رژيم تحريم هاي ملل متحد در برابر رژيم همكاري ديوان كيفري بين المللي: تأثير قواعد اخلاقي ناشي از آموزه هاي حقوق بشري
الموضوعات :
محمد موسی زاده
1
(دانشگاه پیام نور تهران)
سید قاسم زمانی
2
(دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی)
حسن سواری
3
(دانشيار دانشگاه تربيتمدرس)
مهدی هداوند
4
(استاديار دانشگاه علامه طباطبايي)
الکلمات المفتاحية: کمیته تحریم ها, رژیم تحریم‌های هدفمند, رژیم همکاری ها, دیوان کیفری بین‌المللی. ,
ملخص المقالة :
شورای امنیت، از سال 1966 با استفاده از اختیارات خود در اعمال تحریم های بین المللی و در واکنش به تهدید علیه صلح و امنیت بین المللی، حدود 26 رژیم تحریم علیه 21 کشور و نیزسازمانها، نهادها و گروههای تروریستی برقرار کرده است. در حال حاضر، 13 رژیم از 26 رژیم فوق در حوزه های مخاصمات، عدم اشاعه هسته ای و تروریسم، همچنان فعال است. هریک از رژیم ها بوسیله یک کمیته تحریم و تحت ریاست یکی از اعضای غیر دائم شورای امنیت اداره میشود. نگارنده به بررسی رژیم تحریم های تروریستی که بطور عام با عدالت و قواعد اخلاقي منبعث از آموزه هاي حقوق بشري ارتباط بیشتری پیدا میکند،می پردازد. سازوکارهای اخلاقي ناشئ از عدالت کیفری بین المللی و رژیم تحریم های تروریستی ملل متحد بسیار درهم تنیده می باشند، به حدی که گاهی میان آنها اصطکاک مشاهده می گردد. روابط هماهنگ میان آنها ، به نفع هر دو نهاد بوده و در راستای اهداف اشان می باشد. به اعتقاد نگارنده، بدین منظور برداشتن چند گام ضروری است. پیشنهاد تاسیس یک رُکن فرعی شورای امنیت با ماموریت خاصِ "بررسی درخواستهای متقابل دو نهاد" همراه با رعايت قواعد اخلاقي منبعث از آموزه هاي حقوق بشري در این راستاست.
1. فلاح اسدی، بهداد ، "شورای امنیت سازمان ملل متحد: تحریم و حقوق بشر"، موسسه مطالعات پژوهشی (شهر دانش)، تهران: (1394).
2. Pellet A. & Miron A.,“sanctions”, in: R.Wolfarm (ed.), “The Max plank Ency clopedia of public International law”,Oxford:Oxford University Press (2013).
3. Thakur R.,“The united Nations, peace and security:from collective security to the Respansibility to protect”, Boston:Cambridge University Press (2006).
4. Mancini M.,“UN sanctions Targeting Individuls and Icc proceeding : How to Achieve a Mutually Reinforcing Interaction”, in: Ronzitti N.,(ed.),“coercive Diplomacy, sanctions, and International law”, Leiden/Netherlands:Brill NijHoff (2016).
5. Picchio-Forlati L.& Sicilianos L.A.,(eds.),“Economic sonctions in international law”, Leiden:Brill NijHoff (2004).
6. Clampi A.,“Legal Rules , policy choices and political Realities in The Functioning of the cooperation Regime oF the International criminal court “ , in Bekou O., Birkett D.J.(eds.),“Cooperation and the International Criminal Court:Perspectives from Theory and Practice” Leiden/Netherlands: Brill Nijhoff (2016).
7. Turlan P.,“The International criminal cooperation Regime – Apractical Perspective From The Office of the Prosecutor” , in Bekou O., Birkett D.J.(eds.),“Cooperation and the International Criminal Court:Perspectives from Theory and Practice” Leiden/Netherlands: Brill Nijhoff (2016).
8. Lee Roy S., (ed.),“The International criminal conrt: the making of the statute”, Hague: Kluwer Law International (1999).
9. McCarthy C.,“reparations and victim support in the International Criminal court” , Cambridge: Cambridge Univerdity Press (2012).
10. Cryer R., et al.,(eds.),“An Introduction to International criminal Law and Procedure”(2th ed)UK: Cambridge University Press (2012).
11. Silvers D.,“The Procedure of the UN security Council”(4th ed.) Oxford: Oxford University Press (2014)
. 12. Cirlig C.C., “counter-terrorist sanctions regimes:Legal Framework and challenges at UN and EU Levels”, EPRS, October 2016, pp.1-12.
13. GeiB R.,“Humanitarian safequards in sconomic sanctions Regimes- a call for Automatic suspension clause, periodic Henoitoring, and (follow-up Assessment of leng term Effects”, 18 Harvard Human Rights Journal (2005), p.167.
14. Uruenn R.,“International law as Adminstration-the UN’s 1267 sonctions committee and the Making of the Waron Terror” , 4 International organizations Law Review (2007), p.321.
15. Lysen G.,“Targeted UN Sanctions: Application of Legal Sources and Procedure Matters”, 72 Nordic Journal of International Law(2003), p.291
. 16. Marschik A.,“Too much order? The impact of special secondary norms on the unity and efficacy of the international legal sestem”, 9 EJIL (1998), pp.212-239.
17. Gehring Th. &Dorfler Th.,“Division oF Labor and rule-based Decisionmaking wthin the UN Security council:The AL-Queda/ Taliban sanctions Regime”, 19 Global Governance (2013), pp.567-587.
18. Mutyaba R.,“An Analysis of the cooperation Regime of the International criminal court and Its Effectiveness in the courts objective in Securing suspects in its ongoing Investigations and Prosecutions “,12 International Criminal Law Review (2012), pp.937-962.
19. ILSA ., “Comments in the ILA Panel on the ICTY”, ILSA Journal of International & comparative Law 5(1999), p.347
. 20. Cortright D.,“patterns of Implementation:Do Listing practices Impede compliance with UN sanctions? A critical Assessment”, policy Brief No.SSRP 0912-01:(2009), p.10.
21. Keller H. & Fischer A.,“The UN Anti-terror sanctions Regime under pressure”, 9 Human Rights Law Review, NO.2:(2009), pp.257-266
. 22. D.Cortright & et al., “Human rights and targeted sanctions: An action agenda forstrengthening due process procedure”, policy brief No.SSAP 0911-01:(2009), pp.4-5.
23. Uhel M.C., (Ombudsperson Presentation),“From adjudicating International crimes to reviewing delisting by individuals and on the 1267 sanctions list A Comparative A pproach“ (2017), PP. 1-9
. 24. Ooster V., Perry M., McManus J.,“The cooperation of states with the International criminal Court”, 25 Fordham International Law Journal , Issue 3 (2002) , PP.767–839
.
