ارزیابی ناپایداریهای محیطی و آسیبهای اجتماعی در پایانه های مسافربری شهر تهران
الموضوعات : urban Issues and marginalization
1 - استادیار گروه جامعهشناسی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
پايانههاي شهري، يکي از فضاهاي عمومي شهرها محسوب ميشود که روزانه بخش زیادی از شهروندان در آنجا تردد دارند. پايانههاي چهارگانه (غرب، شرق، جنوب و بيهقي) شهر تهران، ميليونها مسافر را در طول سال جابهجا ميکند. موقعيت خاص جغرافيايي پايانهها از يکسو و عناصر اجتماعي و فرهنگي شکلگرفته حول آنها، موجب افزايش ناپايداريهاي محيطي و بازتوليد آسيبهاي اجتماعي شده است. اين پژوهش بر آن است تا با انجام يک پيمايش، ارزيابيای چندعاملي از پايانههاي چهارگانه ارائه نمايد. جامعه آماري اين پژوهش، مسافران، رانندگان و ساکنان محلههای همجوار پايانهها هستند. نمونه آماري در بخش مسافران 594 نفر، در بخش رانندگان 144 نفر و در بخش ساکنان محلههای همجوار 560 نفر است که به تناسب پايانههاي چهارگانه توزيع شده است. يافتههاي اين تحقيق نشان ميدهد که پايانه بیهقی با ميانگين 8.03 داراي کمترين ميزان رؤیت آسيبهاي اجتماعي است و پايانههاي شرق با ميانگين 21.12، غرب با ميانگين 19.8 و جنوب با ميانگين 13.49 به ترتيب داراي بيشترين ميزان رؤيتپذيري آسيبهاي اجتماعي بودهاند.
