تحلیل روایت خودبخششی در میان دانشجویان ایرانی
الموضوعات :
سمیرا رستمی
1
(دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز ، شیراز، ایران)
بهرام جوکار
2
(دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز ، شیراز، ایران)
مسعود حسینچاری
3
(دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز ، شیراز، ایران)
محبوبه فولادچنگ
4
(دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز ، شیراز، ایران)
ناصر رشیدی
5
(دانشکده ادبیات و علوم انسانی، بخش زبانهای خارجی و زبانشناسی، دانشگاه شیراز. ایران)
الکلمات المفتاحية: خودبخششی نگهدارنده, خودبخششی تبدیلی, شبه¬خودبخششی, تحلیل روایت,
ملخص المقالة :
خودبخششی اصیل واکنشی سازگارانه در مواجهه با خودی است که دچار خطای اخلاقی شده است. دشواری‌‌های روانشناختی در تجربه خودبخششی عمده دلیل علاقه‌‌مندی پژوهشگران به این حوزه است. در این پژوهش تجربه خودبخششی دانشجویان با رویکرد تحلیل روایت مضمونی مورد کندوکاو قرار گرفت. شرکت‌‌کنندگان پژوهش 6 نفر از دانشجویان بودند که تجربه خودبخششی داشتند. جهت گردآوری داده‌ها از مصاحبه روایتی استفاده شد. در نتیجه تجزیه و تحلیل روایت‌‌ها بر پایه ادبیات پژوهش سه مضمون اصلی خودبخششی نگهدارنده، خودبخششی تبدیلی و شبه خودبخششی استخراج شد. در میان اکثر مشارکت‌‌کنندگان تجربه خودبخششی از نوع نگهدارنده بود. یافته های این پژوهش می‌تواند ابعاد گسترده تری از جنبه های شناختی و عاطفی نحوه برخورد افراد با چالش های زندگی را روشن سازد. هیجان های منفی مختلفی که افراد در مقابله با مشکلات زندگی تجربه می‌کنند از پایه های اساسی بروز اختلالهای خلقی و اضطرابی در آینده می‌شود. شناخت دقیق تر و بیشتر چگونگی مواجهه با این هیجانات و بخشش خود مسیر درمان این اختلالها را تسهیل و تسریع خواهد کرد.
حسنی راد، مرجان؛ خدایاری فرد، محمد؛ حجازی، الهه. (1399). طبقه‌‌بندی توانمندی‌‌های منش و فضائل با تأکید بر فرهنگ. مجله روانشناسی، 24(4). 371-394.
سپهوند، تورج. (1398). نقش معنویت محیط کاری و تاب‌‌آوری در پیش‌‌بینی بهزیستی روانشناختی کارکنان. مجله روانشناسی. 23(3). 320-334.
عبدخدایی، زهرا؛ شهیدی، شهریار؛ مظاهری، محمدعلی؛ پناغی، لیلی؛ نجاتی، وحید. (1397). الگوی معنوی/ مذهبی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(MS): مطالعه کیفی. مجله روانشناسی، 22(3). 287-307.
Beiter, J. (2007). Self-forgiveness: A narrative phenomenological study.
Bem, J. R., Strelan, P., & Proeve, M. (2021). Roads less travelled to self-forgiveness: Can psychological flexibility overcome chronic guilt/shame to achieve genuine self-forgiveness? Journal of Contextual Behavioral Science, 21, 203-211.
Bryant, A., & Charmaz, K. (Eds. ). (2019). The SAGE handbook of current developments in grounded theory. Sage.
Cornish, M. A., & Wade, N. G. (2015). A therapeutic model of self‐forgiveness with intervention strategies for counselors. Journal of Counseling & Development, 93(1), 96-104.
Davis, D. E., Hook, J. N., & Worthington Jr, E. L. (2008). Relational spirituality and forgiveness: The roles of attachment to God, religious coping, and viewing the transgression as a desecration. Journal of Psychology & Christianity, 27(4).
Dillon, R. S. (2001). Self-forgiveness and self-respect. Ethics, 112(1), 53-83.
Fincham, F. D., & May, R. W. (2021). No type of forgiveness is an island: divine forgiveness, self-forgiveness and interpersonal forgiveness. The Journal of Positive Psychology, 1-8.
Fisher, M. L., & Exline, J. J. (2010). Moving toward self‐forgiveness: Removing barriers related to shame, guilt, and regret. Social and Personality Psychology Compass, 4(8), 548-558.
Hill, P. C., Pargament, K. I., Hood, R. W., McCullough, J. M. E., Swyers, J. P., Larson, D. B., & Zinnbauer, B. J. (2000). Conceptualizing religion and spirituality: Points of commonality, points of departure. Journal for the theory of social behaviour, 30(1), 51-77.
Hiles, D., & Cermák, I. (2008). Narrative psychology. The Sage handbook of qualitative research in psychology, 147-164.
Hook, J. N., Worthington Jr, E. L., & Utsey, S. O. (2009). Collectivism, forgiveness, and social harmony. The Counseling Psychologist, 37(6), 821-847.
Holmgren, M. R. (1998). Self-forgiveness and responsible moral agency. The Journal of Value Inquiry, 32(1), 75-91.
Griffin, B. J., Moloney, J. M., Green, J. D., Worthington, Jr, E. L., Cork, B., Tangney, J. P., & Hook, J. N. (2016). Perpetrators’ reactions to perceived interpersonal wrongdoing: The associations of guilt and shame with forgiving, punishing, and excusing oneself. Self and Identity, 15(6), 650-661.
Le, V. (2020). Self-Forgiveness: Attending to Shame and Guilt Through Psychological Flexibility.
Long, W. J. (2017). A Philosophical Exploration of Radical Forgiveness. Journal of Bhutan Studies Vol 36 (Summer), 99-119-30.
Mills, J. K. (1995). On self-forgiveness and moral self-representation. Journal of value inquiry, 29(3), 405-406.
Sandage, S. J., Hill, P. C., & Vang, H. C. (2003). Toward a multicultural positive psychology: Indigenous forgiveness and Hmong culture. The Counseling Psychologist, 31, 564-592.
Snow, N. E. (1993). Self-forgiveness. The Journal of Value Inquiry, 27(1), 75-80.
Tipping, C. (2011). Radical self-forgiveness: The direct path to true self-acceptance. Sounds True.
Testoni, I., Francescon, E., De Leo, D., Santini, A., & Zamperini, A. (2019). Forgiveness and blame among suicide survivors: a qualitative analysis on reports of 4-year self-help-group meetings. Community mental health journal, 55(2), 360-368.
Wolf, S. T., Cohen, T. R., Panter, A. T., & Insko, C. A. (2010). Shame proneness and guilt proneness: Toward the further understanding of reactions to public and private transgressions. Self and Identity, 9(4), 337-362.
Woodyatt, L., Wenzel, M., & Ferber, M. (2017). Two pathways to self‐forgiveness: A hedonic path via self‐compassion and eudaimonic path via the reaffirmation of violated values. British Journal of Social Psychology, 56(3), 515-536.
Worthington, E. L., Greer, C. L., Hook, J. N., Davis, D. E., Gartner, A. L., Jennings, D. J., & Toussaint, L. (2010). Forgiveness and spirituality in organizational life: Theory, status of research, and new ideas for discovery. Journal of management, spirituality & religion, 7(2), 119-134.
