بررسی و تاثیر گردشگری فرهنگی و ایجاد کارآفرینی روستایی
محورهای موضوعی : علوم جغرافیا (کلیه گرایشها)
جمشید وصال نژاد
1
(دانشگاه اصفهان)
کلید واژه: گردشگری, نواحی روستایی, رشد اقتصادی, کارآفرینی,
چکیده مقاله :
بیکاری و کمبود فرصت ها ی شغلی از مشکلات اصلی روستاها، به ویژه در بین جوانان روستایی است. کاهش شاغلان بخش کشاورزی این واقعیّت را نشان می دهد که در آینده، افزایش اشتغال در نواحی روستایی در گرو توسعه ی بخش های صنعت و خدمات است. کارآفرینی به عنوان موتور توسعه ی اقتصادی، می تواند یکی از راهبردهای اصلی حلِّ مشکلات روستایی، متنوّع سازی اقتصاد و استفاده ی بهینه از منابع روستاهای کشور باشد. گردشگری یکی از بزرگ ترین و سریع ترین صنایع در حال رشد است، درنتیجه تقاضاهای جدید گردشگران و نیاز به تنوّع محصولات و مقصدهای گردشگری، زمینه ای برای توسعه ی کسب و کارها، به ویژه کسب وکارهای کوچک و متوسّط و توسعه ی کارآفرینی فراهم می آورد. هم دولت و هم مردم بومی گردشگری را به عنوان یک منبع بالقوه اشتغال زایی و عامل رشد اقتصادی برای جوامع بومی محسوب می کنند. صنعت گردشگری با ایجاد فرصت های شغلی جدید موجب تقویت موقعیت مردم بومی در جامعه و استقلال اقتصادی می شود. توسعه گردشگری قومی و عشایری همچنین موجب بهبود سرمایه گذاری، توسعه زیرساخت ها و افزایش درآمدهای مردم محلی می شود. گردشگران سفر کرده به مناطق قومی و عشایری، پول بیشتری برای خرید سوغات و اقامت در چنین مناطقی می پردازند، بنابراین گردشگری قومی و عشایری یک ابزار مهم توسعه اقتصادی است.
Unemployment and lack of job opportunities are one of the main problems of villages, especially among rural youth. The decrease in agricultural sector workers shows the fact that in the future, increasing employment in rural areas depends on the development of industry and service sectors. Entrepreneurship as an engine of economic development can be one of the main strategies for solving rural problems, diversifying the economy and optimally using the resources of the country's villages. Tourism is one of the largest and fastest growing industries, as a result of the new demands of tourists and the need to diversify tourism products and destinations, it provides a basis for the development of businesses, especially small and medium businesses, and the development of entrepreneurship. . Both the government and the indigenous people consider tourism as a potential source of employment and economic growth for indigenous communities. By creating new job opportunities, the tourism industry strengthens the position of local people in society and economic independence. The development of ethnic and nomadic tourism also improves investment, infrastructure development and increases the incomes of local people. Tourists traveling to ethnic and nomadic areas pay more money to buy souvenirs and stay in such areas, so ethnic and nomadic tourism is an important tool of economic development.
• اردستانی، محسن (1387)، مبانی گردشگری روستایی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد.
• ازکیا، مصطفی و کامور، نجمه (1392)، توسعة پایدار گردشگری روستایی در روستای چاشم شهرستان مهدی‌شهر، مجلة مطالعات توسعة اجتماعی ایران، شمارة 2: 107- 122.
• اکرمی، غلامرضا (1383)، طراحی و بازسازی روستاهای بم با نگاه به توسعة پایدار، مجموعه‌مقالات کارگاه تخصصی تدوین منشور توسعة پایدار بم، وزارت مسکن و شهر‌سازی، تهران: نشر انشا.
• امینی. محمدتقی؛ پرهیزگار. محمدمهدی؛ رضوانی. مهران و فرجام. سعید. (1394). طراحی مدل مفهومی کارآفرینی ارزش‌آفرین (موج چهارم). فصلنامه علمی – پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، 5(1)، 30-19.
