: بررسی وضعیت آلودگی میکروبی (آنتروکوک روده¬¬¬¬ای) آب شناگاههای دریای خزر در سواحل استان گیلان
الموضوعات :
اعظم نظام هاشمی
1
,
آمنه منصورقناعی
2
,
محمد وفاجوی دیانتی
3
,
موسی امینی
4
,
تورج صادقی
5
1 - محیط زیست دریایی، اداره کل حفاظت محیط زیست استان گیلان، رشت، ایران
2 - محیط زیست دریایی، اداره کل حفاظت محیط زیست استان گیلان، رشت، ایران
3 - محیط زیست دریایی، اداره کل حفاظت محیط زیست استان گیلان، رشت، ایران
4 - محیط زیست دریایی، اداره کل حفاظت محیط زیست استان گیلان، رشت، ایران
5 - محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی، اداره کل حفاظت محیط زیست ، رشت، ایران
الکلمات المفتاحية: آلودگی میکروبی, آنتروکوک رودهای, شناگاه, سواحل استان گیلان,
ملخص المقالة :
عوامل میکروبی از جمله آلاینده‌هاي بسیار مهمی هستند که از طریق فاضلاب هاي شهري و روستایی تصفیه نشده به دریاي کاسپین وارد می شود و موجب ایجاد خطراتی براي سلامت شناگران می شود. انتروکوک رودهای علائم التهاب معده‌ای و رودهای را ایجاد می‌کند. این تحقیق یک مطالعه توصیفی و تحقیقی است و با هدف بررسی وضعیت آلودگی با آنتروکوک رودهای آب شناگاههای دریای کاسپین در سواحل استان گیلان و مقایسه با استانداردهای سازمان حفاظت محیط‌زیست و وزارت بهداشت انجام گرفت. از 11 منطقه نوار ساحلی دریای کاسپین در استان گیلان به عنوان شناگاه تابستانی که فعال بوده و بیشترین گردشگر را داشت تعداد 55 نمونه (هر شناگاه 5 تکرار) در شهریور ماه در سال 1401 نمونه‌برداری انجام شد. متغییرهای آنتروکوک رودهای، دمای آب، pH، شوری و کدورت مطابق روش‌های موجود در کتاب استاندارد متد سنجش گردید. نتایج نشان داد که میانگین تعداد کل باکتری آنتروکوک رودهای در هر 100 میلی‌لیتر نمونه، 54/52 MPN را نشان داد. مقایسه میانگین تعداد استرپتوکوک رودهای در ایستگاه های مختلف با استاندارد محیط‌زیست و وزارت بهداشت نشان داد که 5 ایستگاه (سفیر امید، صدف، گیسوم، تازه‌آباد و چمخاله) بالاتر از حد مجاز بودند. همچنین بین تعداد استرپتوکوک رودهای با pH آب، همبستگی منفی وجود داشت (P<0.05). در نتیجه این تحقیق بیانگر آلودگی میکروبی با آنتروکوک رودهای در بعضی از شناگاههای طبیعی سواحل دریای کاسپین در استان گیلان می‌باشد که می‌تواند سلامت شناگران را تهدید نماید.
منابع فارسی: ایرانخواه، سحر; صعودی، محمدرضا; غروی، ساغر(1388). جداسازی باکتری Enterococcus از آب دریا به عنوان شاخص آلودگی در آب های شناگاهی و تفریحی. در: دانشكده محيط زيست دانشگاه تهران سازمان حفاظت محيط زيست، وزارت صنايع و معادن دفتر امور محيط زيست، شهرداری تهران. کنفرانس، تهران.# # بیتون، گابریل(1384). میکروبیولوژی آب و فاضلاب. میرحندی; مهناز نیکایی. تهران: دانشگاه علوم پزشکی.
خطیب، حقیقی; سپیده (1386). بررسی میزان آلودگی کلیفرمی حوضه جنوب غربی دریای خزر, استان گیلان (از آستارا تا چابکسر). مجله علمی شیلات ایران (فارسی)، 16(1)، 29-38.
