احتمال زمینلغزش وجود دارد. اعتبارسنجی مدل با استفاده سطح زیر منحنی ROC با مقدار 77/0 نشان داد که این مدل در منطقه مورد مطالعه قابل قبول است. از طرفی نتایج حاصل از طبقهبندی خطر زمینلغزش در منطقه مورد مطالعه نشاندهندهی پتانسیل 40 درصدی آن است. یافتههای این مطالعه پایه و اساس مهمی را برای کمک به تصمیمگیران در مورد پیشگیری از فاجعه و کاهش آن ارائه میکند. همچنین به درک بهتر خطرات زمینلغزش کمک میکند، که برای توسعه اقدامات مدیریت خطر مناسب بسیار مفید است بنابراین پیشنهاد میگردد که در مناطق مختلف نیز بهمنظور شناخت مناطق پرخطر اقدام شود.
