بررسی واژگانی گویشوران روستای خسروشیرین
الموضوعات :
رها زارعی فرد
1
(استادیار گروه زبانشناسی، دانشگاه جهرم)
راضیه ملایی
2
(دانشجوی کارشناسی ارشد زبانشناسی رایانشی، مرکز منطقه‌ای اطلاع‌رسانی علوم و فناوری)
الکلمات المفتاحية: خسر و شیرین, گویش لری, واژگان, گویش شناسی,
ملخص المقالة :
گویش شناسی یکی از شاخه های زبانشناسی است که امروزه مورد توجه بسیاری از پژوهشگران حوزه های مختلف از جمله ادبیات و جامعه شناسی واقع شده است. گویش لری خسروشیرینی برگرفته از گویش بویراحمدی می باشد که با ایجاد تغییراتی ساده تر شده است. در این پژوهش سعی بر آن است که واژگان به کار گرفته شده در محاورات روزمره ی دو گروه سنی در روستای خسروشیرین مقایسه شود و میزان تغییرات ایجاد شده مورد مطالعه و سنجش قرار گیرد. بدین منظور دو گروه سنی از دو نسل زیر20 سال و بالای 40سال در روستای خسروشیرین به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. هر گروه شامل 50 نفر از گویشوران این روستا بودند. به هرکدام از این افراد نیم ساعت فرصت داده شد که در مورد یک موضوع صحبت کنند سپس از میان سخنان هر کدام 50 پاره گفت مورد مطالعه قرار گرفت. این پاره گفت ها سپس به لحاظ نوع واژگان بکار رفته مورد تجزیه و تحلیل واقع شد و مشخص گردید که نسل قدیم تر به کاربرد واژگان کهن علاقه بیشتری دارند. بیشتر این واژگان دارای اصالت زبانی است که خود این گویشوران از اصل و تبار این واژگان آگاهی ندارد و در این پندارند که این واژگان بی پایه و سخیف و بر ساختهای نسل های پیشین بومی هستند بنابرین نسل جدید نسبت به کاربرد این واژگان بی علاقه و گریزان هستند.
امیدواری، آرزو (1390). بررسی کاربرد نمونه هایی از واژه های اصیل گویش لری در شهر یاسوج بر حسب متغییر های سن و جنسیت. ادبیات و زبانهای محلی ایران زمین. سال 1. شماره 4: 1-16.
باطنی،محمدرضا(1374).مسایل زبانشناسی نوین،تهران: آگاه.
بهرامی، علی(1389).بررسی زبان. تهران:رهنما.
حسینی بویراحمدی، ابوالحسن (1381). فرهنگ گویش لری بویراحمدی. یاسوج: فاطمیه.
مدرسی،یحیی(1374). درآمدی بر جامعه شناسی زبان. تهران:موسسه ی مطالعات فرهنگی.
Hudson, R.(1980) . Sociolinguistics. London: Cambridge University Press.
