مقایسه وضعیت تاب آوري اجتماعي نوع نظام بهره برداري در برابر تغییرات اقلیمی (مورد مطالعه: سیب زمینی کاران شهرستان كرمانشاه)
الموضوعات :
شهپر گراوندی
1
(ت)
الکلمات المفتاحية: واژگان کلیدی:تاب¬آوری اجتماعی, تغییر اقلیم, اجاره¬دار, نظام بهره¬برداری اجاره¬داری¬نقدی,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: تغییرات اقلیمی بر جوامع مختلف تأثیرات گوناگونی بر جای می گذارند و همواره به عنوان چالشی بزرگ مطرح بوده است. جوامع روستایی که جزء جوامع اصلی مولد در کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ما محسوب می شوند در معرض تهدید بیشتر این بلایا قرار دارند. بنابراین کوچکترین تغییر در میزان تولید آن ها باعث بروز مشکلات بسیاری برای آن جوامع خواهد شد. از اين رو در پژوهش حاضر سعي شد به واكاوي تاب آوری اجتماعی سرپرستان نظام بهره برداري اجاره داری بومي و غير بومي در برابر تغييرات اقليمي پرداخته شود. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی ـ پیمایشی مقطعی مي باشد. جامعه آماری پژوهش سیب زمینی کاران شهرستان کرمانشاه بودند كه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر مدل S5 بود. روایی پرسشنامه با استفاده از دیدگاه صاحب نظران و متخصصان و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تاييد قرار گرفت. یافته ها: بر طبق نتایج حاصل از شاخص تركيبي محاسبه شده، اجاره داران بومی در ابعاد؛ ساختار اجتماعی، عدالت اجتماعی و سرمایه اجتماعی و اجاره داران غیربومی در ابعاد: ساختار اجتماعی، مکانیسم اجتماعی و باورهای اجتماعی بيشترين مقادير تاب آوری را به خود اختصاص دادند. همچنین طبق نتایج به دست آمده از پژوهش در میان دو نظام بهره برداری مورد مطالعه، نظام بهره-برداری اجاره داری غیربومی دارای بیشترین مقدار تاب آوری اجتماعی(18.89) در برابر تغييرات اقليمي نسبت به اجاره داران بومی (15.59) مي باشد. نتایج: تاب آوری در برابر بلایا مفهوم جدیدی است که در دهه های اخیر بیشتر کاربرد داشته است. با توجه به ابعاد متفاوت تاب آوری اجتماعی در زمینه وقوع بلایا این مطالعه، مدل S5 در پژوهش اسلام سجا و همکاران(2018) که تمام ابعاد تاب آوری اجتماعی شامل ساختار اجتماعی، سرمایه اجتماعی، مکانسیم های اجتماعی، عدالت اجتماعی و اعتقاد اجتماعی را مورد بررسی قرار داده-است را به عنوان مدلی جامع پذیرفته است؛ چرا که این مدل جامع بوده و اکثر شاخص هاي مربوط به تاب آوري اجتماعي در برابر تغييرات اقليمي را در خود جاي داده است.