• باباخانزاده، ادریس و لطفی، صدیقه.(1391). ارزیابی اثرات گردشگری بر روستای قوری قلعه، فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، 7(20)،
• بهزادیان‌نژاد، قربان (1380)، ضرورت توجه به کارآفرینی و فناوری‌های پیشرفته، مجموعه‌مقالات کارآفرینی و فناوری پیشرفته.
• جمشیدی، علیرضا و جمینی، داوود و قنبری، یوسف و طوسی، رمضان و پسرکلو، موسی (1394)، بررسی عوامل مؤثر بر توسعة کارآفرینی در تعاونی‌های تولید کشاورزی شهرستان مینودشت، مجلة آمایش جغرافیای فضا، شمارة 15.
• راسق قزلباش، سلیمان (1388)، گردشگری روستایی و لزوم توجه به آن در برنامه‌های توسعه و آبادانی روستاها، فصلنامة مسکن و محیط روستا، 10-12.
• رضوانی، محمدرضا (1383)، مقدمه‌ای بر برنامه‌ریزی توسعة روستایی در ایران، تهران: نشر قومس.
• رضوانی، محمدرضا و میرتقیان رودسری، سید محمد.(1397). بررسی انگیزه‌های گردشگری بازدیدکنندگان پارک‌های جنگلی. مجله نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی،11(1)، 282-264.
• رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا و قادری، اسماعیل (1381)، نقش گردشگری روستایی در توسعة روستایی (نقد و تحلیل چارچوب‌های نظریه‌ای)، شمارۀ 3.
• سالنامه آماری سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری؛ 1396، قابل‌دسترسی در سایت اینترنتی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی.
• سجاسی قیداری، حمدالله؛ افتخاری، رکن‌الدین و مهدوی، داوود.(1395). توسعه پایدار کارآفرینی گردشگری. انتشارات سمت. تهران.
• سجاسی قیداری، حمداله. (1391). ارائه الگوی توسعه کارآفرینی اکو توریسم در مناطق روستایی مطالعه موردی: روستاهای دره‌ای اکو توریستی استان تهران. رساله دکترای در رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی؛ دانشگاه تربیت مدرس، تهران.
• سعیدی، عباس (1389)، مبانی جغرافیای روستایی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت) مرکز تحقیق و توسعة علوم انسانی.
• شاهسوند اینانلو، سعید. (1396). تحلیل اثرات کارآفرینی گردشگری در بازساخت اقتصاد روستایی. مطالعه موردی: سکونتگاه¬های روستایی شهرستان آوج. پایان¬نامه جهت دریافت مدرک کارشناسی ارشد در رشته جغرافیا و برنامه¬ریزی روستایی، گرایش اقتصاد فضا. دانشگاه زنجان.
• شفقت، ا و درویش، ه و علی‌آبادی، نامدار و ع. غلامی (1390)، ارائة الگوی کارآفرینی روستایی در توسعة اقتصادی و اجتماعی در مجموعه‌مقالات همایش ملی توسعة پایدار روستایی با تأکید بر بخش کشاورزی، 270-280.
• ضیایی، محمود و عباسی، دیاکو.(1397). چالش‌ها و رویکردهای توسعه‌ی گردشگری پایدار: از نظریه تا عمل. فصلنامه برنامه‌ریزی و توسعه گردشگری. 7(24)، 37-8.
• ضیایی، محمود؛ امین بیدختی، علی‌اکبر و قربانی، فاطمه. (1393). ارزیابی ظرفیت جامعه محلی برای توسعه‌ی پایدار گردشگری. فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری.8(24)، 59-88.
• ضیایی، محمود؛ عباسی کارجگان، داود؛ کاظمیان، غلامرضا و کروبی، مهدی. (1396). طراحی و تدوین الگوی سه‌بعدی مدیریت گردشگری شهر تهران، فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری،12(37)، 24-1.
