ارائه يك چارچوب مفهومي به منظور شناسایی ابزارهای مناسب برای تدوین راهبرد نوآوری به کمک یکپارچهسازی قابلیتها و روشهای تصمیمگیری نوآورانه
الموضوعات :فرهاد شاهمیری 1 , ناصر امن پور 2
1 - -
2 - -
الکلمات المفتاحية: راهبرد نوآوری, قابلیتهای نوآورانه, روش تصمیمگیری نوآورانه, رویکردهای نوآورانه, نوآوری فنی- مهندسی.,
ملخص المقالة :
یکی از دشوارترین چالشهای پیش روی مدیران امروزی، مدیریت نوآوری فناورانه است که منجر به ارزش آفرینی، سودآوری، ایجاد رقابتپذیری پایدار، محیطهای کاری فرحبخش و جذب و نگهداری نیروهای خلاق و بهرهور ميگردد. مدیریت موفقیتآمیز نوآوری فناورانه زمانی روی ميدهد که مجموعه گستردهاي از عناصر و فعالیتهای سازمانی به خوبی مدیریت شده و در چارچوب راهبرد نوآوری سازمان با یکدیگر یکپارچه گردند. یکی از مفاهیم مورد بحث در راهبرد نوآوری، قابلیتهای نوآورانه است. قابليتهاي نوآورانه، به عنوان مجموعه الگوهاي مهارتي مورد استفاده شركتها براي تدوين و پيادهسازي راهبرد نوآوری تعریف ميگردد. در هر مرحله از این فرايند، ابزارهای گوناگونی مورد استفاده قرار ميگیرد. انتخاب نوع ابزار مناسب، با توجه به معیارهای گوناگونی صورت ميپذیرد. برخی از این معیارها عبارتند از: ساده يا پيچيده بودن خدمات و محصولات شرکت و میزان عدم اطمینان نسبت به بازارهاي آتي احتمالي و محيطهاي رقابتي براي فناوري جديد. در این مقاله با استفاده از یک رویکرد یکپارچه در روش تصمیمگیری و روش نوآورانه که مبتنی بر نوآوری فنی- مهندسی است ابزارهای مناسب در هر مرحله از قابلیتهای نوآورانه، معرفی ميشود. برخی از پرکاربردترین این ابزارها عبارتند از ماتریس SWOT، تکنیک دلفی، نظریه خلاقانه حل مسأله (TRIZ)، پیشبینیهاي آماری، تحلیل سلسله مراتبی، روش تاگوچی، 6 سیگما و ساير.