مقایسه زوج درمانی متمرکز بر هیجان و زوج درمانی گاتمن بر سازش زناشویی و چهار اسب سوارکار نابودگر زوجین
الموضوعات :
لیلا جعفری
1
(دانشجوی دکترای روانشناسی عمومی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.)
اسحق رحیمیان بوگر
2
(گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران. )
جمشید جراره
3
(گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران)
علی تقوائی نیا
4
(گروه روانشناسی، دانشگاه علوم انسانی دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران)
الکلمات المفتاحية: چهار اسب سوارکار نابودگر, زوج درمانی گاتمن, زوج درمانی متمرکز بر هیجان, سازش زناشویی.,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان و زوج درمانی گاتمن بر سازش زناشویی و چهار اسب سوارکار نابودگر صورت گرفته است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش آن نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوج های مراجعه کننده به مراکز روانشناسی و مشاوره تحت نظر قوه قضائیه شهر تهران در سال 1400-1399 می باشد.21 زوج در این طرح به صورت در دسترس در سه گروه 14نفره آزمایش اول(دریافت کننده مداخله زوج درمانی هیجان مدار) ؛گروه آزمایش دوم (دریافت کننده مداخله زوج درمانی گاتمن) و گروه کنترل تقسیم و به شکل تصادفی جاگیری شدند.دو گروه آزمایش به مدت ۱۰ هفته مداخله زوج درمانی گاتمن را در 45 دقیقه و ۱۰ هفته زوج درمانی هیجان محور را در 45 دقیقه دريافت نمودند؛ درحالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت ننمود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که زوج گاتمن و زوج درماني متمركز بر هيجان بر سازش زناشويي، چهار اسب سوارکار نابودگر تاثير معناداري داشته است؛ همچنین ميزان اثر گذاری زوج درماني گاتمن بر سازش زناشویی بيشتر از زوج درماني متمركز بر هيجان و میزان اثر بخشی این دو درمان بر چهار اسب سوار کار نابودگر تفاوت معناداري با هم ندارند. نظر به تاثیر این دو درمان بر سازش زناشويي و چهار اسب سوارکار نابودگر ؛بهره گیری از این دو مداخله برای زوجین مراجعه کننده به مراکز روانشناسی و مشاوره نتیجه بخش خواهد بود.
آجلی لاهیجی، لاله وبشارت، محمد علی(1396). تأثیر شرکت در برنامه روان‌آموزشگری مبتنی بر روی آورد سیستمی– رفتاری گاتمن در سازش یافتگی زوجی و احساس‌های مثبت زوجین. آسیب‌شناسی مشاوره و غنی‌سازی خانواده، 3(1)، ( پیاپی5)، صص20-1.
ابراهیمی‌تازه‌کند، فریبا؛ وکیلی، پریوي ودکانه‌ای فرد، فریده (1397). بررسی اثربخشی زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر راهبردهای مقابله‌ای در زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره تهران. فصلنامه علوم روان‌شناختی، 17(69)، صص590-581.
ارسلان ده، فرشته؛ حبیبی، معصومه؛ سلی‌می، آرمان؛ شاکر‌می، محمد وداورنیا، رضا (۱۳۹۶). ﺗﺎﺛﯿﺮ زوج درﻣﺎﻧﯽ ﮔﺮوﻫﯽ ﻫﯿﺠﺎن ﻣﺪارﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد ﮐﯿﻔﯿﺖ رواﺑﻂ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ زوجﻫﺎ. مجله علوم پزشکی رانکو، زمستان ۱۳۹۶، صص ۶۸-۷۹.
اصلاحی، نوشین؛ عارفی، مختار؛ حسینی، سعیده سادات و امیری، حسن (۱۳۹۷). مقایسه اثر بخشی زوج‌درمانی هیجان‌مدار و شناختی – سیستمی‌گاتمن بر هماهنگی زناشویی زوج‌های متعارض. مجله علوم روان‌شناختی، 17(71)، صص 854-849.
پورسردار، فیضاله؛ صادقی، مسعود؛ گودرزی، کوروش و روزبهانی، مهدی (۱۳۹۸). اثر بخشی زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان و زوج‌درمانی رفتاری یک پارچه نگر بر بازسازی الگوهای ارتباطی زوجین دارای تعارض زناشویی. مجله روانشناسی خانواده، 6(1)، صص 54-39.
