تدوین چارچوب مفهومی برنامه‌ریزی مشارکتی محله محور در شهرهای ایرانی؛ مطالعه موردی: محله‌های سیروس، جوادیه و هفت‌چنار شهر تهران
الموضوعات :
محمد قاسمی سیانی
1
,
ایرج قاسمی
2
,
حسین حیدری
3
1 - عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاددانشگاهی، تهران، ایران
2 - عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاددانشگاهی، تهران، ایران
3 - عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاددانشگاهی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: برنامه‌ریزی کالبدی- فضایی, برنامه‌ریزی مشارکتی, شهرهای ایرانی, بافت های فرسوده,
ملخص المقالة :
امروزه مشارکت در امور اجتماعی از اصول اصلی توسعه پایدار به حساب می‌آید. در حوزه مدیریت شهری نیز قدرت یافتن شهروندان و تاثیرگذاری آن ها در امور شهری هسته اصلی رهیافت مشاركتی است. به طوری‌که در بازآفرینی بافت های فرسوده طی سه دهه اخیر از این رهیافت به عنوان كلید حل مشكلات و اجرای موثر برنامه‌های نوسازی یاد شده است. اما تجارب نشان می‌دهد آنچه که با عنوان مشارکت در مدیریت شهری در ایران مورد توجه قرار گرفته بیشتر ناظر بر تأمین مالی و استفاده ابزاری از مشارکت است. در این مقاله تلاش شده است با مطالعه تجربه نوسازی در سه محله سیروس، جوادیه و هفت‌چنار تهران كه با رویکرد برنامه‌ریزی کالبدی - فضایی و برنامه‌ریزی مشارکتی اجرا شده است ضمن احصاء موانع مشارکت، الگویی برای اجرای پروژه‌های آتی ارائه شود. روش تحقیق این مطالعه کیفی و از تکنیک مصاحبه استفاده شده است. حجم نمونه 30 نفر از مدیران و کارشناسان نوسازی است که در این پروژه‌ها و یا پروژه‌های مشابه فعالیت داشته‌اند. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که موانع موجود در دو دسته عوامل ساختاری و عاملیتی قابل دسته‌بندی است. بدین صورت عوامل ساختاری در سطح کلان شامل ساختارهای سازمانی و در سطح خرد شامل عوامل حقوقی (قوانین و مقرارت) و عاملیت در دو سطح خرد یعنی عوامل فردی و سطح کلان یعنی بعد سازمانی در جلب مشارکت شهروندان مانع ایجاد می کنند. بنابراین برای جلب مشارکت مردم باید این عوامل ساختاری و عاملیتی با یکدیگر هماهنگ کرده و تعامل مثبت و دوسویه بین آن ها برقرار نمود.
اكبرپورسراسكانرود، محمد؛ پوراحمد، احمد؛ عمران زاده، بهزاد (1390)، «ارزيابي ميزان مشارکت مردم در بهسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده، نمونه موردي: محله سيروس تهران»، فصلنامه جغرافیا و برنامه‌ریزی، دوره 16، شماره 36.
امیری، محمد؛ نشاط، احمد (1395)، «بررسی نقش مشارکت شهروندان در نوسازی و بهبود بافت فرسوده با رویکرد مدیریت شهری (مطالعه موردی: منطقه 12 شهرداری تهران)»، فصلنامه تحقیقات جغرافیای انسانی، جلد 48، شماره 3، 539-523.
ایمان، محمدتقی؛ نوشادی، محمودرضا (1390)، «تحلیل محتوای کیفی»، فصلنامه پژوهش، سال سوم، شماره دوم، 15-44.
پارکر، جان (1383)، ساختاربندی، ترجمه امیر عباس سعیدی پور، انتشارات اشیان، تهران، چاپ اول.
توسلی، محمود (1376)، طراحی شهری در بافت قدیم شهر یزد، انتشارات مركز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری وزارت مسكن و شهرسازی.
رضوی، سید میلاد (1386)، «نقش سازمان های مردم نهاد در ارتباط با محیط زیست پایدار»، اولین همایش ملی ارزیابی مدیریت وآمایش محیط زیستی در ایران، همدان، مجموع مقالات، 143- 172.
ریتزر، جورج (1374)، نظریه جامعه شناسی در دوران معاصر، محسن ثلاثی، انتشارات علمی.
زیاری، کرامت اله (1377)، «بررسی و ارزیابی سیاست‌های نوسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری مطالعه موردی: شهر یزد»، مجله جغرافیای انسانی، سال دوم، شماره اول، زمستان، 22-43.
زیاری، کرامت اله، آروین، محمود، و شهرام بذرافکن (1397)، «بررسی تأثیر سرمایه‌ی اجتماعی بر تحقق شهر سالم (مطالعه‌ی موردی: بندر ماهشهر)»، مطالعات جامعه شناختی شهری (مطالعات شهری)، دوره 9، شماره 29، 127- 158.
سعیدنیا، احمد (1395)، مدیریت شهری، کتاب سبز راهنمای شهرداری‌ها؛ نشر سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور، تهران.
سلمانی مقدم، محمد؛ علوی، سیدفاطمه؛ گنابادی، حامد (1395)، «بررسی و تحلیل مشارکت پذیری مردمی در نوسازی و بهسازی بافت فرسوده شهری (نمونه موردی: تابیاد)»، فصلنامه جغرافیا و برنامه‌ریزی چشم‌انداز زاگرس، دوره هشتم، شماره 28.
