تبیین مفاهیم حکمت اشراقی در خانه ایرانی
الموضوعات :
تکامه عباس نیا طهرانی
1
,
خسرو صحاف
2
,
حسن رضائی
3
,
ابوالقاسم قوام
4
1 - دانشجوي دکتري، گروه معماری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ايران
2 - استاديار، گروه معماری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ايران
3 - استادیار، گروه معماری، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ايران
4 - گروه معماري، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامي، مشهد، ایران؛ دانشيار دانشکده زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ايران
الکلمات المفتاحية: حکمت اشراقی, خانۀ ایرانی, معماری, معنويت, خیال, الگو و نماد, سهروردی,
ملخص المقالة :
حکمت اشراقی، حکمتی بحثی ـ ذوقی و نورمحور است که با دربرداشتن مفاهیم حکمی ایرانی‌ـ اسلامی، تأثیر بسزایی در هنر و معماری ایرانی داشته است. این نوشتار به بررسي نحوۀ کاربرد و تأثیر آراء حکمت اشراقی، بعنوان معیار و منبع الهامی برای معماری و ساخت خانه‌هایی براساس معنویت پرداخته است. هدف اصلی مقاله آنست که با توجه به مفاهیم حکمت اشراقی، قدمی را بمنظور ارتقاء طراحی و معماری خانه‌های ایرانی در زمان حاضر بردارد. در این راستا، ابتدا با تکیه بر روش توصیفی ـ تحلیلی، به تبیین مفاهیم و آراء حکمت اشراقی سهروردی پرداخته شده و در وهلۀ بعد، نمود و کاربرد این مفاهیم و نظریات در معماری خانۀ ایرانی، مورد بررسی قرار گرفته است. بعبارت دیگر، تلاش میکنیم با تحلیل مبانی و مفاهیم حکمت اشراقی و تطبیق آنها بر معماری و ساخت خانۀ ایرانی، بتوانیم نمود مفاهیم حکمی ـ اشراقي را در آن مشاهده کنیم و خانۀ ایرانی را مجلی و مظهر آموزه‌های حکمت اشراقی قرار دهیم تا سرانجام، از این طریق به اصول و مبانی مشخصی بعنوان الگو و معیار در طراحی و ساخت خانه‌هایی توأم با معنویت دست یابیم.
آذریان، حسین؛ هلاله، علی؛ همّتی، محمدمهدی (1392) «اهمیت فضای خالی در معماری ایرانی»، اوّلین همایش منطقه‌‌يي معماری پایدار و شهرسازی ایذه (خشت اوّل)، ایذه.
آقاییمهر، معین؛ میرهاشمینسب آستانه، سیّدصادق؛ دانشجو، خسرو؛ خیاطزنجانی، محمد (1397) «تناظر جلوه‌های نور در اندیشه‌های سهروردی و معماری دورۀ صفویه»، نقش جهان، سال8، شمارة 2، ص131-123.
اردلان، نادر؛ بختیار، لاله (۱۳۷۹) حسّ وحدت، ترجمۀ حمید شاهرخ، اصفهان: نشر خاک.
اسفندیار، رجبعلی؛ رجایی‌نژاد، محمد (1392) «اندیشۀ سیاسی شیخ شهاب‌الدین سهروردی»، سیاست متعالیه، شمارة 3، ص137-121.
امیری خوشکار وندانی، سمیه (۱۳۹۵) «بررسی مفهوم‌شناختی نشانه و رمزگان در معماری و شهرسازی با تأکید بر معماری و شهر اسلامی»، مديريت شهری و روستايی، شمارة 43، ص ۴۲۳-۴۴۴.
بقائی دائمی، عبداله؛ رئیس‌سمیعی، محمدمهدی (1395) «بازشناسی و تبیین مفهوم نور و ظلمت از دیدگاه سهروردی در معماری اسلامی»، دومین کنگرۀ بین‌المللی علوم زمین و توسعۀ شهری، تبریز.
بلخاري قهی، حسن (1394) مبانی عرفانی هنر و معماری اسلامی، تهران: سورۀ مهر.
پاکدل، محمدرضا؛ ذبیحی، حسین؛ نقی‌زاده، محمد (۱۳۹۵) «مدیریت مؤلفه‌های اجتماعی و انسانی در مسکن مطلوب اسلامی»، مديريت شهری و روستايی، شمارة 43، ص۵۱-۶۶.
پرتوی، پروین؛ باقریان، محمدصابر (1396) «بررسی مقایسه‌‌يي تطبیقی معنای مرکز در آراء مکتب اصفهان و اندیشۀ هایدگر»، باغ نظر، شمارة 48، ص30-17.
پیرنیا، محمدکریم (1383) سبکشناسی معماری ایرانی، تهران: سروش دانش.
تقي‌زاده، محمد (1378) «حکمت سلسله مراتب در معماري و شهرسازي»، مجموعه مقالات دومين کنگرۀ معماری و شهرسازی ايران، ج3، تهران: سازمان ميراث فرهنگي.
حمزه‌نژاد، مهدی؛ دشتی، مینا (۱۳۹۵) «بررسی خانه‌های سنّتی ایرانی از منظر پدیدارشناسان و سنت‌گرایان معنوی»، نقش جهان: مطالعات نظری و فناوری‌های نوین معماری و شهرسازی، سال ۶، شمارة ۲، ص ۲۴-۳۵.
