اثربخشی شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر تنظیم شناختی ـ هیجانی و انعطافپذیری شناختی بیماران گوارشی
الموضوعات : psychologyسیده فرزانه حسینی 1 , زهرا تنها 2 , جواد کریمی 3 , عزت اله قدم پور 4
1 - دانشجو دکتری، گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
2 - استادیار، گروه روانشناسی، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران
3 - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
4 - استاد، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
اختلالات گوارشی، که از شایعترین شکایات جسمی هستند، نمونهای از ارتباط روان با سلامت جسمانی بهشمار میآیند. تخمین زده میشود که حدود 7 تا 12 درصد تمام مراجعات به پزشکان به علائم و اختلالات گوارشی مربوط است. از اینرو، در پژوهش حاضر، به بررسی اثربخشی شناختدرمانیِ مبتنی بر ذهنآگاهی بر تنظیم شناختی ـ هیجانی و انعطافپذیری شناختی بیماران گوارشی پرداخته شده است. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل نامعادل بود که نمونه آن از 30 نفر (15 نفر برای گروه آزمایش و 15 نفر برای گروه کنترل) تشکیل گردید که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. سپس، اعضای گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای تنظیم شناختی ـ هیجانی (CERQ) و انعطافپذیری شناختی (CFQ) بود. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در مورد تنظیم شناختی ـ هیجانی معنادار بود (05/0P<). همچنین، بررسی تفاوت بین گروههای آزمایش و کنترل در مورد انعطافپذیری شناختی هم از نظر آماری معنادار بود (05/0P<). بهطور کلی، شناختدرمانیِ مبتنی بر ذهنآگاهی اثر قابل توجهی بر نمرۀ کل تنظیم شناختی ـ هیجانی و انعطافپذیری شناختی بیماران گذاشت.
