بررسی عنصر تقصیر در مسئولیت مدنی سرپرست صغیر در حقوق ایران و انگلیس
الموضوعات :
مریم تفضلی مهرجردی
1
(کارشناسی ارشدحقوق خصوصی، گروه حقوق، دانشکده حقوق و الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. )
بهشید ارفع نیا
2
(دانشیارحقوق خصوصی، گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و الهیات و علوم سیاسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.)
الکلمات المفتاحية: تقصیر, سرپرست, صغیر, مسئولیت مدنی, بی احتیاطی, غفلت. ,
ملخص المقالة :
هدف مسئولیت مدنی حفظ زندگی مشترک اشخاص در اجتماع است؛ چنانچه، اگر شخصی زیان نامشروعی به اشخاصی وارد کند مسئول آثار افعال زیان آور خویش می‌باشد. لذا، قطع نظر از شرایط جسمی و روحی شخص زیان وارده باید دید کاری که از او سر زده با رفتار انسان معقول یا متعارفی که معیار تمیز خطا است تعارض دارد یا موافق با آن است. در حقوق ایران، تقصیر دارای مفهوم اجتماعی است و به همین جهت صغار نیز به این اعتبار می‌توانند مقصر و مسئول باشند. چنانچه سرپرست به حکم قانون یا قرارداد نگهداری یا مواظبت از صغیر را بر عهده داشته باشد و مرتکب تقصیر بشود در این حالت صغیر مسئولیتی ندارد کسی که در نگهداری یا مواظبت از صغار کوتاهی کرده است مسئول جبران زیان وارده می‌گردد. در حقوق انگلیس، سرپرست اعم از والدین و دیگر کسانی که از صغار نگهداری می‌کنند هیچ گونه مسئولیت نیابتی در قبال خطاهای صغار ندارند. سرپرست تنها هنگامی مسئول است که شخصاً در مراقبت تقصیر کرده یا ارتکاب خطا را تحریک کرده باشد.
Amiri Ghaem Maghami, Abdolmajid. (2012). Obligations Law (General Theory of Obligations of
Civil Law). Tehran: Quantity.
Barikolo, Alireza. (2008). Civil Liability. Tehran: Foundation for Equal Rights.
Regire, Yadallah. (2008). Civil Law in the Mirror of Supreme Court (Falling Obligations and
Guarantees). Tehran: Ferdowsi.
Bahrami Ahmadi, H. (2012). Mandatory guarantee of civil liability. Tehran: Imam Sadiq
University.
Ghasemzadeh, S.M. (2006). Basics of civil responsibility. Tehran: Publishing Volume.
Mohaghegh D., Seyed Mohaghegh D., Seyyed Mohaghegh Damad (2014). Rules of Jurisprudence
"Civil Section". Tehran: Side.
Safaei, H. (2007). "Liability for Harmful Actions of Minor and Majnun (Comparative Study)",
Journal of Legal Research. Number 67.
Hosseini Maraghi, Mirolfattah. (1996). Title. Qom: The Islamic Institution of Al-Ansar.
Virtuali, Abdolahi. (1954). Theory of Literature. Beirut: Egyptian Ennahda Press.
Baker (C.D). (1991). Tort. 5th edition. London: Sweet & Maxwell.
Baker David & Padfield Colin. (1998). law made simple. 10th edition. London: oxford.
Brank Eve M & Leroy Scott. (2012). the historical, jurisprudential, and empirical wisdom of
parental responsibility laws, social issues and policy review. vol.6.no.1. the society for the
psychological study of social issues.
Calnan, Alan. (2009). Duty and Integrity in Tort Law. 1 th edition. North Carolina: Carolina
Academic Press.
Casals-Miquel, Martin. (2006). Tort and Insurance Law. Vol. 23.Children in tort law. Part I:
Children as Tortfeasors. New York: Springer Vienna.
Casals-Miquel, Martin & Sole-Feliu, Josep. (2008). tort and insurance law. vol.iv.tort law and
European community, liability for others. New York: springer Vienna.
Harpwood, Viviene. (2009). Modern Tort Law. 5th Edition. Great Britain: Cavendish Publishing.
Lunney, Mark & Oliphant. (2008). trot law. text and material. 5th edition. London: oxford.
Prosser, William. (1953). Comparative Negligence, Colifornia Law Review. vol. 4. no. 1.
Schwartz (Gary I). (1978). »Contributory and Comparative Negligence: A Reappraisal«. the yele
law journal. vol. 87. no.4.
Vivenne, Wood. (2009). Modern Tort Law. 15th edition. Cariff University.
