بازشناسی سازمان همکاری شانگهای بر بنیانِ نسل سوم نظریه منطقه‌گرایی
الموضوعات :محسن خلیلی 1 , معصومه زارعی‌هدک 2
1 - دانشکده علوم اداری و اقتصادی دانشگاه فردوسی مشهد
2 - دانشگاه خوارزمی تهران
الکلمات المفتاحية: سازمان همکاری شانگهای, منطقه‌گرایی, همگرایی, نسل سوم منطقه‌گرایی,
ملخص المقالة :
سازمان همکاري شانگهاي ازجمله سازمان‌هاي منطقه‌اي است که با هدف اعتمادسازي بين کشورهاي عضو و مبارزه با تروريسم، افراط‌گرايي مذهبي و جدايي‌طلبي و به‌منظور مقابله با هژموني يک‌جانبه‌گرايانه آمريکا در نظام بين‌الملل، با عضويت کشورهاي چين، روسيه، کشورهاي آسياي مرکزي (به‌استثناي ترکمنستان) و عضويت ناظر ايران، هند، پاکستان و مغولستان تشکيل شده است. سازمان همکاري شانگهاي بخشي از فرايند همگرايي در آسيا است، ولی به‌نظر مي‌رسد در فضايي متفاوت از منطقه‌گرايي در آسيا شکل گرفته است. منطقه‌گرايي در آسيا در قالب سه نسل منطقه‌گرايي هژمونيک، منطقه‌گرايي مستقل و منطقه‌گرایی نوين، قابل توضيح است. نگارندگان کوشش می‌کنند سازمان همکاری شانگهای را از منظر نسل سوم منطقه‌گرایی، بازتفسیر نمایند.
