جايگاه كرامت انساني در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران
الموضوعات :
ابراهيم رحماني
1
(حقوق بين‌الملل )
سيامک مؤذني
2
(دكتري علوم سياسي)
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، بر اساس ماهيت انقلاب اسلامي، براي کرامت انساني، بهاي ويژه‌اي قائل شده است تا جايي‌که مي‌توان گفت: در مقايسه با قانون اساسي کشورهاي ديگر، يک قانون اساسي "ارزشي" محسوب مي‌شود؛ بدين معنا که قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران بر شالوده کرامتي که از ناحيه اعتقادات ديني حاصل مي‌شود، بنا شده و هدف آن ايجاد بستر مناسب براي شکوفايي استعدادها و نيروهاي مثبت در وجود آدمي براي نزديک شدن به خدا مي‌باشد؛ چرا که خواست عمومي مردم ايران تدوين قانون اساسي براساس موازين اسلامي بود و همچنين کرامت انساني نيز يکي از اصول غيرقابل انکار اسلام است. اما پرسش اساسي اين است که "قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران که مبين حقوق اساسي ملت ايران است، تا چه ميزان خود را متعهد به تضمين و رعايت کرامت انساني نموده است؟" به نظر نگارنده کرامت ذاتي به عنوان بن مايه کرامت انساني به صورت يک قاعده حقوق اساسي، در قانون اساسي جمهوري اسلامي، پذيرفته شده و در اصول متعددي از آن تجلي پيدا کرده است.