خادمجعفري، حامده (۱۳۸۵) «فرشتهشناسی در حكمت اشراق»، به راهنمایی علی‌محمد کشفی، پاياننامۀ كارشناسیارشد، دانشکدۀ فلسفه و کلام، دانشگاه شيراز.
دوستدار کلکناری، زهرا؛ قارخانی، علیرضا (1395) «نقش خیال در معماری ایرانی»، دومین کنفرانس سالانۀ پژوهشهای معماری، شهرسازی و مدیریت شهری، تهران.
دیبا، داراب (1378) «الهام و برداشت از مفاهیم بنیادی معماری ایران»، نشریۀ معماری و فرهنگ، شمارة 1، ص106-97.
رازقی، علیرضا (1391) «زیبایی‌شناسی نور شهاب‌الدین سهروردی و تأثیر اندیشۀ ایرانی و اسلامی در آن»، حکمت و معرفت، سال 7، شمارة 4، ص 11-6.
رضی، هاشم (1379) حکمت خسروانی: سیر تطبیقی فلسفه و حکمت و عرفان در ایران باستان، تهران: بهجت.
زلفی‌پور، نیره (۱۳۹۱) «استفاده از الگوی سلسله‌مراتب فضایی در مجتمعهای مسکونی با رویکرد احیای هویت معماری اسلامی ـ ایرانی»، همایش ملّی معماری و شهرسازی ایرانی ـ اسلامی، مشهد: مؤسسۀ آموزش عالی خاوران.
سجّادی، سیّدجعفر (1370) فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، تهران: طهوری.
سهروردی، شهاب‌الدین‌یحیی (1375) مجموعۀ مصنفات، تهران: پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي.
سیاهکوهیان، هاتف (1391) «تأثیر عرفان اسلامی بر معماری ایرانی با تأکید بر تزیینات گنبد سلطانیه»، فصلنامۀ تخصصی عرفان اسلامی، شمارة 34، ص 64-48.
شفیعی، فاطمه؛ فاضلی، علیرضا (1392) «زیبایی و شأن وجودی آن نزد سهروردی»، پژوهشهای هستیشناختی، سال 2، شمارة 3، ص 122-101.
شیرین‌جانی، سمیه؛ صمدی‌فرد، زهرا؛ شریفیان، سیّدعلی (1394) «بازشناسی مفهوم و عملکرد ایوان در معماری ایرانی با تأکید بر تأثیرگذاری در ساختار معماری»، کنفرانس بین‌المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی.
صحاف، خسرو (1395) «معنا در معماری ایرانی»، هویت شهر، سال10، شمارة 25، ص60ـ51.
طبسی، محسن؛ فاضل‌نسب، فهیمه (1391) «بازشناسی نقش و تأثیر جریانهای فکری عصر صفوی در شکلگیری ورودی مساجد مکتب اصفهان»، نشریۀ هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، سال 17، شمارة 3، ص91ـ81.
طوفان، سحر (1382) «افسونگری آب»، نشریۀ پیام سبز، شمارة 24، ص 15ـ12.
ظفرنوایی، خسرو (1396) «بررسی مفهوم عرفانی فضای تهی در معماری اسلامی ـ ایرانی»، مطالعات هنر اسلامی، شمارة 27، ص74-57.
عینیفر، علیرضا (1382) «الگویی برای تحلیل انعطافپذیری در مسکن سنّتی ایران»، هنرهای زیبا، شمارة 13، ص77-64.
كفشچیانمقدم، اصغر؛ منصوری، امیر؛ شمسیزاده ملکی، روحالله (1392) «بررسی تزیینات معماری سنّتی ایران از منظر دیوارنگاری»، نشریۀ هنرهای زیبا، سال ۱۸، شمارة ۳، ص 65-57.
محمدی، نیلوفر؛ جانی‌پور، بهروز (1396) «بازآفرینی مفهوم فضا در معماری اسلامی ایران»، نخستین کنفرانس ملّی بسوی شهرسازی و معماری دانش‌بنیان، تهران.
ملکی، مرتضی (1396) معنا در معماری، تهران: روشن‌پژوه.
موسوی راد، مریم؛ احمدوند، پوران؛ علم‌بیگی، مهدی (۱۳۹۵) «معماری و شهرسازی اسلامی از منظر حکمت وجود»، مديريت شهری و روستايی، شمارة 43، ص۴۵۳-۴۸۰.
نایبی، فرشته (1381) حیات در حیاط، تهران: نزهت.
نصر، سیدحسین (۱۳۸۱) معرفت و معنویت، ترجمۀ انشاءالله رحمتی، تهران: دفتر پژوهش و نشر سهروردی.
نقره‌کار، عبدالحمید (1387) درآمدی بر هویت در معماری اسلامی، تهران: پیام سیما.
هادیان‌پور، محمد؛ دارابی، نازنین (1393) «تأثیر حیاط بر درون‌گرایی خانه‌های سنّتی در ایران»، اوّلین کنفرانس ملّی شهرسازی، مدیریت شهری و توسعۀ پایدار، تهران.
هاشمی اردکانی، سیّدحسن؛ نوروزی، رضاعلی؛ بختیارنصرآبادی، حسنعلی (1387) «درآمدی بر معرفت‌شناسی سهروردی و دلالت‌های تربیتی آن»، تربیت اسلامی، سال3، شمارة 6، ص 180ـ161.
