قتل و سنخ¬شناسی بخشش
الموضوعات :
علی یعقوبی چوبری
1
(دانشگاه گیلان)
الکلمات المفتاحية: سنخ¬, شناسی, بخشش, قتل, استان گیلان.,
ملخص المقالة :
هدف این مقاله، سنخ شناسی بخشش براساس داده های مبتنی بر استراتژی استقرایی است. در این استراتژی، از طریق رویکرد تفسیرگرایی ادراک مصاحبه شوندگان درخصوص بخشش مورد بررسی قرار می گیرد. در تحقیق حاضر، با روش کیفی و نمونه-گیری هدفمند از مصاحبه های نیمه سازمان یافته، فردی و گروهی استفاده شده است. براساس منطق اشباع نظری با 27 نفر به صورت فردی و سه نفر بصورت گروهی مصاحبه انجام شد. سپس مصاحبه ها به شیوه ی تحلیل مضمونی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان می دهد که دو سنخ کلی درخصوص بخشش وجود دارد. یکی بخشش معطوف به خود و دیگری بخشش معطوف به دیگران. در نوع اول بخشش گونه های مختلفی چون مخالفان بخشش، بخشش جایگزین، موافقان بخشش و بخشش معطوف به نیت وجود دارد. در بخشش معطوف به دیگران نیز می توان سه سنخ تحت عنوان مخالفان بخشش، بخشش با اکراه، بخشش معطوف به نیت مشاهده کرد. بزهدیده گان در مقابل قتل نزدیکان خود مبادرت به حسابگری کیفری می کنند و فواید ناشی از بخشش و انتقام را می سنجند و سپس رفتار می کنند. برمبنای یافته-های تحقیق بخشش امری زمانی و مکانی است، زیرا تا حدودی به موقعیت افراد به مثابۀ بزهکار یا بزهدیده و زمان بین ارتکاب جرم و مجازات بستگی دارد
الف) فارسی
1. اشپیلبرگ،هربرت،1391، جنبش پدیدارشناسی: درآمدی تاریخی، جلد دوم، ترجمه مسعود علیا، تهران، مینوی خرد.
2.ایمانی فر، حمیدرضا، فاطمی، جمیله، امینی، فاطمه،1391، بخشش از دیدگاه روان شناسی و قرآن کریم، انسان پژوهی دینی، سال نهم، شماره 27، ص 175-149.
3. بهرامیان، امید و همکاران،1394، بررسی پتانسیل عفو و بخشش در جامعه و تأثیر سرمایه اجتماعی بر آن، مجله مطالعات علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی خلخال،سال یازدهم، شماره چهل و ششم ص 69-46.
4. تقی پور، عیرضا و رفیعی، سید رضا، 1395، نقش نظریات اخلاقی و فلسفی در مسئله اکراه در قتل در حقوق بین الملل کیفری، مجله پژوهشنامه حقوق کیفری، سال هفتم ، شماره اول، ص 45-23.
5. حمیدی پور، رحیم و همکاران،1389، بررسی تأثیر زوج درمانی گروهی مبتنی بر بخشش بر رضایت زناشویی، مجله مطالعات اجتماعی –روانشناختی زنان، سال 8،شماره 4،ص 72-49.
6. جانسون، گری،1389، عدالت ترمیمی، شرم و بخشش، ترجمه حسین سمیعی زنوز و مجتبی نقدی نژاد، فصلنامه مطالعات پیشگیری از جرم، سال پنجم، شماره شانزدهم، ص 230-197.
7. دانشگر، مجید،1390، عفو و بخشش از منظر روانشناسی و الاهیات مسیحی، پژوهشنامه فلسفی – کلامی، شماره 50،ص 116-107.
8. دریدا، ژاک،1387، جهان وطنی و بخشایش، ترجمه¬ی: امیر هوشنگ افتخاری راد، تهران، گام نو.
9. دورکیم، امیل،1381، تقسیم کار اجتماعی، ترجمه¬ی باقر پرهام، تهران، نشر مرکز.
10. زهر، هوارد،1388، کتاب کوچک عدالت ترمیمی، ترجمه دکتر حسین غلامی، تهران، نشر مجد.
11. شیاسی، لیلا و خیاطان، فلور،1394، تأثیر مشاوره گروهی بخشش محور بر سازگاری و کیفیت زندگی زنان مراجعه¬کننده به مراکز مشاوره شهرستان نجف آباد، مجله دانش و پزوهش در روانشناسی کاربردی، سال شانزدهم، شماره 2، ص 42-34.
12. صیاد منصور، علیرضا و طالب زاده، سید حمید، 1393، مسئولیت اخلاقی در اندیشه امانوئل لویناس؛ انفعال من در برابر دیگری، نشریه پژوهشهای فلسفی، سال 8، شماره 14، صص 182-165.
13. گارارد، ایو. مک نالتون، دیوید،1392، بخشودن، خشایار دیهیمی، نشر گمان، تهران.
14. نجفی ابرندآبادی، علی حسین،1383، از عدالت کیفری کلاسیک تا عدالت ترمیمی، نشریه قضاوت، سال سوم، شماره 26،ص 11-1.
15. یعقوبی، علی،1394، مطالعه و شناسایی زمینه ها و بسترهای وقوع قتل عمد در استان گیلان، استان گیلان، معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری.
ب) خارجی:
16. Enright,R.D., Freeman,S.&Rique,J,1998, The psychology of interpersonal forgiveness. In R. D.Enright,& J.North(Eds.),Explorring forgiveness(pp.46-62). Madison, WI: University of Wisconsin press.
17. Levinas,Emmanuel,1991, Otherwise than Being or Beyond Essence, trans. By Alphonso Lingis, Dordrecht: Kiuwer Academic Publishers.
18. Marshall,T,1996, The evolution of restorative justice in British, European journal on criminal policy and research 4/4: 21-43.
19. Myerberg.L, 2011, Forgiveness And Self-Regulation: Forgiveness as a Mechanism of Self-Regulation : An Ego-Depletion Model, Honors Thesis in psychology University of Richmond.
20. Plummer,K. ,2002, Documents of life:An invitation to critical humanism .London: Sage.
