تحلیل انتقادی شیوۀ روایتپردازی حکایتی از گلستان سعدی (جوان مشتزن)
الموضوعات :طیبه پرتویراد 1 , مصطفی گرجی 2
1 - دانشگاه حضرت معصومه (س)
2 - دانشگاه پیام نور
الکلمات المفتاحية: گلستان سعدی تحلیل انتقادیِ گفتمان ساختار روایی شیوه روایتپردازی,
ملخص المقالة :
یکی از مقوله های مهم که ذهن و ضمیر پژوهشگران ادبی را به خود معطوف کرده و با بررسی فنّ روایت پردازی شاعران و نویسندگانی است که در حوزه روایتپردازی صاحبنام بوده اند. کشف راز و رمز این روایتپردازی ها هم می تواند ارزش آثار پیشینیان را آشکارتر کند و هم به نویسندگان امروز در راستای دستیابی به فنون روایی تأثیرگذار یاری رساند. در این بین، گلستان سعدی یکی از آثاری است که با تعمق بیشتر میتوان به لایههای عمیقتر آن دستیافت و با بازخوانی و دیگرگونه خوانی آن، ظرفیت های ادبی تازهای را در آن یافت. پژوهش حاضر با استفاده از منابع کتابخانهای و به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و تحلیل انتقادیِ گفتمان روایی و ساختار روایت پردازی حکایت «جوان مشتزن» در باب سوم گلستان میپردازد و به مخاطب نشان میدهد که سعدی تا چه حد در گفتمان موجود توانسته است براي القاي معاني و انديشههاي موردنظر خود، شکل متناسب با آن را بيابد و بر اساس همگونی شکل و محتوا به خلق اثری بپردازد که ابعاد گوناگون یک اثر هنری را توأمان داشته باشد و پاسخگوی مخاطبان در طول اعصار مختلف باشد.
اخوت، احمد (1392) دستور زبان داستان، چاپ دوم، تهران، فردا.#
بی¬نیاز، فتح¬الله (1388) درآمدی بر داستان¬نویسی و روایت¬شناسی، تهران، افراز.#
پورنامداریان، تقی (1384) در سایه آفتاب، تهران، سخن.#
حاجی علی¬لو، حسین (1390) «بررسی ساختاری حکایتهای گلستان سعدی»، پژوهشهای نقد ادبی و سبکشناسی، شماره 3، صص 9-26.#
خطیبی، حسین (1366) فن نثر در ادب پارسی، تهران، زوار.#
ذوالفقاری، حسن (1386) «ساختار داستانهای گلستان»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، شماره 1، صص 125-140.#
رحیمی، سید مهدی و دیگران (1390) «نگاهی به چندصدایی سعدی در گلستان»، فصلنامه تخصصی سبکشناسی (بهار ادب)، شماره پیاپی 13، صص 21-35.#
رضایی، لیلا و عباس جاهدجاه (1391) «راوی اول شخص در گلستان سعدی»، مجلۀ متن¬شناسی ادب فارسی، دانشگاه اصفهان، شماره 2، صص 109-124.#
ریمون¬کنان، شلومیت (1387) روایت داستانی: بوطیقای معاصر، ترجمۀ ابوالفضل حری، تهران، نیلوفر.#
سعدی، مصلح¬الدین (1381) گلستان، تصحیح غلامحسین یوسفی، چاپ ششم، تهران، خوارزمی.#
صدری¬نیا، باقر (1384) «نسبت راوی و مؤلف در روایت¬گری سعدی»، مجلۀ مولویپژوهی، شماره 5، صص 45-56.#
عباسی، علی (1385) «دورنمای روایتی»، پژوهشنامۀ فرهنگستان هنر، شماره 1، صص 75-91.#
عبدالهی، منیژه (1385) «شیوههای روایتپردازی در گلستان»، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، دوره 25، شماره 3، صص 133-146.#
قبادی، حسینعلی (1389) «تبیین منطق گفتوگو از دیدگاه سعدی (در گلستان و بوستان)»، پژوهشنامه زبان و ادبیات فارسی، سال دوم، شماره 6، صص 51-74.#
کهنمویی¬پور، ژاله (1383) «چندآوایی در متون داستانی»، پژوهش زبانهای خارجی، شماره 16، صص 5-16.#
لوته، یاکوب (1388) مقدمه¬ای بر روایت در ادبیات و سینما، ترجمه امید نیک¬فرجام، چاپ دوم، تهران، مینوی خرد.#
مشیّدی، جلیل و راضیه آزاد (1390) «الگوی کنشگر در برخی روایتهای کلامی مثنوی معنوی بر اساس نظریۀ الگوی کنشگر آلژیرداس گرماس»، پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، پیاپی 11، شمارۀ 3، صص 35-46.#
میلانی، عباس (1387) تجدد و تجددستیزی در ایران، چاپ هفتم، تهران، اختران.#