تحلیل انتقادی اندیشه‌های هانری کربن دربارة تطبیق فلسفة سهروردی با فلسفة یونان
الموضوعات :
حسن سیدعرب
1
(دانشگاه پیام نور)
سیّد علی علم الهدی
2
(دانشگاه پیام نور)
علیرضا پارسا
3
(دانشگاه پیام نور)
مرضیه اخلاقی
4
(دانشگاه پیام نور)
الکلمات المفتاحية: کربن سهروردی فلسفه یونان افلاطون ارسطو نوافلاطونیان مسیحیت فلسفة تطبیقی,
ملخص المقالة :
هانری کربن، مفسر غربی فلسفة اشراق سهروردی است. اندیشة او در تفسیر این فلسفه مبتنی بر تأویل، پدیدارشناسی، نظریة فراتاریخ و فلسفة تطبیقی است. نوشتار حاضر نخستین نوشتاری است که به این موضوع پرداخته و هدف آن بررسی انتقادی اندیشه‌های كربن دربارة تطبیق فلسفة سهروردی با فلسفة افلاطون، ارسطو و نوافلاطونیان است. این مقاله به نوآوریهای سهروردی پرداخته است تا بدينوسيله وجه تمایز اندیشة او از آن فیلسوفان بيان گردد. در نتیجه‌گیری نیز پس از جمعبندی مطالب، نقدی کلی به روش‌شناسی کربن و کاستیهای آن مطرح شده است. فلسفة تطبیقی ـ که گاه فلسفة بینافرهنگی نیز نامیده میشود‌ـ رشته‌يی از مطالعات فلسفی است که در خلال آن فیلسوفان با نظر به مبانی اندیشة فلاسفه از جریانهای فرهنگی، زبانی و فلسفی متفاوت، به مسائل فلسفی میپردازند و اختلاف و اشتراک آراء آنان را مطالعه میکنند. بعقيدة کربن، فلسفة تطبیقی راهگشای درک صحیح تفکر در تاریخ فلسفه است و او بر این مبنا فلسفة اشراق را با افلاطون و ارسطو تطبیق داده است. بنظر وی این فلسفه برگرفته از دیدگاههای افلاطون است. این وجه نظر مسبوق به اصالت فلسفه در یونان نزد اوست. کربن سهروردی را افلاطون جهان اسلام دانسته است. دیدگاه کربن نوآوریهای سهروردی و تفاوت اندیشة او با افلاطون و نیز انتقاد وی به ارسطو را نادیده میگیرد.
قرآن کریم.
سهروردي (1377) هياکل النور، قدّم له و حقق نصوصه مع تعليقات محمّد علي ابوريان، مصر: المکتبة التجارية الکبري.
سهروردي (1427ق) التنقيحات في اصول الفقه، حقّقه و قدّم له و علّق عليه عياض بن نامي السلمي، رياض: مکتبة الرشد.
سهروردي (1380) مجموعه مصنفات شيخ اشراق، تصحيح و مقدمه هانري كربن و ديگران، تهران: پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي.
Corbin, H. (1954). Avicenne et le recit visionnaire. Tehran: Societ Des Mohuments Nationaux. Corbin, H. (1964). Histoire de la philosophie islamique. Paris: Gallimard.
Corbin, H. (1969). Creative imagination in the Sufism of Ibn Arabi, R. Manheim, (translated from French) Princeton: Princeton University Press.
Corbin, H. (1971). En Islam Iranien aspects spirituels et philosophiques (Vols. 1-2). France: Gallimard.
Corbin, H. (1979). Corps spirituel et terre céleste, De Ľiran Mazdeen a L’Iran Shi’ite. Paris: Buchet/Chastel.
Corbin, H. (1981a). De Heidegger à Sohravardî., Christian Jambet (ed.), Paris, I’Herne, 23-37.
Corbin, H. (1981b). Post- scriptum biographique à un Entretien philosophique, Christian Jambet (ed.), Paris: L’ Herne. 38-56.
Corbin, H. (1982). Le Livre des penetration metaphysiques. Tehran: Tahuri.
Corbin, H. (1983). Cyclical time and Ismaili gnosis. London, Boston: Kegan Paul International in Association with Islamic Publications Ltd.
Corbin, H. (1993). Itineraire dun enseignement. Tehran: Institut Fracais De Recherche Iran.
Corbin, H. (2012). Les motifs Zoroastriens dans la philosophie de Sohrawardi. Tehran: Iranian Linstitute of Philosophy.
Corbin, H. (1977). Philosophie Iranienne et philosophie comparée, Paris: Buchet/Chastel.
Shayegan, D. (1990). Henry Corbin: La topographie spirituelle de l’islam iranien. Paris. Editions de la difference.