زکریایی، مریم; صفاتیان، شهلا; سعیدی، علی اصغر; نصرالله زاده ساروی، حسن; عادل، میلاد(1391). بررسی کیفیت میکروبی برخی از شناگاههای دریای خزر در سواحل استان مازندران. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ۲۲ (۲) :۱۵۹-۱۶۳.
شهریاری، علی; کبیر، محمدجواد; و گل فیروزی، کلثوم (1387). وضعیت آلودگی میکروبی آب دریای خزر در خلیج گرگان (گزارش کوتاه). مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان،10(2)، 69-73.
شهریاری، علی; کاظم، ندافی ; مسعود، یونسیان ; رامین، نبی‌زاده(1389) . کیفیت میکروبی آب شناگاههای دریای خزر در سواحل استان گلستان. تحقیقات نظام سلامت، ۶ (2)، 0-0.
علیرضایی نژاد، مهسا; پرورش، حسین; گذری، محسن (1396). بررسی وضعیت آلودگی میکروبی (باکتری Escherichia coli) در شناگاههای عمده ساحل بندرعباس. مجله بوم شناسی آبزیان، ۶ (۴)، ۱۰۸-۱۱.
لطفی، حیدر; بقایی، حمید، موسوی; سیدرضا، خیام باشی، سهیل (1389). محیط زیست خلیج فارس و حفاظت از آن. نگرش های نو در جغرافیای انسانی (جعرافیای انسانی)، 3(1)، 1-9.
محسنی، انوشیروان; یوسفی، ذبیح اله; کامرانی، غلامرضا(1383). ررسی میزان کلیفرم کل و مدفوعی در آب شناگاههای ساحلی شهرستان نور و مقایسه آن با استانداردهای جهانی. در: دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد، مجموعه مقالات هفتمین ملی بهداشت محیط، (صص 1). هفتمین ملی بهداشت محیط: دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد.
محمدی گلنگاش، محسن; موحدی نیا، عبدالعلی; بزرگ پناه خراط، زهرا (1397). بررسی برخی شاخص‌های میکروبی و مواد مغذی در بخش جنوبی دریای خزر; استان گیلان. مجله علوم و فنون دریایی، 16(4)، 66-76. # # doi: 10.22113/jmst.2017.44306 مهردادی، ناصر; تکداستان، افشین (1382). بررسی میزان E.Coli و استرپتوکوک مدفوعی در آب ساحلی منطقه مازندران و مقایسه آن با استاندارد جهانی. در: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران، مجموعه مقالات ششمین کنگره ملی بهداشت محیط، (صص. 41-34). ساری: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مازندران.
نبی زاده، رامین; بینش برهمند، مسعود، ندافی، کاظم; مصداقی نیا، علیرضا(1391). آنالیز کیفی آب‌های ساحلی نوار جنوبی دریای خزر و تعیین شاخص‌های بهداشت محیط در طرح‌های ساحلی استان گیلان. سلامت و محیط زیست، ۵ (۱) :۹-۲۰.
ندافی، کاظم; یونسیان، مسعود; نبی زاده، رامین; و شهریاری، علی (1389). کیفیت میکروبی آب شناگاه های دریای خزر در سواحل استان گلستان. مجله تحقیقات نظام سلامت، 6(2)، 0-0.
نعیمی جوبنی، محمد; اسلامی، محمدصادق; سعیدی، علیرضا; کرامتی، علیرضا; جواهرنشان، مهدی (1392). بررسی آلودگی میکروبی آب شناگاه های تابستانی سواحل دریای خزر در استان گیلان. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان. 22، 67-72.