• ضیایی، محمود؛ قادری، اسماعیل و سلطانی، المیرا. (1395). بررسی عوامل مؤثر بر تمایل به رفتارهای کم کربن در گردشگران. فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، 11(35)، صفحه 40-19.
• ضیایی، محمود؛ محمودزاده، سید مجتبی و شاهی، طاهره.(1396). اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر پیاده‌سازی مدیریت زنجیره تأمین سبز در صنعت گردشگری. نشریه جغرافیا و توسعه، 15(46)، 34-19.
• 35. Ahmad, N. & Hoffman, H. (2007). A Framework Addressing and Measuring Entrepreneurship. Paris: OECD Entrepreneurship Indicarors Steering Group.
• 36. Amato, S. Esposito Vinzi, V. & Tenenhaus, M. (2004). A global goodness-of-fit index for PLS structuralequation modeling. Oral Communication to PLS Club, HEC School of Management, France.
• 37. Audretsch, D. & Feldman, M. (2003). Knowledge Spillovers and the Geography of Innovatio. Handbook of Urban and Regional Economics.
• 38. Baoren, Su. (2011), Rural tourism in China. Tourism Management. No 32: 1438-1441.
• 39. Boschma, R. (2004). Competitiveness of Regions from an Evolutionary Perspective. Regional Studies, 38(9), 0110-0104.
• 40. Burer, M. & Ustenhagen, R. (2009). Which renewable energy policy is a venture capitalist’s best friend? Empirical evidence from a survey of international cleantech investors. Journal of Energy Policy.
• 41. Fadeeva, Z. & Halme, M. (2001). EMPOST-NET: the emerging paradigm of sustainable tourism: a network perspective, Lund, Sweden: International Institute for Industrial Environmental Economics, Lund University.
• 42. Faludi, A. (2004).Spatial planning traditions in Europe: Their role in the ESDP process. International Planning Studies, 9(2),155-172.
• 43. Feldman, M. (2000). Location and Innovation: The New Economic Geography of Innovation. Spillovers and Agglomeration. In G. L. the oxford handbook of
• 44. Figueiredo, E., Kastenholz, E., Eusébio, M. C., Gomes, M. C., Carneiro, M. J., Baptista, P., & Valente, S. (2011). O Rural Plural–olhar o presente, imaginar o futuro. Castro Verde-Alentejo, 100Firm Formation
• 45. Frear, dean (2008) "The Effect of Change on Management Planning: Applying Chaos Theory", international journal of business and social science, 2(14), 57-60.
• 46. Fuller, D. Buultjens, J., & Cummings, E. (2005). Ecotourism and indigenous micro-enterprise formation in northern Australia opportunities and constraints. Tourism Management, 26(6), 891-904.
• 47. Gartner, W. (2003). the language of opportunity, new movements in Entrepreneurship. 24- 103.
• 48. Hall, C. M., & Muller, D. K. (Eds.) (2004). Tourism, mobility, and second homes: between elite landscape and common ground,15, Channel View Publications.
• 49. Hashemi. S., & Habibi. M.(2016). Zonation of Ecotourism potentials,Case Study: Sadeqabad, Bafgh. Journal of Tourism and Development. 5(2), 65-85.
• 50. Hisrich,R., Peters, M., & Dea, S. (2005). Entrepreneurship. Mc Grow Hill, New York.136.
• 51. Hulland, J. (1999). Use of partial least squares (PLS) in strategic management research: A review of four recent studies. Strategic Management Journal, 20(2), 195-204.
• 52. IFAD. (2015), Rural Entrepreneurship Support Project, Latin America and Caribbean Division Programme Management Department.
• 53. Isenberg, D. (2011).The entrepreneurship ecosystem Use of partial least squares (PLS) in strategic management research: A review of four recent studies strategy as a new paradigm for economy policy: principals for cultivating entrepreneurship. Babson Entrepreneurship Ecosystem project. Bobson Collage.
• 54. Jafari. J., & Xiao, H. (2016). Encyclopedia of tourism. London: Routledge, 15- 246.
