عوامل اقتصادی اجتماعی مؤثر بر ماندگاری گردشگران داخلی (مورد مطالعه: شهر مشهد)
الموضوعات :
هادی رفیعی
1
,
سارا پارساپور
2
,
علی رهنما
3
1 - پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
2 - پژوهشگر گروه اقتصاد گردشگری، پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
3 - پژوهشگر گروه اقتصاد گردشگری، پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان رضوی
الکلمات المفتاحية: ماندگاری گردشگر داخلی مدل لاجیت ترتیبی شهر مشهد,
ملخص المقالة :
ماندگاری در مقصد گردشگری از عناصر کلیدی در فرآیند تصمیم گیری گردشگران است و اهمیتی اساسی برای مقصدهای گردشگری دارد. طول مدت اقامت یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده و مؤثر در گردشگری بر اقتصاد یک منطقه است. شهر مشهد از جمله شهرهایی است که در دهه‌های اخیر تعداد زائران و گردشگران آن افزایش و متوسط ماندگاری آن ها کاهش یافته است. بر اساس آمارهای به دست آمده حدود 75 درصد زائران و گردشگران مشهد مقدس اقامتی کمتر از يک هفته و فقط 25 درصد آنان اقامتی بيش از يک هفته دارند و ميانگين مدت ماندگاری زائران مشهد 43/5 شبانه روز به دست آمده است. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر ماندگاری گردشگران و زائران در مشهد است. برای این منظور 692 پرسش نامه از گردشگران و زائران شهر مشهد در بهار سال 1394 که به صورت تصادفی انتخاب شده‌اند، گردآوری و با استفاده از روش لاجیت ترتیبی به تخمین این عوامل پرداخته شد. مدت ماندگاری (متغیر وابسته) در سه گروه، ماندگاری کمتر از 5 روز، ماندگاری بین 5 تا 7 روز و بیشتر از 7 روز طبقه بندی شده است. نتایج نشان می دهد متغیرهای نحوۀ سفر (تنهایی)، تعداد دفعات سفر به مشهد و تعداد افراد خانوار همراه در سفر، تهیه غذا و تحصیلات تأثیر منفی و معنا‌دار و متغیرهای وسیله سفر (قطار) و درآمد (بین 1 تا 2 میلیون) تأثیر مثبت و معنا‌داری بر ماندگاری گردشگر و زائر در شهر مشهد دارند.
