اسباب و صور ابهام در داستان‌های بیژن نجدی
الموضوعات :الکلمات المفتاحية: داستان‌نویسی معاصر بیژن نجدی ابهام کانون‌سازی زبان‌پريشی,
ملخص المقالة :
بیژن نجدی، داستان‌نویسی است که در داستان‌هایش ـ به خصوص در داستان‌های مجموعه دوباره از همان خیابان‌ها ـ به مبهم کردن فضای داستان توجه و علاقه دارد. اين ابهام علاوه بر عدم برقراري رابطه طبيعي ميان دال و مدلول، علل متعدد ديگري نيز مي‌تواند داشته باشد. این مقاله به بررسی اسباب و صور ابهام در داستان‌های نجدی مي‌پردازد و برای تبیین موضوع، به عملکرد و ارتباط راوی و مخاطب، (فرستنده و گیرنده) در عمل روایت توجه مي‌كند. کنشی که از نام‌گذاری داستان، آغاز و با پایان‌بندی آن تمام می‌شود. تغيير بدون قرينه زاويه ديد، انتخاب كانون‌سازي بيروني، نامعلوم بودن و گردش مخاطب، پوشيدگي ارتباط ميان عناصر روايي، نام‌گذاری داستان‌ها، آغاز و انجام روایت، توجه به رئاليسم جادويي، سمبوليسم، جريان سيال ذهن و درآميختن زمان‌ها در اين شيوه و استفاده از زبان شاعرانه از موارد ابهام آفرین در داستان‌های نجدی است.