سهیلی وند، لیلا و محمد اکبرپور سراسکانرود، (1390)، «مفهوم مشارکت شهروندان در بهسازی بافت فرسوده محله سیروس تهران»، سومین کنفرانس برنامه‌ریزی و مدیریت شهری، مشهد، کتاب مجموع مقالات، 87-112.
شماعی، علی؛ پوراحمد، احمد (1384)، بهسازی و نوسازی شهری از دیدگاه علم جغرافیا، مؤسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
عسگری، نقی (1391)، تامین مالی در نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی.
علوی‌تبار، علیرضا (1379)، الگوهای مشارکت شهروندان در اداره امور شهرها، انتشارات مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی کشور.
غفاری، غلامرضا (1389) جامعه شناسی مشاركت، نشر نزدیك، تهران.
غفاری، غلامرضا؛ جمشیدزاده، ابراهیم (1390)، مشاركت‌های مردمی و امور شهری (بررسی موانع، مشكلات و راهكارهای توسعه مشاركت‌های مردمی، نشر جامعه و فرهنگ، تهران.
قاسمی، ایرج (1389)، بازنگری رویكرد نظری و معیارهای شناسایی بافت فرسوده شهری(با تاكید بر توسعه پایدار بافت فرسوده شهر تهران)، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی.
قانون حمایت از احیاء، بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری (1389)، مصوب یکشنبه مورخ دوازدهم دی ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و نه مجلس شورای اسلامی.
محسنی تبریزی، علیرضا (1379)، «مبانی نظری و تجربی وندالیسم، مروری بر یافته‌های یک تحقیق»، فصلنامه علوم اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، سال ششم، شماره 23، 46-65.
مریدسادات، پروین؛ محمدیان، سارا (1397)، «دلایل مشارکت در بهبود و نوسازی بافت فرسوده شهری (مطالعه موردی: محله خیرآباد در شهر بیرجند)»، فصلنامه محیط زیست، دوره 11، شماره 42، 64-139.
مغانلو، مونا (1389)، جایگاه مشارکت مردمی در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده و عوامل موثر بر ارتقاء آن، محدوه مرکزی محله جوادیه، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی.
مولایی هشجین، نصراله و صالحی بابامیری، چیا (1396)، «مدل پیشنهادی راهبرد مهندسی جغرافیایی فضا در برنامه‌ریزی منطقه‌ای ایران»، فصلنامه جغرافیایی سرزمین، دوره اول، شماره 1، 1- 22.
موسوی، سیدیعقوب؛ قاسمی سیانی، محمد؛ مصطفوی، انور (1396)، «بررسی عوامل اجتماعی - فرهنگی موثر بر کندی روند نوسازی و بهسازی بافت فرسوده شهری، مطالعه موردی جمعیت ساکن در بافت فرسوده منطقه 12 شهر تهران»، فصلنامه پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران، دوره 7، شماره 2، 71-92.
نقدی، احمد؛ کولیوند، شهرام (1394)، «بررسی مشارکت اجتماعی شهروندان در بهسازی و نوسازی منسوجات شهری (مطالعه موردی بافت منحنی خیابان مدرس کرمانشاه)»، فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، بهار، دوره 7، شماره 21، 20-1.
هاشم نژاد، هاشم؛ بهزادفر، مصطفي؛ صالح صدق پور، بهرام و سيديان سيدعلي (1391)، «تبيين مدل نقش ساختاري طراحي براي جلب مشارکت مردمي در فرايند معاصرسازي بافت هاي فرسوده محلات شهري ايران (نمونه موردي: محله سيروس تهران)»، نشریه صفه، دوره دوم، شماره 58، 75- 88.
Colman, J. (1988), “Social Capital in theCreation of Human Capital”, in: American, Journal of Sociology, 94-120.
Dahrendorf, ralf. (1958), “toward a theory of social conflict”, journal ofconflict resolution, No. 2, 170-183.
Giddens, A. (1984), The Constitution of Society: Outline of the Theory of Structuration, Cambridge: Polity press.
Krippendorff, k. (2004), Content Analysis – An Introducrion to its Methodology: sage, P 148.
Qoutri, John (2000), structuration, translated by Hossain Ghazaryan, Ney press.
Pierson, Christopher (2005), Conversation with Anthony Giddens: making sense of modernity, translated by Aliasghar Saeidi, Tehran, Kavir press.
Rader,s (2007), Qnalitative Methods of Data Analysis: swiss- FederalInstitute of Technology. Zurich.
Ron van Lammeren (2007), Validation of an agent-based model for spatial planning: A role-playing approach, Journal Environment and Urban Systems, Volume 34, pp 58-92.
wiryam .C. (1998), Introducing qualitative research in psychology: adventures in theory and method. 2nd ed. ed. Maidenhead: McGraw-Hill Open University Press.
Neuman LW. (2000), Social research methods. 6th ed. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
Glaser, B., & Strauss, A. (1967), The Discovery of Grounded Theory: Strategies for Qualitative Research. Mill Valley, CA: Sociology Press. Journal, Sociology Mind, Vol.6 No.4
Cliff, Hague, and Paul Jenkins (2001), Place Identity, practicing and planning.
Almond, Gabriel A., (2010), “The Development of Political Development”, Understanding Political Development, (ed.), Myron Weiner and Samuel Huntington. Boston: Little Brown.
Putnam R. D (1995), The Prosperous Community: Social Capital and Public Life, The American Prospect [Internet], (13), pp.35-42.
Jeroen Jansen, Gijsbert Erkens, Gellof Kanselaar, Jos Jaspers (2007), Visualization of participation: Does it contribute to successful computer-supported collaborative learning, Journal Computers & Education. Volume 49.pp 137-165.
