رويكرد تحليلي مقايسه‌اي به تحقیق و توسعه در ايران و چند كشور پيشرفته
الموضوعات :
مرتضی جمالی پاقلعه
1
(-)
احسان شفیع زاده
2
(-)
الکلمات المفتاحية: تحقيق و توسعه, ژاپن, آمریکا, چین, نظام ملي نوآوري, ايران,
ملخص المقالة :
اهميت سرمايه‌گذاري روي تحقيق و توسعه، در كشورهاي پيشرفته صنعتي به عنوان امري مسلم و بديهي فرض گرديده است و امروزه اين تحقيق و توسعه است كه چگونگي تخصيص بودجه و مسائل مالي را تعيين مي‌كند. در حال حاضر سرمايه‌گذاري در واحدهاي R&D به عنوان يك مزيت رقابتي به شمار مي‌آيد. امروزه کشورهايي مي‌توانند وارد عرصه رقابت در سطح بين‌المللي شوند كه همواره در پي استفاده از فناوري‌هاي جديد برآمده و اين امر به جز با داشتن مراكز تحقيق و توسعه فعال و مطابق با معيارهاي نوين جهاني امكان‌پذير نخواهد بود. در اين مقاله پس از مرور ادبيات موضوع، به بررسي و تبيين عوامل موفقيت تحقيق و توسعه و جايگاه آن در ایران و کشورهاي پيشرفته‌ای چون ژاپن، آمریکا، و چین پرداخته شده است. سپس مقايسه تطبيقي بین آنها صورت پذيرفته و در پايان راهكارهايي براي بهبود وضعيت تحقيقات در ایران ارائه شده است. در مرحله اول دولت بايد با حمايت مالى و در اختيار نهادن تسهيلات و ايجاد فضاى تشويق‌آميز و اميد دهنده به محققان، و در مرحله دوم خود محققان با تقويت تعلقات ملى و آشنايى با جديدترين روش‌هاى علمى دنيا، به نوآورى و خدمت به كشورمان بپردازند. به خصوص دانشگاه‌ها به عنوان نهادى متفكر و منبع عظيم علمى و فرهنگى جامعه بايد رويكرد علمى‌نگر را به عنوان تفكر غالب حاكم نمايند و در جهت كاربردى كردن تحقيقات در کشور بكوشند. اين امر با برقرارى ارتباط دائمى و مناسب بين نهادها با مراكز پژوهشى و دانشگاهى و فرهنگ‌سازى در خصوص علم و تحقيق در ميان مردم حاصل مى‌شود.