دادودوندی، مریم؛ فرزاد، ولی اله (۱۳۹۶). مقایسه اثربخشی رویکردهای زوج‌درمانی گاتمن و هیجان‌محور بر سازگاری زوجها در خانواده. فصلنامه فرهنگی تربیتی زنان و خانواده، ۱۳( 117)، صص ۱۳۲- ۱۱۷.
سعادتی شامیر، ابوطالب؛ زارع، الهام وصنیعی، ماندانا (۱۳۹۷). اثربخشی زوج‌درمانی به روش گاتمن بر عملکرد خانواده و سازگاری زناشویی در زوجین متقاضی طلاق. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری، زمستان ۱۳۹۷، 5(2).
شاه مرادی، حسین؛ صادقی، مسعود؛ گودرزی، کوروش و روزبهانی، مهدی (۱۳۹۸). اثربخشی رویکردهای تلفیقی هیجان‌مدار- گاتمن و راهبردی- راه حل محور برکاهش میل به طلاق. مجله روانشناسی خانواده، 6(2)، صص 76-71.
شیدان‌فر، نازنین؛نوابی‌نژاد، شکوه و فرزاد، ولی اله(1399). مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی هیجان‌مدار و ایماگوتراپی بر سازگاری فردی زوجین در سال‌های اولیه ازدواج. مجله علوم روان‌شناختی89، صص، 606-593.
صائمی، حسین؛ بشارت، محمدعلی و اصغرنژاد فرید، علی اصغر (۱۳۹۷). مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی گاتمن و زوج‌درمانی هیجان‌محور بر صمیمیت زناشویی زوجین. مجله روانشناسی خانواده، 5(2)، صص 52-39.
عباسی، مسلم؛ بگیان کوله مرز، محمدجواد ؛ درگاهی، شهریارو قمری گیوی، حسین (۱۳۹۴). اثر بخشی زوج‌درمانی رفتاری – ارتباطی بر سازگاری زناشویی و صمیمیت جنسی زوجین. نشریه پرستاری ایران، 28(95)، صص33-22.
علوی، سیده زهرا؛ امان الهی، عباس و عطاری، یوسف علی(۱۳۹۷). اثربخشی زوج‌درمانی متمرکز بر هیجان بر صمیمیت هیجانی و جنسی زوج‌های ناسازگار. مجله مشاوره و روان درمانی خانواده، 8(2)، صص 44-25.
کریمی، اصغر؛ احمدی، صدیقه و زهراکار، کیانوش(1399). اثر بخشی آموزش مهارت زناشویی به روش گاتمن بر الگوهای ارتباطی زنان. فصلنامه فرهنگ و مشاوره روان درمانی، 11(44)، صص 278-253.
گاتمن، جان مردخای(1396). بهسازی رابطه‌ها، ترجمه مصطفی علیزاده. تهران:نشره قطره.
گرمخانی، محسن ؛ رسولی، محسن و داورنیا، رضا (۱۳۹۶). اثر زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر کاهش استرس زناشویی زوجها. مجله علوم پزشکی رانکو، بهار ۱۳۹۶، صص ۵۶-۶۹.
محسن زاده، فرشاد (1396). مقایسه اثر بخشی هیجان‌مدار و زوج‌درمانی به روش گاتمن بر فرسودگی زناشویی و تغییر سبک‌های تعارض. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 18.
مسلمی، مریم؛ حکیمه، آقایی و شعبانی، زهرا (1396). اثربخشی آموزش مبتنی بر رویکرد روایت درمانی گروهی بر الگوهای ارتباطی در زوجین دانشجو. فصلنامه دانش وپژوهش در روانشناسی کاربردی، 18(2)، پیاپی(68)، صص60-51.
مدنی، یاسر؛ هاشمی‌گلپایگانی، فاطمه و غلامعلی لواسان، مسعود (۱۳۹۵). ارائه مدل تلفیقی رویکرد هیجان‌مدار و مدل گاتمن و اثربخشی آن بر کیفیت رابطه زناشویی زنان متاهل. فصلنامه پژوهش‌هاي کاربردي روان‌شناختی، 7(4)، صص ۷۳-۸۸.
