تربيت فلسفی کودک
الموضوعات :
1 - دانشآموختة كارشناسي ارشد فلسفة غرب
الکلمات المفتاحية: جامعة آرماني, تربيت كودك, فلسفة اخلاق, تربيت ديني, تربيت فلسفي,
ملخص المقالة :
آنزمان که افلاطون در جمهور و نواميس، مباني جامعة آرماني را توصيف ميکرد، بر اين مسئله تأکيد داشت که تربيت افراد جامعه بايد از همان کودکي آغاز شود. توجه به کودکان از پيدايش فلسفه با آن همراه بود و تا دوران معاصر نيز ادامه داشته است. اين امتداد ما را به اين انديشه واميدارد که چرا تربيت کودک دغدغة فلاسفه بوده است؟ آيا بحث تربيت کودک پيرو فلسفة اخلاق است و همان اصول و فروعي که در تربيت يک فرد بالغ رعايت ميشود را بايد دربارة کودک نيز در نظر گرفت؟ يا تربيت کودک اصول و فروع ويژة خود را دارد؟ اين مقاله تلاش ميكند با تکيه بر انديشة اسلامي ـ ايراني نشان دهد كه ضرورت توجه فلسفي به تربيت کودکان چيست؟ آيا اساساً ما در کنار تربيت ديني به تربيت فلسفي نيز نياز داريم؟ ديگر اينكه، اصول تربيت فلسفي كدام است؟ اگر بخواهيم چشماندازي به والدين ارائه دهيم، چه اصول و جزئياتي خواهد داشت؟ طبيعي است که پيش از همة اينها بايد به خود مفهوم تربيت پرداخته شود.
افلاطون (۱۳۸۰) دورة آثار، ترجمة محمدحسن لطفی و رضا کاویانی، تهران: خوارزمی.
كانت، امانوئل (۱۳۷۲) تعلیم و تربیت، ترجمة غلامحسین شکوهی، تهران: دانشگاه تهران.
ماير، فردریک (۱۳۵۰) تاریخ فلسفة تربیتی، قسمت اول، ترجمة علیاصغر فیاض، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
مطهري، مرتضی (۱۳۸۶) تعیلم و تربیت در اسلام، تهران: صدرا.