تشخیص آزمایشگاهی بیماریهای کلیه در دامهای کوچک
الموضوعات :
مرتضی حسن آبادی
1
(دانشجو)
صبا احمدی
2
(دانشجو)
مهرداد مهری
3
(عضو هیئت علمی)
الکلمات المفتاحية: کلیه, بیوشیمی بالینی, ازوتمی, آزمایش ادرار,
ملخص المقالة :
تستهای متداول برای ارزیابی عملکرد کلیه شامل اندازه گیری اوره و کراتینین میباشد که البته مارکرهای غیر مستقیم برای تعیین GFR مثل Cystatin C و Symmetrical Dimethyl Arginine در حال گسترش هستند. با استفاده از این تستها میتوان به وقوع ازوتمی در بیمار پی برد. در قدم بعدی برای تشخیص و درمان باید ازوتمی را در یکی از گروههای پیش کلیوی، کلیوی و پس کلیوی طبقه بندی کرد. در بیماریهای کلیوی قدم بعدی در جهت اطلاع از پیش آگهی طبقه بندی اختلال و نارسایی به حاد و مزمن است. تشخیص بیماری حاد از مزمن براساس تاریخچه مریض و معاینه فیزیکی انجام میشود. کاهش وزن و کم خونی غیر جبرانی ممکن است از نشانههای بیماران مبتلا به CKD باشد. آزمایش مفید دیگر در جهت اطلاع از وضعیت عملکرد کلیهها و مجاری ادرارای آنالیز کامل ادرار است. آزمایش ادرار کامل اطلاعات ارزشمندی در مورد ازوتمی و دلایل آن میدهد. آزمایشات تکمیلی دیگری نیز جهت تشخیص نارسایی کلیه مثل اندازهگیری فسفر، کلسیم، پتاسیم، وضعیت اسید و باز، کلسترول، آلبومین ادرار، نسبت GGT به کراتینین ادرار وجود دارند. دستهای از مارکرها هم در جهت تشخیص زود هنگام بیماریهای کلیوی در حال پژوهش و تجاری سازی میباشند اما هنوز کاربرد بالینی پیدا نکردهاند. از جمله این بیومارکرها میتوان به Cystatin C ، Kidney injury molecule،Neutrophil gelatinase-associated Lipocalin اشاره کرد.
1. Meuten D. Laboratory evaluation and interpretation of the urinary system. In: Thrall MA, Weiser G, Allison R, Campbell T, editors. Veterinary hematology and clinical chemistry, 2ed ed. John Wiley & Sons; 2012. p. 323-376.
2. Syme HM: Laboratory evaluation of renal disorders. In: Villiers E, Ristic J, editors. BSAVA manual of canine and feline clinical pathology, 3rd ed. Gloucester: British Small Animal Veterinary Association; 2016. p. 219-236.
3. Pressler BM. Clinical approach to advanced renal function testing in dogs and cats. Vet Clin North Am Small Anim Pract 2013; 45: 1193-1208.
4. Hokamp JA. Renal biomarker in domestic species. Vet Clin Pathol 2016; 45 (1): 28-56.
