الگوهای حكيمانه کودک پروری ايراني ـ اسلامي
الموضوعات :
معصومه ذبیحی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی)
الکلمات المفتاحية: حکمت ایرانیان الگوهای کودک‌پروری,
ملخص المقالة :
یکی از عناصری که الگوهای کودک‌پروری ایرانیان را از سایر ملل، متفاوت و بلکه متعالی میسازد، حضور حکمت در اندیشه اسلامی ـ ایرانی این قوم است. حكمت، از دیر باز حلقه اتصال تعلیم و تربیت و تمدن بشری بوده است. تاریخ تمدن بشر نیز همیشه گویای این حقیقت است که ایران همواره مهد تمدن و علم و حکمت بوده و با ظهور دین مبين اسلام، رونق تازه‌يی یافته و ثمره خویش را به جهانیان عرضه داشته است. تعلیم و تربیت حکیمانه ایرانیان در گاهواره اسلام به بلوغ و بالندگی دست یافته و توانسته از خود الگوهایی باقی بگذارد که ملل دیگر، آنها را در انديشه حكيمانه سرمشق خویش قرار دهند؛ چنانكه اگر تعصب ملی‌گرای ایرانی، خود را به میان نمی‌انداخت، چه بسا ايشان این الگوها را به نام ملل خویش و برای تاریخ فرهنگ خود به ثبت میرساندند! در نوشتار حاضر، سعی شده به این الگوها پرداخته شود و تأثیر حکمت اسلامی ـ ایرانی در آنها بازخوانی گردد.
قرآن کریم.
ابن‌سینا (1389) ترجمه و شرح اشارات وتنبیهات، نگارش حسن ملکشاهی، تهران، انتشارات سروش، تهران.
راوندی، فضل‌الله (1377) النوادر، تحقيق سعیدرضا علی عسگری، قم، موسسه دارالحدیث الثقافیه.
ساجدی، ابوالفضل (1386) دین گریزی چرا؟، قم، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
سعدی، مصلح بن عبدالله (1368)، بوستان، تصحيح غلامحسین یوسفی، تهران، خوارزمی.
سعدی، مصلح بن عبدالله (1367) گلستان، تصحيح محمدعلي فروغي، تهران: اقبال.
ملاصدرا (1378) المظاهر الالهیه فی اسرار العلوم الکمالیه، تصحيح، تحقيق و مقدمه استاد سيدمحمد خامنه‌ای، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
کلینی، محمد بن یعقوب (1363)، الکافی، تحقيق علی اکبر غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیه.
مصلح، ملیحه؛ بهادری، رقیه (1395) «سادگی و ژرفا در بیان پیوند زندگی و مرگ»، نشریه نارنج، شماره 2.
معن، شیخ حسین (1387) تربیت توحیدی، ترجمه احمد ناظم، تهران، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