نوروزی کرباسدهی، وحید; دوبرادران، سینا; میراحمدی، سیده رقیه; مختاری، حبیب; دارابی، حسین; فرجی، فاطمه(1394). بررسی کیفیت میکروبی و شیمیایی آب شناگاههای دریای خلیج‌فارس در سواحل بندر بوشهر. دو ماهنامه طب جنوب، ۱۸ (۲) :۳۹۳-۴۰۸. # # منبع انگلیسی: Singh, A., & Fleurat, M. (2010). Pediatric emergency medicine practice acute gastroenteritis—an update. Pediatric Emergency Medicine Practice, 7(7), 1-20.
APHA(2013). Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater. 21st ed. USA.
Bagheri, S., & Fallahi, M. (2014). Checklist of Phytoplankton Taxa in the Iranian Waters of the Caspian Sea. Caspian Journal of Environmental Sciences, 12(1), 81-97.
Besharatipour, N., Nikaeen, M., Bina, B., Gholipour, S., & Hassanzadeh, A. (2020). Microbial quality of coastal areas of bandar Abbas City: Is there any potential risks for swimmers?. International Journal of Environmental Health Engineering, 9(1), 15.
Clark, R. B. (2000). Sea pollution. Translated by Mohammadi MA, Dashtaki Z. Tehran. Nasgh and Naghshe Mehr Publication, 111-120.
Cordero, L., Norat, J., Mattei, H., & Nazario, C. (2012). Seasonal variations in the risk of gastrointestinal illness on a tropical recreational beach. Journal of water and health, 10(4), 579-593.doi: 10.2166/wh.2012.076.
FAO (2000). Pollution, a serious problem in fishing industry.Translated by Scash MR. Tehran. Iran Shilat Publication.18-21.
GESAMP (2001). IMO/FAO/UNESCO-IOC/WMO/WHO/IAEA/UN/UNEP Joint Group of Experts on the Scientific Aspects of Marine Environmental Protection (GESAMP) : report of the 27th session, Nairobi, Kenya, 14-18 April 1997.
Masoud, G., Abbass, A., Abaza, A., & Hazzah, W. (2016). Bacteriological quality of some swimming pools in Alexandria with special reference to Staphylococcus aureus. Environmental monitoring and assessment, 188, 1-8. https://doi.org/10.1007/s10661-016-5427-8
Pond, K. R., Cronin, A. A., & Pedley, S. (2005). Recreational water quality in the Caspian Sea. Journal of water and health, 3(2), 129-138. https://doi.org/10.2166/wh.2005.0013
Praveena, S. M., Chen, K. S., & Ismail, S. N. S. (2013). Indicators of microbial beach water quality: Preliminary findings from Teluk Kemang beach, Port Dickson (Malaysia). Marine pollution bulletin, 76(1-2), 417-419. https://doi.org/10.1016/j.marpolbul.2013.08.028
Schoen, M. E., & Ashbolt, N. J. (2010). Assessing pathogen risk to swimmers at non-sewage impacted recreational beaches.USA: American Chemical Society .doi: 10.1021/es903523q.
Singh, A., & Fleurat, M. (2010). Pediatric emergency medicine practice acute gastroenteritis—an update. Pediatric Emergency Medicine Practice, 7(7), 1-20.
Viau, E. J., Goodwin, K. D., Yamahara, K. M., Layton, B. A., Sassoubre, L. M., Burns, S. L., ... & Boehm, A. B. (2011). Bacterial pathogens in Hawaiian coastal streams—associations with fecal indicators, land cover, and water quality. Water research, 45(11), 3279-3290. https://doi.org/10.1016/j.watres.2011.03.033
WHO(2003). Coastal and Fresh Waters. IN: WHO Guidelines for Safe Recreational Water Environments. Switzerland: World Health Organization.
Wong, M., Kumar, L., Jenkins, T. M., Xagoraraki, I., Phanikumar, M. S., & Rose, J. B. (2009). Evaluation of public health risks at recreational beaches in Lake Michigan via detection of enteric viruses and a human-specific bacteriological marker. Water research, 43(4), 1137-1149.
