پیش‌بینی سلامت اجتماعی براساس علائم اختلال وسواسی- اجباری: نقش واسطه‌ای شفقت به‌خود
الموضوعات : Psychology
بهمن اسماعیلی انامق
1
,
نیلوفر میکائیلی
2
1 - گروه روان‌شناسی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2 - گروه روان‌شناسی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
الکلمات المفتاحية: اختلال وسواسی- اجباری, سلامت اجتماعی, شفقت به‌خود,
ملخص المقالة :
سلامت اجتماعی می‌تواند متأثر از سلامت روان‌شناختی باشد. ویژگی‌های وسواسی ازجمله اختلال‌های روانی هستند که ممکن است به سلامت اجتماعی آسیب وارد کنند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی سلامت اجتماعی براساس علائم اختلال وسواسی- اجباری با نقش میانجی شفقت به‌خود انجام گرفته است. این مطالعه توصیفی ازنوع همبستگی و مبتنی بر مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعۀ آماری 20 هزار و 997 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز بود که براساس جدول کریسی- مورگان، ۳۸۰ نفر به‌عنوان نمونه به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب گردید. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل، سیاهه وسواس هاجسون و راچمن (۱۹۷۷)، مقیاس سلامت اجتماعی کییز و شاپیرو (۲۰۰۴) و مقیاس شفقت به‌خود نف (۲۰۰۳) بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS و AMOSE نسخه 24 تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد بین علائم وسواسی- اجباری، شفقت به‌خود و سلامت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد (01/0P<). به‌طور کلی، ۸۱ درصد از واریانس سلامت اجتماعی توسط علائم وسواسی تبیین شد. علائم وسواسی و شفقت به‌خود اثر مستقیم معناداری بر سلامت اجتماعی داشتند (001/0P<) و مسیر غیرمستقیم علائم وسواسی بر سلامت اجتماعی با میانجی‌گری شفقت به‌خود نیز معنادار بود (01/0P<). درنتیجه، مدل مفهومی پژوهش دارای برازش آماری مطلوب بود. نتیجه‌گیری می‌گردد، افراد دارای ویژگی‌های وسواسی معمولاً از سطح پایینی از شفقت به‌خود برخوردارند که می‌تواند از عوامل تضعیف سلامت اجتماعی آنان باشد.
