نقش دولت، دانشگاه و صنعت در تقويت نوآوري و نظام ملي نوآوري در ايران
الموضوعات :
رضا رادفر
1
(دانشگاه علوم تحقیقات)
عباس خمسه
2
(دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج)
الکلمات المفتاحية: نوآوري, نظام ملي نوآوري, سياستهاي نوآوري, نگاشت نهادي, فناوري,
ملخص المقالة :
تغييرات سريع فناوري در دهه‌هاي اخير موجب شده است تا کشورها به نوآوري و اهميت آن بيش از پيش پي ببرند. روابط پيچيده فناوري و نوآوري باعث پديد آمدن نظام نوآوري گرديده است. نظام ملي نوآوري، در سطح ملي در جهت تجاري نمودن ايده‌ها و انتقال مستمر دانش از سطح توليد دانش تا بهره‌برداري و تجاري سازي آن ايفاي نقش مي‌نمايد. اجزاء کلي اين نظام عبارتند از سازمانها و عرف‌ها. اين نظام وظيفه توليد، انتشار و استفاده از نوآوري‌ها را برعهده دارد. به‌عبارت ديگر نظام ملي نوآوري، نظامي جامع و فراگير است که از سياست‌گذاران دولتي، خلق‌کنندگان دانش جديد، استفاده‌کنندگان دانش و انواع روابط متقابل آنها شکل گرفته است. در اين مقاله سعي شده است تا به وظايف دولت، دانشگاه و صنعت در نظام ملي نوآوري پرداخته و نحوه روابط متقابل آنها را مورد بررسي قرار دهيم.
