جایگاه نظام هدایت در تحلیل رفتارهای امیر مؤمنان علیه السلام
الموضوعات :الکلمات المفتاحية: روش رفتاری امیر مؤمنان علیه السلام, پاسخ به پرسش توحیدی در میانه جنگ جمل, تأخیر در جنگ صفّین, مشاوره به خلفای سه‌گانه, هدایت‌گری امام, سیره اهل بیت علیهم السلام,
ملخص المقالة :
تحلیل برخی از کنش ها و واکنش های امیر مؤمنان علیه السلام برای دوست‌دارانشان نیز سخت است. این رفتارها با روند عمومی و مردم پسند هم‌گون نبوده و موجب تعجّب می شود. پذیرش درخواست مشاوره به خلفای سه گانه، پاسخ‌گویی به پرسش توحیدی در میانه نبرد جمل و تأخیر چندماهه در نبرد صفّین با وجود آمادگی سپاه ده‌ها هزارنفری ایشان، نمونه‌هایی از این رفتارهاست. این شیوه تعامل، با روش رایج سیاست‌مداران و رهبران جوامع متفاوت است. در پاسخ به چرایی این رفتارها، حفظ مصلحت اسلام و مردم و یا جلوگیری از تضییع حقوقشان بیان شده است. این نوشتار درصدد است تا برای فهم این رفتارها، آن را بر دو گزاره بنیادین پایه گذاری کند؛ نخست، شناختِ درست وظیفه هدایت‌گریِ امام به عنوان حجّت الهی و دوم، دید فرازمند امام نسبت به آفریدگان الهی. به همین روی، رفتار امام در نظام هدایت الهی تحلیل شده است نه از زاویه نگرش سیاست مداران.
1
