تحلیل غزل «چهرۀ آفتاب پنهان است» از حسين منزوي بر اساس رویکرد نشانه‌شناسی شعر «مایکل ریفاتر»
الموضوعات :
فهیمه شفیعی
1
,
هنگامه آشوری
2
1 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
الکلمات المفتاحية: نشانه‌شناسی شعر, خوانش پس‌کنشانه, حسین منزوی, غزل چهرۀ آفتاب پنهان است, فرایند انباشت, مایکل ریفاتر.,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر به تحلیل غزل «چهرۀ آفتاب پنهان است» حسین منزوی بر اساس رویکرد نشانه‌شناسی شعر «مایکل ریفاتر» پرداخته است. هدف از این پژوهش، کشف دلالت‌‌ها و لایه‌های پنهان این غزل در سطح خوانش پس‌کنشانه با هدف پاسخگویی به این پرسش است: در غزل «چهرۀ آفتاب پنهان است»، چه عواملی خاستگاه شعر را به وجود می‌‌آورند؟ با توجه به بافت غزل به نظر می‌رسد این امر به واسطۀ عناصر دلالتمند در شعر محقق می‌‌گردد. روش پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر اسناد کتابخانه‌ای است. در این پژوهش، پس از انتخاب غزل «چهرۀ آفتاب پنهان است» مطابق با رویکرد ریفاتر، شعر مذکور در سطح قرائت اکتشافی و قرائت پس‌کنشانه بررسی شد و با تمرکز بر قرائت پس‌کنشانه، غزل منتخب با هدف کشف خاستگاه شعر، باتوجه به دو نظام معناساز «فرایند انباشت» و «منظومه توصیفی» تحلیل شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در «فرایند انباشت»، تعابیر شاعرانه در محور عمودی و رابطۀ استعاری حول محور مفهوم «عدم ارتباط» می‌‌چرخند، و در «منظومه توصیفی» دو هستۀ معنایی «بی‌اعتمادی» و «وضعیت نابسامان اجتماعی- سیاسی» القاکنندۀ خاستگاه شعری غزل هستند. «بی‌اعتمادی» و «وضعیت نابسامان اجتماعی- سیاسی» در این غزل با تصاویر و ترکیبات «پنهان شدن آفتاب»، «رویش در گلدان حقیر»، «باغ در دست باد و طوفان بودن»، «هدف تیر بهتان قرار گرفتن عشق» و «پر خونین جا مانده از پرنده» تجلی یافته است. در نهایت این فرایندهای توصیفی بر خاستگاه اصلی این غزل یعنی ناامیدی دلالت می‌‌کنند.
احمدی، بابک (1382) ساختار و تاویل متن، تهران، مرکز.
آلگونه جونقانی، مسعود (1397) نشانه‌شناسی شعر، تهران، نویسه پارسی.
آلن، گراهام (1385) بینامتنیت، ترجمۀ پیام یزدانجو، تهران، مرکز.
ایگلتون، تری (1380) پیشدرآمدی بر نظریۀ ادبی، ترجمۀ عباس مخبر، تهران، مرکز.
برکت، بهزاد و طیبه افتخاری (1389) «نشانه‌شناسی شعر: کاربست نظریه میکل ریفاتر بر شعر «ای مرز پرگهر» فروغ فرخزاد»، فصلنامه پژوهش‌های زبان و ادبیات تطبیقی، شماره 4، 109-130.
پاینده، حسین (1397) نظریه و نقد ادبی (درس‌نامه‌ای میان‌رشته‌ای)، تهران، سمت.
حسینی، لیلا و همکاران (1397) «قرائتی لکانی از غزل «ماه و پلنگ» حسین منزوی»، ادبیات پارسی معاصر، سال8، شماره2، 63-78.
سجودی، فرزان (1395) نشانه‌شناسی کاربردی، تهران، علم.
طهماسبی، فرهاد و خواجوی، مهوش (1393) «بررسی نشانه‌شناختی شعر «مسافر» سپهری، بر مبنای نشانه‌شناسی ساختارگرا، الگوی ریفاتر و یاکوبسن»، پژوهش‌های زبان‌شناختی در زبان‌های خارجی، شماره 2، 215-242.
کشاورز، سمیه و قویمی، مهوش (1396) «کاربست نظریۀ مایکل ریفاتر در خوانش بینامتنی همه‌شان را بکشیم سلیم بشی و منطق‌الطیر عطار»، پژوهش‌های ادبیات تطبیقی، شماره 4، 25-47.
معین‌الدینی، فاطمه و سلیمانی، سمیه (1391) «هنجارگریزی در شعر حسین منزوی»، ادب فارسی، شماره 31، 350-373.
مقدادی، بهرام (1393) دانش‌نامۀ نقد ادبی (از افلاتون تا به امروز)، تهران، چشمه.
مکاریک، ایرنا ریما (1388) دانش‌نامه نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران، آگه.
منزوی، حسین (1387) مجموعه اشعار حسین منزوی، به کوشش محمد فتحی، تهران، نگاه.