مرتضوی، مهناز؛ رسولی، رویا؛ حسینیان، سیمین؛ زارعی، حسن (۱۳۹۹). اثربخشی برنامه پیشگیری و بهبود رابطه مبتنی بر رویکرد تلفیقی گاتمن و گلاسر بر عشق، احترام و صمیمیت زناشویی. فصلنامه پژوهش‌های کاربردی روان‌شناختی، 11(2)، صص 149-127.
هواسی، ناهید ؛ محسن زاده، فرشاد ؛ زهراکار، کیانوش (۱۳۹۵). بررسی اثربخشی زوج‌درمانی گروهی به روش گاتمن بر کاهش فرسودگی زناشویی زوجین. نشریه روان پرستاری، 4(6).
یوسفزاده، پیمان ؛ فرزاد، ولیالله ؛ نوایی‌نژاد، شکوه و نورانی‌پور، رحمت الله (۱۳۹۵). مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی رفتاری – تلفیقی و زوج‌درمانی سیستمی- رفتاری بر افزایش بهزیستی روانی زوجین. مجله علمی‌ابن سینا، 19(1)، صص۲۱-۲۸.
محمدی، لیلا؛ بشارت، محمدعلی؛ رضازاده، محمدرضا؛ غلامعلی لواسانی، مسعود (1397). نقش واسطه‌ای عواطف مثبت و منفی در رابطه بین معنای زندگی و سلامت روانی. مجله روانشناسی، 86 (2)، صص 157-171.
محمدی، حمیده؛ فولادچنگ، محبوبه (1397). نقش واسطه‌ای سبک‌های پردازش هویت در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان. مجله روانشناسی، 87 (3)، صص 308-325.
محمدی، محمد؛ اژه‌ای، جواد؛ غلامعلی لواسانی، مسعود (1397). اثربخشی آموزش رویکرد هیجان‌مدار بر دلزدگی زناشویی و میل به طلاق در زوجها. مجله روانشناسی، 88 (4)، صص 362-378.
Baucom DH, Epstein N, Kirby J S. (2010). Cognitive-B behavioral Couple Therapy. In Keith S. Dobson (Ed). Handbook of cognitive therapies (3th ed; pp. 411–444.
David P. (2015). Wedding the Gottman and Johnson approaches into an integrated model of couple therapy. The Family Journal. 23(4) ; 336-345.
Garanzini S, Yee A, Gottman J, Gottman J, Cole C, Preciado M, et al.) 2017(. Results of Gottman Method Couples Therapy with Gay and Lesbian Couples. J Marital Fam Ther. 43(4) ;674-84.
Girgis, S. , George, R. , & Anderson, R. T. (2010). What is Marriage? Harvard Journal of Law and Public Policy. 34(1) ; 245-287.
Gottman J, Gottman J S. (2014). Distributed under license by the Gottman institute, inc.
Gottman J, Silver N. (2012). What makes love last? How to build trust and avoid betrayal. Simon and Schuster.
Henderson A, Dunham S, Dermer S. )2013. (Change, choice, and home: An integration of the work of Glasser and Gottman. Int J Cho Theo Real Ther. 32(2) ;3647.
Johnson SM. (2004). The practice of emotionally focused couple therapy (2nd ed.). New York, NY: Brunner-Routledge.
Ozguc S, Tanriverdi D. )2018(. Relations Between Depression Level and Conflict Resolution Styles, Marital Adjustments of Patients with Major Depression and Their Spouse Arch Psychiatr Nurs. 32(3) ;337-42.
Peterson-Post KM, Rhoades GK, Stanley SM, Markman HJ. ) 2014(. Perceived criticism and marital adjustment predict depressive symptoms in a community sample. Behav Ther. 45(4) ;564-75.
Rajaei A, Daneshpor M, Robertson J. (2019). the effectiveness of couples therapy based on the gotman method among Iranian couples with conflicts. Journal of coupe & relationship therapy. 24,8;1-9.
Walker L. (2013). Evaluating the impact of a Gottman-based marriage strengthening program on families adopting children with special needs. Florida State University Libraries.
/
