نحوه تخصيص سهام شرکتهاي دانشگاهي بين مالکين آنها
الموضوعات :
1 - -
الکلمات المفتاحية: شرکتهاي دانشگاهي, تجاري‌سازي نتايج تحقيقات, تخصيص سهام شركت‌هاي دانشگاهي.,
ملخص المقالة :
مؤسسات دانشگاهي و پژوهشي كشور در رويكرد به تجاري‌سازي نتايج تحقيقات، در ابتداي تجربه تشكيل شركت‌هاي دانشگاهي هستند. تصويب قانون "حمايت از شركت‌ها و مؤسسات دانش‌بنيان و تجاري‌سازي نوآوري‌ها و اختراعات" در سال 1389 در مجلس شوراي اسلامي و متعاقب آن تصويب آيين‌نامه‌هاي اجرايي آن، فرصت مناسبي را براي تشكيل اين شركت‌ها در مؤسسات دانشگاهي و پژوهشي كشور فراهم ساخته است. اما اين مؤسسات نيازمند تكميل ظرفيت‌هاي زيرساختي خود از جمله قوانين و مقررات مورد نياز براي تشكيل اين شركت‌ها مي‌باشند. يكي از مهمترين اين مقررات، مقررات نحوه تخصيص سهام شركت‌هاي دانشگاهي بين مالكين اصلي آنها است که اين مالکين معمولاً مؤسسات دانشگاهي و پژوهشي، اعضاي علمي اين مؤسسات، سرمايه‌گذاران و افراد بيروني هستند. تقسيم سهام بين اين شرکاء به نحوی كه مورد رضايت همة طرف‌ها باشد، عملاً مي‌تواند به چالشي براي مسئولين مؤسسات دانشگاهي و پژوهشي در مسير تشكيل شركت‌هاي دانشگاهي تبديل شود. اين مقاله ابتدا با تحليل بنيان‌گذاران و ساير شرکايي که به تدريج و در مسير رشد شركت‌هاي دانشگاهي به آنها اضافه مي‌شوند، سهامداران اين شرکت‌ها را شناسايي و تعريف مي‌کند. سپس عوامل تأثيرگذار بر ميزان سهم هر يک از سهامداران را مورد شناسايي قرار مي‌دهد و در نهايت نحوه تخصيص سهام بين مالکين اين شرکت‌ها را مورد بررسی قرار مي‌دهد. هدف نهايي مقاله به دست دادن چارچوبي از ملاحظات مرتبط با نحوه تخصيص سهام شركت‌هاي دانشگاهي مي‌باشد. براي دست‌يابی به اين هدف، 10 دانشگاه صاحب تجربه و پيشرو در تشكيل شركت‌هاي دانشگاهي در آمريكا و انگليس و مقررات ذيربط آنها مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
